ARIZA

18.BÖLÜM

( Multimedia Bengü )

Kapıyı kapatıp tekrar onlara döndüğümde Eda bu sefer hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.  Sanırım onu bu halde görmem gururunu incitmişti.

Bengü ise dişlerini sıkıp öfke ile bana baktı.  " Defol git geldiğin gibi!  " dedi. Gerçekten sesi çok kötüydü.  Birde bağırınca katlanamaz bir hale geliyordu.  Geriye çok sinir bozucu bir tip kalıyordu .

Ben çıkmak yerine üzerine doğru hızla yürüyüp " Bir kıza 4 kişi mi giriyorsun?  Bu kadar mı çok korkuyorsun ? " dedim.

Omuzlarından tutup geriye doğru var gücüm ile ittim ve kendini toparlayamadı ardından yere düştü.  Şimdi Eda ile eşit konumdaydı.  Bu sırada 3 kızdan ikisi üzerime doğru geldi.  Kavgaya hazır bir şeklide bekliyorlardı. Aynı anda Bengü çığlık atarak yerden kalktı ve iğrenerek üstüne baktı . Sanki gidecekmiş gibi üstünü  silkelemeye başladığında öndeki kızlar bana biraz daha yaklaşıp kafalarının Bengü'ye çevirdiler. Komut bekleyen köpekler gibi gözüküyordu. 

" Bana bak ya kendi ayaklarınızla zarar görmeden siktir olup gidersiniz yada sizi burada kimse elimden alamaz. " dedim. Üstünlük taslarcasına yukarıdan ezikleyici bir bakış attım tek tek , ardından tepki vermeyince üzerine doğru bir adım attım.  Beklemiyordum ama oda korkusuzca bana doğru bir adım attı ve " elimi sürmeye bile değmezsin.  Baran ve Barış seninle zevk ile ilgilenir . " dedi ve omuz atarak kapıdan çıktı.

  Arkasından kızlar bana tek tek bakarak çıktılar. Gözlerimi Eda'ya çevirdiğimde sessiz sessiz ağlıyordu.

Bu kadar ileri gitmelerine nasıl izin veriyor ? Hiçbir fikrim yok.

İçimde ona karşı bir sevgi vardı galiba , onu koruyup kollamak istiyordum.  Elimi ona doğru uzattım hiçbir şey söylemeden.  Sonra dolu dolu gözler ile bana baktı.  Ağlamaktan yüzü kızarmış ve  yanakları ıslanmıştı , bu sırada gözünden bir yaş daha döküldü.  Elimi tutarak kafasını eğdi.  Onu kendime doğru çekip ayağa kaldırdım.  Ayağa kalkar kalkmaz bana sarıldı. 

Bu çok kötüydü ,  resmen  dejavu yaşamıştım.   Eda'yı omuzlarından tutup geriye doğru ittim.  Gözlerim istemsizce dolmuştu.  Eda gözlerini kocaman açmış şaşkınca bana bakıyordu ve ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu .

İçimi çok büyük bir acı kapladı ve nefes almamı engelledi.  Eda'yı bir an Gizem ile karıştırmıştım. Acıyla yaşananların hatırladım. Onu nasıl olduğu kişiden uzaklaştırdığımı nasıl bir canavara dönüştürdüğümü anımsadım. 

Nefes almaya çalıştım.  Eda'dan uzaklaştım arkama dahi bakmadan tuvaletten çıktım.

Attığım her adımda daha çok hatırladım.  Sanki giderek uzaklaşmak yerine daha çok çekiliyordum derine. Birden bire ansızın zihnime hücum eden geçmiş tüm dengemi bozmuştu . 

Kimse ile göz göze gelmeden arka bahçeye gittim. Sırtımı duvara yasladım. Nefes almaya çalışırken elimle yüzümü kapattım. Göz kapaklarım indiğinde bir karanlık oluştu.  Bu olmam gereken , hak ettiğim yerdi. Sadece karanlığa layıktım , acı çekmeye mahkumdum.  

Ellerimi yüzümden indirdim.  Daha da yukarı tırmanıp saç diplerimi sardım.  Saçımdan sertçe tutup çekerek geriye doğru ittim.  Gözlerimi sımsıkı kapattım.  Dişlerimi o kadar güçlü bir şekilde kilitlemiştim ki gıcırdıyordu. 

Kafamı duvardan çekip kısa mesafede sertçe duvara vurdum.  Bacaklarımdaki ağırlık arttı ve vücudumu taşıyamayacak hale geldi.  Sırtımı duvara sürterek kendimi yavaşça yere bıraktım.  Dizlerimi yine karnıma çektim.  Kafamı dizlerime yasladım.  Kollarım ile de dizlerimi sardım.  Gözlerim kapalıydı açmak istemiyordum.  Sımsıkı yummuştum ta ki bir el bana dokunana.  Kafamı kaldırdığımda öyle derin bakan iki mavi göz ile karşı karşıya geldim.