My Greatest Downfall (Published under Summit Media)

MGD 6 - I fuckin' miss you

This is a great chapter so far, just wow! Please do vote!

***
MGD 6 - I fuckin' miss you

"I like you at sa ayaw o sa gusto mo ay liligawan kita.."

Nag-ring ang phone ko, pagtingin ko ay si Tristan. Kaagad ko itong sinagot, "Go home before 10pm." sasagot pa sana ako kaso ay ibanaba n'ya na kaagad. Leche ka talaga Tristan, wala ng mas sasama sa ugali mo.

Napatingin ako ulit kay Carl na kasalukuyang nakapamulsa, "What did you say?" tanong ko. Hindi ko narinig ang huli n'yang sinabi. Napakunot naman ang noo n'ya, "What?! Hindi mo talaga narinig? Tss!" naiiritang tanong n'ya.

"Itatanong ko ba sa'yo kung narinig ko?" mataray na pahayag ko. Hindi ko alam kung nagbobobohan ba 'yung lalaking 'to o sadyang bobo lang. Hays, kainis.

"Ehehe! Sabi ko nga.." napairap na lang ako sa kan'ya at tinalikuran ko na s'ya, "Pwera biro Master, hindi mo talaga narinig?" naiyukom ko ang palad ko. In just a span of time, ay tatama sa kan'ya ang kamao ko.

"Carlito Dominador." pagbabanta ko. Tumahimik naman s'ya. Ugh, bakit ba ganito ang mga tao ngayon?! Mas lumala sila!

Nakarating na ako sa harap ng kotse ko, papasok na sana ako ng kotse noong mahagip ng mata ko si Carl na nakasunod pa din sa akin, "Umaano ka?" itinaas ko ang kilay ko.

"Sasamahan ka! Ehehe!" nag-peace sign s'ya.

"Bawal ka sumama." madiin na sabi ko. Ngumiti naman s'ya ng pagkalapad lapad, "Ikaw na nga sasamahan ng gwapo, ayaw mo pa. Tss! Tara na, namiss kita Master." pinabayaan ko na lang s'ya na makapasok sa loob ng kotse.

"Hindi kita namiss. Pwe!" wala na talagang mas babaliw sa mga kaibigan ko dito, pareho sila ni Steph! Bakit ba ganito ang mga best friend ko? Puro sakit sa ulo at perwisyo.

"Ako na mag-ddrive Master.." bahala ka d'yan. Ginusto mo 'yan Carl, pagsisihan mi ang pagsama mo sa akin.

Ngumiti naman ako sa kan'ya, "Huwag na. Ako na lang Carl, nakakahiya naman sa'yo diba?" tinapakan ko na kaagad ang gas at pinatakbo ko kaagad ng 40km/hr.

Wala naman gaanong sasakyan sa dinadaanan namin o kung meron man ay handa ako mag-overtake at paihiin sa kaba 'yung baliw kong kasama.

"Woah! Chill lang Master! Masyado tayong mabilis.." napatingin s'ya sa speedometer ng kotse ko. Ginusto mo 'yan Carl, so hindi pa ako nag-eenjoy sa ginagawa ko.

"Wait, there's more.." kinindatan ko s'ya and I set my speed at 60km/hr.

"Shit!" napatingin ako ng saglit sa kasama ko. "Papatayin mo ba ako?!" inis na sabi n'ya. Mas lalo naman akong ginanahan sa sinabi n'ya.

"Paano kung sabihin kong oo?" tumawa ako at tumatakbo na ang kotse ko ng 80km/hr.

"Hahahahaha! Shit Carl, namumutla ka na. Kaya pa ba?" tanong ko sa baliw kong kasama na ngayon ay nakapikit na.

"Ahh! Shit Master! Ang bilis bilis natin! Ahhhhh!" tawa lang ako ng tawa habang nakikita ko s'yang nagdurusa. Ginusto mong sumama sa akin, so don't blame me.

Hindi ko na pinansin si Carl at pinatakbo ko ang kotse ko ng 95km/hr. Siguro ito na ang last na iseset ko 'yung speed ko. Ayaw ko ng lalagpas sa 100km/hr at baka kung saan na kami pulutin.

"F-CK! F-CK! IHINTO MO! IHINTO MO NA! MAMATAY TAYO WAHHH!" takot na takot si Carl. Hindi pa nga mabilis eh! Hindi pa umabot ng 120km/hr. Kaya before s'yang maihi sa takot at binagalan ko kaagad ang takbo ko. Hays, I miss this.

"Sarap sarap sa feeling 'no?" panunudyo ko. Halos, mamawis s'ya sa kaba. Naaalala ko tuloy 'yung time na bumiyahe kami papuntang Palawan, takot s'yang sumakay sa eroplano. Weak!