My Greatest Downfall (Published under Summit Media)

MGD 4 - Philippine Airport

This is an on-going story. So mabibitin talaga. Hohoho! Wag tatanga tanga! Hahahaaard! And I'm busy with school and editing of FMB. So pakitindi please! 

***

MGD 4 - Philippine Airport

I felt utterly disconsolate when Liam doesn't text me or bid his good bye to me. Maybe until now he was really upset to me, well, I really can't blame him. Sino ba namang hindi madidismaya sa sagot ko? Ayaw ko s'yang paasahin at ayaw ko s'yang masaktan. Pero parang sa ginawa ko ako na mismo ang nagtutulak sa kan'ya palayo.

Hinatid kami ni Luke, syempre kasama ang legit na girlfriend, Iana Sharm.

I am just looking on the window, seeing how beautiful Paris was. Malamang pagdating ko sa Pilipinas ay balik na naman sa realidad. Malayong malayo ang buhay dito at buhay sa Pilipinas, talagang malaki ang pinagkaiba.

"You okay?" asked Luke. Kahit kailan talaga ay mabait s'ya in a way na bad boy talaga yung isang 'to. Isama na natin ang pagka-gullible n'ya.

"Yup, why would I not be okay?" I scowled. Nasa back seat kaming dalawa ni Tristan. Si Iana naman ay katabi ni Luke. Magkaholding hands pa talaga silang dalawa.

"Just merely looking at you stubborn girl, you was like on tenterhooks.." he said without almost looking at me.

"Ano daw malds?" natawa na lang ako kay Iana, seriously? Kailangan n'ya maging fluent sa english para magkaintindihan sila ng foreigner n'yang boyfriend.

"He said that I'm excitedly nervous..T*nga ka talaga.." I snapped. Naningkit ang mata ni Iana sa akin at kinurot ang braso ko, "Kapag nagtanong, t*nga kaagad? Grabe ka naman sa akin! Ang lalim ng sinabi n'ya eh!" she protest.

Just visualizing what will happen later, siguro sila ang masusurprise sa akin. Hindi ko maimagine, wala kasing nakakaalam na uuwi kami ni Tristan ngayon. As in, no one. Kahit best friend or yung mga relatives namin doon. It was so urgent to the point na parang uuwi kami ng Pilipinas para lang magkape.

After twenty minutes ay nakarating na kami ng airport. This is it! I am crestfallen when Liam don't have the urge to see me today. Hindi n'ya man lang ako tinext o tinawagan, hanggang ngayon pa rin ba naman ay upset s'ya sa akin? Hindi ko naman s'ya masisisi.

Hindi ko alam kung bakit ako naiinis sa ginagawa ni Liam ngayon. Hindi ako sanay na ewan. Lagi s'yang nanjan sa tabi ko, lagi s'yang kasama ko, kung kaya ko lang talaga na mahalin s'ya ay matagal ko ng ginawa. Kung ibibigay ko naman ang pagmamahal na hinahanap n'ya, parang nagsinungaling pa rin ako diba? At mas lalo s'yang masasaktan.

Pero yung nararamdaman ko ngayon, lungkot. Nalulungkot ako dahil hindi man lang sa akin nag-good bye si Liam. Yes, I admit na hinahanap hanap ko s'ya ngayon.

Sobrang naging memorable yung pangyayari kahapon, akala ko puro happiness lang ang magiging memorable. Pati rin pala ang malungkot na tagpo between me and him. Sana lang talaga maging maayos ang lahat.

Niyakap ako ni Iana, "Mamimiss talaga kita malds. Walang makakatalo sa pagkamaldita mo.." lihim akong napatawa. At tinaasan ko s'ya ng kilay, "Talaga lang. Ako matatalo sa kamalditahan? Hahaha! Dream on.." natawa kaming pareho.