Cailee & the Blue Eyed Soldier (Completed)

Chapter 4- Daddy's Boy

Gab's POV

I chuckled when I received a picture from Jack. She sent me Cailee's makeover. Well she looks cute on her big, curly hair and bright shoes, colourful stockings and dresses.

"Why are you smiling?" Aunt Trish asked me. Pinakita ko ang picture ni Cailee na kakasend pa lang sa akin. It will saved later on my dropbox full of Cailee's photo.
I hear Aunt Trisha's chuckled. "Tinoto nga ng bata na yan ang balak." Naiiling iling ito.

"First day of school ba nila?" tanong nito. Tumango ako.
"How's Rome Auntie?" Pag-iiba ko ng usapan.
Nasapo ni Auntie Trisha ang ulo. "Hindi ko alam sa bata na yun. I suggested nga na isama na lang sa Baguio tutal nandoon naman na ang mga friends nya. But Tristan is still angry with what happened. Diyos ko, na-expelled naman kasi."
"Di ba sabi nyo, ganun din naman si Tito Tristan."
"Oo nga. Babaero din pero hindi naman na-eexpelled. At ikaw ano ang balak mo? Your mom called me. Hindi mo daw sinasagot ang tawag niya."

Iniwas ko ang tingin ko kay Aunt Trisha. Hinawakan ako nito sa balikat.

"I want to be a soldier." I whispered.
Nangiti si Auntie Trisha. "Anak ka nga ni Marcus." She said.
"If you want to be a soldier, you better asked your dad how."

Napatitig ako kay Auntie Trisha. "Your mom might know already what you are going through. Kahit hindi ka magsalita." Napalunok ako.

"Alam mo bang hanggang mamatay si mommy ko, siya lang ang minahal ng daddy ko. But then naging babaero si Tristan bago niya nakilala si Diane." I heard Aunt chuckled at her own joke.
"Hindi sa dugo nakukuha ang ugali ng tao. It's in the environment and you will define your own life. You may be a son of your father but Marcus is your dad. Hindi mo dapat pinaparusahan ang sarili mo Gab. You have a very good example of what a man should be so don't be afraid. Nobody is judging you so don't be so hard on yourself." She smile to me kindly.

"Call your mama." Pahabol na bilin nito bago ako iwan mag-isa sa sala.

Nagtatalo ang utak ko kung tatawagan ko si mama. But then again, nangibabaw ang mga kagandahang asal na tinuro ni daddy sa akin. I dialled my mom's number and waited for her.

"Gabriel..." bungad ni mama. At mukhang galit nasa akin.
"Hi Ma." Bati ko sa kanya.
"Bakit ngayon ka lang tumawag? Hindi mo sinasagot ang mga tawag ko."
"Time difference ma. Kapag gising ako, tulog na kayo." Palusot ko. Naningkitang asul na mata ni mama.
"Kailan ka uuwi?" tanong nito.
Hindi ako sumagot.
"Here is your dad. Kayong dalawa ang mag-usap." Binigay niya ang phone kaydaddy.
Nakita ko ang nakatawang mukha nito.

My dad is not my real dad but he is my hero. Tama si Auntie Trisha, daddy showedme how to be a real man, a good husband, a real friend and an unknown soldier. Hesaved thousands but still unknown.

"Pagod lang ang mama mo. Muntik na kasing maaksidente si Ralph kaya medyomainit ang ulo." Sabi nito. Si Ralph ang half-brother ko at ang tunay na anakni daddy. Pero hindi ko naramdaman na magkaiba ang treatment niya sa amingmagkapatid.
"Ano nangyari?"
"Kasama niya si London at Brooklyn. Sumakay sa kabayo at sinubukang mag-Polo." Nakangising sagot ni daddy. Si London atBrooklyn, mga anak ni Tita Diane at Tito Tristan. So may idea na kayo kung saannabuo ang mga magkakapatid na yun?! Rome, London, Brooklyn?!

"Dad, I need your advice."
Lalong lumawak ang pagkakangiti ni daddy... "About girls?"
Natawa ako. "Nice try dad. Nope, I will not ask for an advice when it comes to..."
"Cailee?" dugtong niya sa sasabihin ko. Nailing na lang ako.

Kung bakit ba kasi I declared na papakasalan ko si Cailee when we were kids?!

"Dad... I want to be a soldier." I said. There I said it.
Nawala ang pilyong ngiti ng daddy ko.
"I want to be just like you." I said to him. His smile genuinely to me.
"It's hard but you can do it. Kailan mo gustong magsimula?"
Napabuga ako ng hininga.
That's how my dad raise us. With pride and pure of acceptance.

"Your mama will gonna kill me but I am proud of you...son."

Pinigilan ko talagang hindi maiyak. Dahil unang unang tatawa si daddy kapagumiyak ako.