Before I posted this, I got a phone call from my ex. Damn! =_=
Happy 2nd Anniversary samin ng mahal na mahal kong boyfriend. :)
Salamat sa paghihintay! Mahal na mahal ko din kayo! About sa BS na sabi ng reader na nagmessage sakin, pagiisipan ko po.. Baka kasi matuyuan na ako ng utak e. Hahahaha!
Enjoy reading labs. :)) :*
"If he gave up on you but came back saying he was wrong, it's not love, it's stupidity."
@jmainecoconut on Twitter! :)
***********************************
Dati nawe-weirdohan ako dahil dalawa ang pintuan ng bawat classroom sa Harris, isa sa likuran at isa sa unahan. Pero ngayon ay parang gusto kong magpasalamat sa dalawang pinto na ito, siguro ang use ng mga ‘to ay para sa mga ganitong sitwasyon…
Ang umalis sa awkward na posisyon.
Mabilis kong tinahak ang pinto sa likod at tumakbo palabas. Narinig ko pa ang pagtawag sakin nila Jake but I didn’t glance at them.. I need to go somewhere.. Anywhere..
Far away from him..
I don’t want to hear any lies from him again.. I’m scared that I might give in..
“STEFF!!” sigaw ng tinig na nasa likuran ko. Hindi ko naiwasang mapasinghap.
Dangg! Mas binilisan ko ang pagtakbo. Sht sht! Where to go?
“Steffie Lian! Wait!!” Argghh! Hindi nya ba maintindihan na ayaw ko syang makita at makausap?!!
Where to goooooooooo?!!!!
*Ting!* *Kunwari may lightbulb sa ulo.* Aha! Alam ko na.
Nagmadali ako papuntang squad’s quarter at nagkulong ako sa kwarto ko. Sinigurado ko namang ini-lock ko ito..
Ibinagsak ko ang sarili ko sa kama.. at doon na kumawala ang mga luhang kanina ko pang pinipigilan.
Bakit ba ganun? Ganito ba kahirap magmahal? Bakit ba kailangan laging nasasaktan? Bakit ba kailangang nahihirapan?
*TOK TOK TOK*
May malakas na kumakalampag sa pintuan ko. Dangg! Don’t tell me hindi siya nahiyang pumasok sa quarter ng squad.. Oh well, ano pa nga bang aasahan ko sa kanya!?
“Steffie Lian! Open this door!!!!” maawtoridad nyang sigaw. Peste ka! Wag mo akong daanin sa tono ng boses mong ganyan! Hindi ikaw ang may-ari ng mundo! Mananahimik ako kung kailan ko gustong manahimik at iiwas ako kung kailan ko gustong umiwas!
Pero syempre lahat ng yan sa utak lang ako may kakayahang sabihin.. Nanahimik nalang ako. Bahala ka dyan, manigas ka! Hmp!
*TOK TOK TOK*
Punyemas hestas barabas! Balak nya bang sirain ang pintuan ko!? Aba parang winawasak nya na sa labas ah. =_=
“OPEN THIS DOOR OR I’LL WRECK IT! FVCK I SWEAR!”
So ano naman!? -_- Kayo naman ang may-ari ng school na ‘to, ikaw din ang magpapagawa nito. Loko!!!!
“STEFFIE.. Let’s talk...” humina na ang boses nya makalipas ang ilang minuto pero patuloy pa din siya sa pagkatok. Ngayon nga lang ay naging mas malumanay na ito.
“S-Steff.. P-Pleaseee.” when his voice breaks ay tsaka lamang nakuha ang atensyon ko...
NO!! NO STEFFIE! BRYAN’S AN ACTOR! He can fool you a lot of times using his acting skills! Don’t be convinced by his deception..
BINABASA MO ANG
Be Mine
Romance"Ang tagal kong naghintay sa babaeng akala ko mahal ko talaga.. Ang tagal kong nagdusa.. Darating pa kaya siya? Yung taong para sa akin talaga? Para kasing imposible na.." Kitang kita ko yung paghihirap sa mga mata niya.. Kung kaya ko lang pawiin...
