It's Just a Memory

Chapter 15

[8:00am; hospital]

Nakatulog na si Dylan sa sofa. Napagod na din siguro sa pagbantay sakin at sa pangungulit. Ako, gising pa din. Naglalaro nalang ako ng kung ano ano sa cellphone ni Dylan para malibang. Si Ate Tin, nagpaalam sakin kaninang 7am, susunduin na daw nila ni Kuya Paul si Mommy. =) excited na ako. Lalo tuloy akong hindi makatulog. Okay na okay na ang pakiramdam ko, nagagalaw ko na lahat ng body parts ko. Paubos na din ang laman ng dextrose ko. Biglang may nag knock. Si Dr. Steve at yung nurse niya.

"Good morning Ciara. Tatanggalin na natin ang dextrose mo. =)"

Dahan dahang tinatanggal ng nurse ang mga tape sa may kamay ko. Tinitignan kong mabuti ang ginagawa ng nurse sa kamay ko. Nung nakita kong tataganggalin na niya ang mahabang needle sa kamay ko, pumikit na ako at tumingin sa kabilang side. I hate needles!  and I'm totally scared of it samahan pa ng blood. >.< Buti nalang at saglit lang ang pagtanggal ng needle at nilagyan na niya agad ang kamay ko ng bulak na may alcohol at nilagyan na din niya ito ng tape.

"Pwede ka nang umuwi mamaya Ciara. Take care of yourself okay? =)"

"Yes doc. Thank you. ^__^"

Ang bait ni Dr. Steve he's like my Dad. Namimiss ko tuloy ko siya. :( Pagkaalis ni Dr. Steve at ng nurse niya, nagising na si Dylan.

"Good morning hubby. =)"

"Good morning. ^__^ What do you want for breakfast?"

"uhmmm, carbonara. ^_____^ "

"Haha okay. I'll buy it for you. Wait a second."

Bigla akong nakaramdam ng gutom pagkasabi ko ng carbonara. Hindi pa kasi ako nakain ulit simula kahapon eh. Feeling ko kasi lagi akong busog. 

*knock knock

"Moooooooom! :D"

"Ciara! Anak. I missed you so much. Okay ka na ba?"

"Yes Mom. In fact, sabi ni Dr. Steve, I can go home now."

"Really? That's great. I'll tell your ate to pay the bills and we'll go home na. Okay? =)"

Niyakap ko si Mom ng sobrang higpit. Sobra ko kasi siyang namiss eh. Maya maya, pumasok na si Dylan sa kwarto. 

"Uhm, Mom, he's Dylan. My boyfriend."

"Hi po. =)"

"Oh, hi Dylan. =) Ikaw ba ang nagbantay kay Ciara for the whole night?"

"Yes po. =)"

"Good, good. I can say that you're really a good, caring, and a loving boyfriend. Boto ako sa'yo. =)"

"Thanks po tita. ^__^ "

"Don't call me tita, you can now call me 'mom'. =)"

Masaya ako kasi okay naman si Dylan kay Mommy. Lalo akong natuwa nung sinabi ni Mommy na tawagin na din siyang mom ni Dylan. It's a perfect christmas gift for me. 

[10:00am; Ciara's house]

Kakarating lang namin sa bahay. Isang gabi lang akong hindi umuwi dito, namiss ko agad 'to. Lalo na ang kwarto ko. Pagkarating namin dito sa bahay, nagpaalam na din agad si Dylan na umuwi, dito pa naman siya pinaglalunch ni mommy. Pero okay lang, ang tagal din naman naming nagkasama eh. Kailangan din naming mamiss ang isa't-isa. 

Pumunta na ako sa kwarto ko para magpalit ng damit at magpahinga. Namiss ko yung kama ko. ^___^

*click

From: Hubby <3

Magrest ka na ha. Pupunta nga pala kami sa batangas for a couple of days. I guess, sa christmas na ulit tayo magkikita wifey. 

Nalungkot ako pagkabasa ko ng text niya. Medyo matagal din kasi kaming hindi magkikita. Five days pa kasi before Christmas. Okay, ang OA ko. Five days lang yon. Pero kahit na diba? Nasanay din kasi ako na almost everyday magkasama kami eh. So I'll just spend that five days with Mom and Ate Tin. 

To: Hubby <3

Okay po. Ingat hubby. I love you. :*

Hindi na nakapagreply si Dylan dahil na rin siguro sa sobrang pagod. Kailangan din niyang magrest, baka siya naman ang magkasakit. Kahit kanina lang kami magkasama ni Dylan, nung pag-uwi niya, miss ko na agad siya. Hays. Sana Christmas na~