Codename: Princess Trigger (COMPLETED)

Trigger 42 - Moving on is never an easy thing to do.

[Edited Ver.]

Moving on is never an easy thing to do.

Therbie's PoV :

After 6 years...

Parang kailan lang.. mabilis kasi lumipas ang panahon kaya para sa akin, parang kahapon lang nangyari ang lahat. Parang noong nakaraan lang, kasama ko pa siya and I was getting ready to confess my feelings to her, pero hindi ko pa man naaamin kung gaano ko siya kamahal, nawala naman siya agad na parang bula.

Iniwan niya agad ako ng hindi ko pa man nasasabi sa kanya na mahal na mahal ko siya.

Renz: "Kuya! Tara na. Nandoon na silang lahat sa cemetery."

Tinanguan ko ang kapatid ko at sumunod na rin naman ako sa kanya papuntang sasakyan. Siya na rin ang nag-drive dahil alam niyang hindi ko kakayanin lalo na kapag ganitong araw. It's her death anniversary.

I still remember clearly what happened, what we've seen when we get to the place.

6 years ago...

Galit ako. Alam kong ganito rin ang nararamdaman ni Boss, sa mga sinabi ni Micaela. How could they do this without us knowing? Gusto ba talaga niyang mapahamak mag-isa?

Nagulat ako noong makarinig ng malakas na kalabog, nakita ko si Boss na wala nang emosyon sa mukha at ang kamao niyang nakasara at patuloy pa rin na sinusuntok niya ang pinto na iyon. Pinipigilan siya ni Tita Brenda pero parang walang naririnig si Boss.

Demi: "Micaela! Bakit mo pa pinaabot sa ganito?! This is all... damn it! Argh!"

Ely: "Demi, kumalma ka nga."

Demi: "Paano ako kakalma? At isa pa iyang Belle na iyan! Nagpapakamatay ba talaga siya?! Fuck!"

Knight: "Tinawagan ko si Selene, umalis rin daw si Belle sa ospital pagkatapos may sabihin na tungkol sa 'mission' na gagawin raw niya. Tapos pagbalik niya sa room ng kapatid ni Belle, wala na rin raw si Joseph Salcedo doon."

Nicolet: "Oh my gosh..!"

Alchris: "Paano natin malalaman kung nasaan si Belle ngayon?"

Kyoko: "Micaela-nee knew."

Tumingin kaming lahat kay Ela, na naiiyak na rin sa ngayon pero pinunasan nito ang mga luha niya at tiningnan niya kaming lahat. Nasa likuran niya si CJ at inaalo siya.

Micaela: "Alam ko kung nasaan ang bahay ni Jerome Salcedo. I'd like to say sorry, everyone. Gusto kong tulungan si Belle sa pinagdadaanan niya kaya ko nagawa ito. I'm very sorry.."

Boss: "There's no time for that. Mag-uusap tayo tungkol dito mamaya. For now, all of us will go to Jerome's house. Snow, manguna ka, Blaze be with her and we will follow you."

Agad kaming kumilos at pumunta sa parking lot para kunin ang Van, sina Micaela at CJ lang ang mag-iiba ng sasakyan para masundan namin sila. Hindi naman umabot ang isang oras ay nakarating rin kami sa tapat ng isang malaking bahay, pero napatulala ako noong makita kong nagliliyab ito sa apoy.

I saw Joseph with a woman, probably in her late 30s, I assume that is his mother and he was holding her because it seemed like she couldn't stand straight properly. Ang dami niyang pasa at may malaking sugat siya sa paa kaya siguro iika-ika siya. 

Narinig ata kami ni Joseph dahil humarap siya sa amin at nanlalaki ang mga mata niya noong makita ako, kasama ang ibang agents, may mga hawak kaming baril at iyong iba naman ay iyong weapon na ginagamit nila.