Chapter 41

7.7K 194 1
                                    

Novem Pov.

Hindi ko alam kung ano mararamdaman ko ng malaman ko na ang lahat. Sumulyap ako sa pwesto niya at marahan siya nakatingin sa bintana kaya hindi ko maiwasan mag-alala.

Patungo kami sa bahay dahil ayaw niya pang umuwi sa kanila. Napahugot ako ng malalim na hininga atsaka pasimpleng hinawakan  ang kanyang kamay kaya agad siyang bumaling sa'kin.

"Are you okay?" Tanong ko sakanya ,bahagya siyang napangiti pero hindi umabot sa mata niya.

  "Okay lang ako Novem huwag mo nalang ako pansinin." aniya.

Umiling ako at dali-dali ko tinabi sa gilid ng kalsada yung  kotse ko. Kaya naramdaman ko ang pagtataka niya. Pagkatapos ko na ipark yung sasakyan ko dali-dali ko inabot ang dalawang kamay niya. Tinignan ko siya ng direkta sa mata niya. Napabuntong hininga nalang ako ng nakita kong may lungkot sa  mata niya.

"Chelsea alam ko mahirap tanggapin lahat na nangyari sa'yo this past 3 years ago pero siguro  ang tama mo nalang gawin ay magpasalamat dahil buhay ka." mahinahon na pagkakasabi ko sakanya.

"Oo, alam ko pero Novem hindi ko lang matanggap yung. "

Kumunot ang noo ko ng hindi na niya naituloy yung sasabihin niya at unti-unti nalang bumagsak ang mga luha galing sa mata niya.

Napabuntong hininga nalang ako at lumapit ako sakanya ng konti at hinalikan ng noo niya.

Fuck! Chelsea hindi mo lang ako kung gaano kita namiss.

Dahan-dahan ko pinunasan ang luha sa pisngi niya na siyang naging dahilan upang mapahagugol.

"N-novem, ang hirap tanggapin na. Wala na yung anak natin.  A-akala ko..Akala ko si zhel yung anak dahil nararamdaman ko iyon pero nagkamali ko.  K-kasi  nawala ko siya nung...nung dinala ako sa hospital noon."

Hindi magawa umimik sa sinabi niya dahil alam kong  masakit para sakanya iyon pero.. Pero na kami magagawa.

"Chelsea alam kong masakit pero ano magagawa natin kung kinuha agad siya ni Lord. "sambit ko. Paulit-ulit kong pinupunasan  ang luha niya sunod-sunod na bumabagsak.

" Kung gusto mo gawa ulit tayo?"

Napasinghap ako ng hampasin niya ako sa braso kaya hindi ko maiwasan mapatawa dahil sa itsura niya.

"Kainis ka talaga nagawa mo agad sabihin  sa'kin yan pagkatapos ng lahat. Kapal mo rin ano?!" Bakas sa boses niya ang pagkairita kaya agad ako tinigal ang taw ko.

"I'm sorry sa lahat ng nagawa ko sa'yo lalo na kung iniwan kita? Kasalanan ko ba na nasaktan ako ng sobra dahil buong akala ko iniwan mo na talaga ako lero kung gusto mo gawa na agad tayo para hindi ka na mangulila sa first baby natin."

Nagulat ulit ako ng hampasin niya ng malakas. Kaya hindi ko maiwasan mapatawa.

" Ang manyak mo talaga ! Kainis ka .."sambit niya sa'kin .Nahuli ko ang  pagpupula ng pisngi niya kaya agad ako nakaramdam ng saya sa puso ko. Alam kong nakakabakla pero wala na akong pakialam dahil I really really love her. Deeply ..

"Mahal na mahal kita Chelsea  ." sambit ko sakanya kasabay ng pagdikit ng noo ko sakanya.

"I love you too Novem ". Napangiti ako sa sinambit niya at marahan siya tinitigan kahit lapit ng mukha namin sa isa't-isa. Hindi ko sinasadya mapasulyap sa labi niya. Napakagat ako sa labi ko at maraming beses na mapalunok.

"Tsk. Ang bagal ."

Nagulat ako sa sinabi niya pero bago pa ako makapagreact ng halikan niya ako. Sa totoo lang hindi ko inaasahan na siya pa mismo nauna pero napangiti ako sa pagitan ng halikan namin bago siya halikan pabalik.

BOOK TWO [SDTCP] Infinite LoveWhere stories live. Discover now