Sa Isang Sulyap

Ika-labing Limang Sulyap

Ika-labing Limang Sulyap

"What the hell do you want?!" rinig kong sigaw ni Kuya Cabi sa baba. Naalimpungatan ako dala na rin ng ingay. Tumingin ako sa alarm clock na nasa bedside table ko. It's almost seven in the morning. And yeah, mukhang male-late pa ko sa klase.

"I told you not to come near her!" isa pang dumadagundong na pagsigaw yung narinig ko mula sa baba. Umupo ako sa kama ko dahilan ng paglilis ng kumot ko. Ibiniling-biling ko pa yung leeg ko para lang tumunog 'yon saka ako uminat.

What's happening now? I mean, now what? Sino na namang kaaway niya at ang aga-aga nagwawala siya na parang dragon? Kulang na lang siguro magbuga siya ng apoy sa taong kausap niya. Tumayo ako saka ako dumiretso sa baba. Naabutan kong may kausap sa telepono ang magaling kong kapatid.

"Do you even know what time it is?" tanong ko pa sa kanya. He suddenly stopped. Matagal niya kong tinitigan na akala mo kriminal na nahuli sa akto.

"Hello? What are you looking at? Para kang timang. It's too early for you to be a monster. Pati ba naman umaga hindi mo kayang palagpasin? Oh God." Sabi ko sabay irap at iiling-iling na naglakad na paalis. If I stayed baka wala rin akong mapapala.

"Good morning, 'nang!" bati ko sa maid namin na siyang nagsisilibi ring cook namin dito sa bahay. Nginitian niya naman ako't pinagsalin agad ng gatas sa baso nang makaupo ako.

"What's with Kuya Cabi? Kanina pa ba siya ganyan?" unang tanong ko sa kanya while I'm putting the bacon on my plate.

"Hay nako Young Mistress. Halos kabibigay ko lang kasi ng telepono sa kanya. Ipinasa ko sa kanya kasi bigla niyang kinuha sa akin. Ang sabi ko hinahanap ka nung taong 'yon at hindi siya. Pero nagpumilit talaga siyang siya na yung kakausap." Nagsalubong yung mga kilay ko. Who could be looking for me? At bakit ang aga yata? Si Paulo? Well, hindi naman siguro magre-react ng ganon si Kuya Cabi if that's Paulo.

Maybe Jennifer? And I think hindi rin siya because ang rare nila mag-usap like nagu-usap lang yata sila when I'm not around. Kasi alam kong doon nangunguha ng timing si Jennifer para magsumbong kay Kuya Cabi.

"E sino raw po ba 'nang?"

"Hindi ko alam hindi naman sinabi sa'kin yung pangalan. Lalaki yung boses." Sabi pa niya nang nakakunot ang noo at mukha napapaisip. Saka na lang siya bumaling sa akin nang magpatuloy siya sa sasabihin niya.

"Osiya sige, babalik na ko sa kusina at ang dami ko pang kailangang ihanda." Tumangu-tango pa ko sa kanya bago nagpasalamat. Saglit ko lang na tinapos yung pagkain ko. Dahil sa hindi na ko makapagpigil na puntahan si Kuya Cabi, dinala ko na lang yung gatas na iniinom ko hanggang sa makarating ako ulit sa living room.

Prente naman na siyang nakaupo ngayon. Pero hindi nawawala sa mukha niya yung simangot habang nakatingin siya sa Rubik's cube na nasa kamay niya.

"Kuya." Tawag ko sa kanya sabay inom sa gatas ko. Tinitigan niya naman ako na salubong ang kilay. Halatang walang manners ang isang 'to talaga. He can't even smile at this very morning. Kaya nga nagtataka ako kung bakit gwapo pa rin siya kahit na always na lang nakasimangot sa umaga.

"O?" sagot niya pa sa'kin.

"Ah, May tumawag ba sa'kin? May hinihintay kasi akong tawag." Sabi ko sabay ngiti. It's just my excuse. Kapag kasi direkta akong nagtanong he'll hundred percent sure doubt it. O kaya man direkta niyang hindi ako sasagutin ng totoo. Hindi niya 'yon sasagutin dahil na rin sa nararamdaman niyang pakay ko.

"None that I could think of. I received a call only for me." 'yun lang saka niya binalik sa Rubik's yung atensiyon niya. Nagikom naman yung bibig ko saka ko siya inambaan ng suntok. Hindi naman niya makikita so it doesn't matter.