Kingdom Magical Academy (EDITING) #Wattys2016

☆ Chapter 2

Chloe

What is more worst, living under a tiny house that has lots of spiders and cockroaches yet full of love or so they call it ,or living in a mansion full of maids yet seems... lonely

People call me names such as bitch, bully, relationshit stealer and many unforgivable words.

First of all, me being a bitch means that you did something that made me pissed of and that some "thing" made my blood boil. I do not tolerate stupidity.

Plenty of people say that Iam such a fortunate child because I was able to live in a mansion and can have whatever I want despite of being an orphan. Yes, how ironic isn't?  Yet despite of me being this lucky, I still can't find a way to be happy.

Ano bang alam nila sa tunay na kalagayan ko?

Binalewala ko na lamang ang aking nasa isip at naligo. Pagkatapos ay nagbihis na.

"Mam! Hindi na po ba kayo kakain?" Biglang harang sakin ni  manang lolits sa hagdanan. Siya ang nagbabantay sakin mula nang dumating ako dito sa mansyon. She stood up for me like a real mother. Although at first, hindi ko siya pinapansin pero later on ay nakalagayan ko na rin siya ng loob.

"Hindi po ako nagugutom kaya mauuna na po ako." kiniss ko na siya and bid her goodbye.

I drove my car and went to the nearest starbucks in casa mirabella by I said near, sobrang near to the point na halos 30 minutes bago ako makarating. There i saw my friend sitting comforably while drinking her frap.

"Hey why the long face? Sige ka papangit ka niyan"ni hindi man lang ako hinintay bago mag order

"shut up. Mag oorder lang ako and we'll talk." I said and stood up to order. I went back holding my java chip grande and sit.

"Why the hell did you wanted to meet up?" I ask her. Well it's so unlikely that April wants to meet up. She hates places with crowded people at tamad yan. Kaya nakakapagtaka naman na siya pa nag initiate sa pakikipag kita.

"Well I went back to Endroit" she said

Wait. WHAT?!

"The hell! Why?" I kept my voice little. Walang pwedeng makaalam sa place na yon.

Bigla naman kaming tumahimik ng binigay na ng waiter ang order ko. Ng umalis ito ay nagpatuloy naman si April.

"Pinatawag ako ng council. Sabi nila, nung isang araw, may mga sumalakay na mga dark gryms. Marami daw sa mga kawal ang namatay at nasugatan." She said.

Hindi ako makapaniwala. I thought that dark gryms was already been locked in the underworld.

Dark gryms are somehow a large pig with deep and sharp fangs and claws. They also have red eyes and a pair of horns. Pag nasaksak ka ng horns nila, mga 5 minutes lang ay siguradong patay ka na. It is said that dark gryms are already been locked up in the underworld. How it is possible that they were able to terrorize Endroit?

"Bakit walang nababanggit sakin si manang lolits?" Takang bulong ko. I know na updated siya sa mga nangyayari sa Endroit at lagi niya akong sinasabihan sa mga nangyayari dito kaya nakakapagtaka lang na bakit hindi niya sinabi ang sa bagay na ito.

"I don't know pero I think sooner or later ay pababalikin na tayo ng council sa Endroit" napayukom naman ang aking mga kamay. Huminga muna ako ng malalim at kinalma ang sarili dahil baka kung ano pa ang magawa ko lalo na't hindi ko pa kayang ikontrol ang kapangyarihan ko kapag may kasamang matinding emosyon.

Hindi pwede.

Ng mapakalma ko ang aking sarili ay nag aalalang mga mata ang nakita ko kay April. Binigyan ko naman siya ng tipid na ngiting nagsasabi na ok lang ako

"Hindi pa tayo pwedeng umalis. Hindi ko pa siya nahahanap  namomoblema kong sabi. Mawawala ang sinakripisyo ko para lang makakuha ng impormasyon at makalabas mula sa Endroit.

"Wag mo munang alalahanin yon. Hindi pa naman sigurado atsaka ok naman na ang Endroit kaya hindi na siguro tayo pababalikin. " tumango na lamang ako at nakahinga kahit papano ng maluwag.

Nagkwentuhan lamang kami sandali at ng matapos ay agad na rin akong umalis para bumalik sa mansyon.

---

"Manang lolits bakit hindi mo sakin sinabi?" Nakakunot ang noo ko rito. Nag aalinlangan man ay nagsalita rin ito

"Sabi kasi ni Sir Takuma na wag ng ipaalam sayo dahil ok naman na ang lahat" 

Huminga muna ako ng malalim bago magsalita.

"Kahit na. Gusto ko pa ring malaman ang lahat ng nangyayari dito para makatulong ako." Pagpupumilit ko

"Alam kong may misyon ka dito kaya kahit na gusto ko man ibalita ay hindi ko na ginawa dahil alam kong magpupumilit kang bumalik doon"

Kung hindi lang dahil sa misyon ko ay wala ako dito ngayon.

Napatango na lamang ako kay manang. Wala na rin naman akong magagawa dahil tapos naman na ang kaguluhan at ang mabuti ay ligtas ang Endroit.

"Sige po pero sa susunod po pakibalaan po ako dahil alam niyo naman po kung bakit" tumango ito.

○○○○○○○○○○○

Hello new update po :) yes i eedit  ko po lahat as in but i hope magustuhan niyo yung bagong plot ng story :)