Forgiveness And Peace

484 23 5
                                    

Chapter 49

Ashton Philip Pov.

Dahil sa sinabi ni tita elena na may naghihintay sa akin. Daglian akong nagtungo ng sala habang nakasunod siya sa likuran ko.

Hindi ko maipaliwanag ang kabang nararamdaman ko ngayon sa aking dibdib. Hindi ko alam kung tama ang kutob ko ngunit nais kong kumpirmahin kung sino talaga iyon.

Marahan ang aking paglalakad pababa sa hagdan ng bahay. Mula sa kinatatayuan ko, nakikita ko na ang sala at doon nga ay may taong nakaupo doon at naghihintay.

And at the moment I recognized his back. I finally confirmed who it was. My suspicion was right, si daddy ang naghihintay sa akin.

But...

I don't know how to continue walking again. I just stopped where I was standing because I didn't know what to say to him.

I don't know how to explain just to defend myself.

It was as if I suddenly lost my strength because of him.

"Puntahan mo na ang ama mo, mag-usap kayo ng maayos." I turned my gazed to tita Elena when she spoke behind me. I didn't even have a answer because she passed me by and went to the living room first to approached my dad again.

Wala akong nagawa kundi ang sumunod. Mabibigat ang bawat yapak ng aking paa hangga sa tuluyan akong huminto sa gilid niya. Doon na siya nag-angat ng tingin sa akin, makikita mo agad ang malaking pinagbago kay daddy sa loob ng halos isang buwan pagkakawala ko.

He lost weight immediately and seemed even pale. His eyes are deep and a little dark underneath. In other words, daddy is different now compared when i last saw him.

"A-ashton." His voice was a bit raspy when he spoke. He looked like he was going to cry but he managed to hold it back. He came to me after standing up. He quickly hugged me, surprised by my system.

Hindi ko inaasahan na gagawin ito ni daddy dahil hindi ako sanay na niyayakap niya. Kahit naman noon na marami akong achievements dahil nais nila ng mataas na grado, ngunit kahit nagagawa kong gawin ang nais nila. Hindi pa rin sila masaya, para bang balewala lang ako sa kanila kaya halos nagugulat ako sa pagyakap niya ngayon.

"P-pasensya na sa nangyari. H-hindi ko dapat ginawa iyon. I was too selfish in that decision. I always favor your mommy in everything she wants. hindi kita iniintindi, so I want to ask for your forgiveness. Nagkamali ako."

I couldn't say anything to him as he still hugging me. I don't even know that it feels good especially if he asks for forgiveness and admits his mistake.

He distanced himself from me with red eyes. He still held back the tears that wanted to fall because of the situation.

I still don't know what reaction i give because I was so surprised. Para bang nais ko na lamang siyang patawarin dahil sa ginagawa niyang ito.

"Nasa ospital ang mommy mo, ashton. Hinahanap ka niya, she's stable but still needs to gain strenght." doon na tuluyang nag-sink in sa akin lahat na totoong nasa ospital si mommy. Pero natatakot ako, what if they still trying to catch me? Paano kung sa pag-uwi ko ay hindi na ako makabalik pa dito?

"What really happened to mommy? It seems that her illness was sudden. Ang lakas pa lang niya hindi ba?"

He have a sigh before answered me. "I don't know too, biglaan nga. Pero aware na siyang may sakit siya, nararamdaman na niya iyon but she remain ignoring it because of your wedding." nag-iwas ako ng tingin dahil sa sinabing iyon ni daddy.

Forever, We Fall SEASON 3 (Adonis Series 3)Where stories live. Discover now