4. Bölüm: Cadı hanım

341 22 11
                                    

İyi okumalarr

————

Kapı çaldığında annem mutfaktan seslendi "Güneş kapıya bak!" Odamdaki yatağımda yatıp güzel güzel kitap okuyorken gelen sesle kitabın kapağını kapadım ve ayağa kalktım. Hızlıca kapıya doğru ilerledim. Yaz akşamları en sevdiğim zamandı. Hafif hafif esiyorken kitap okumak çok güzeldi...

Kapıya ulaştığımda açtım. Kapıyı açtığımda karşımda teyzemi görmeyi beklemiyordum. Kocaman gülümsedim. O da gülümsedi ve "En sevdiğim yeğenim!" Diye şakıdı. Hemen beni kendine çekti ve bana sarıldı. Ayrıldığımızda beni süzü. "Kız sen her gelişimde dahada bir güzelleşiyorsun sanki." İltifatıyla tebessüm ettim. "Sende hiç yaşlanmıyorsun valla teyze." Güldü ve ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi. Kapıyı kapadım ardından.

"Tabi ki yaşlanmayacağım. Bekarlık gençliktir!" Dedi ve kıkırdadı. Bende ona eşlik ettim. Mutfaktan buraya geldi annem ve teyzeme sarıldı. "Hoşgeldin." Dedi.

"Hoşbuldum Abla." Sarılışına karşılık verdi. Mutfaktan anneannem çıktı ve teyzemi gördü. "Hoşgeldin Nilgün." Teyzem ve annem ayrıldı. Anneannem açılmış örtüsünü bağladı ve kızına doğru ilerleyerek sıkı sıkı sarıldı.

Teyzem kafasına göre yaşayan bir kadın olduğundan eve pek uğramazdı. Onun yerine türkiyenin güzelliklerini gezmeyi ve görmeyi tercih ederdi.

Burada da kendine ait bir evi vardı fakat ona da pek uğramıyordu bildiğim kadarıyla. Onlarında sarılması bitince anneannem "Haydi sofrayı kuralımda yiyelim." Dedi. Annem ve teyzem onu onayladı ve mutfağa doğru ilerleriler. Bende odama ilerliyorken annem bana döndü. "Sende yardım ediyorsun Güneş." İçimden oflasam da "Tamam." Dedim isteksiz bir ses ile.

Salonda duran masaya bir kaç tabak götürdükten sonra çok şey yaptığımı düşünerek koridorun duvarına yaslandım ve telefonumu çıkardım cebimden.

Annemler masaya bir şeyler götürüp gidiyorlardı hala. Beni fark edeceklerini sanmıyordum çünkü acayip işlerine odaklanmışlardı. Bildirim merkezine baktığımda instagramdan bir mesaj olduğunu gördüm. Miraç satıyor adlı kullanıcıdan olduğumu görümce gülümsedim ve yine bildirime tıkladım.

@Miraç_satıyor: hey

@Miraç_satıyor: orada mısın?

@Güneş_ben: Buradayım

@Güneş_ben: noldu da yazdın? Hiç yazmazdın öyle. Özledin mi yoksa beni

@Miraç_satıyor: ya ben özür dilerim

@Güneş_ben: Neden noldu ki?

@Miraç_satıyor: Ben normalde gerçekten kibarımdır. En azındam kızlara.

@Güneş_ben: Ben inandım şahsen

@Miraç_satıyor: ya da değil miyim lan

@Güneş_ben: Biraz sanki. Ufaktan

@Miraç_satıyor: Özür dilerim yani böyle olmak istemem

@Güneş_ben: Yaa nolcak o kadardan Allah aşkına? Bende kaba saba, deli, başa bela bi şeyim. Özür diliyor muyum hiç?

@Güneş_ben: Sen, ben, bizler, onlar işte kimlerse. Kusurlarımızla güzeliz. İster doğuştan olsun isterse sonradan. Ama bizi biz yapan kusurlarımız ve hatalarımız değil midir? Önemli olan bunların farkında olmak değil midir?

@Güneş_ben: kişiliğim böyleyse ve kimseye zararım dokunmuyorsa kimsenin bir şey söylemeye hakkı yok. Zaten kibar olmaya çabalıyorsan seni takdir etmeli insanlar. Bu çok güzel bir şey

@Miraç_satıyor: oha bi dakika şoka girdim sanırım. Beklemiyordum senin gibi her kelimesi dalga olan bir kızın böyle mantıklı şeyler söyleyeceğini

@Güneş_ben: Var işte bizdede öyle numaralar (göz kırpma emojisi)

@Miraç_satıyor: bugün bir arkadaşın söylediği "çok kabasın." Lafına takılıp moralimi bozdum. Fakat garip bir şekilde senin sözlerin iyi geldi.

@Miraç_satıyor: Naptın lan bana. Yine mi manipüle ettim naptın?

@Güneş_ben: Yok bu sefer büyü yaptım. Hemde en güçlüsündennn

@Miraç_satıyor: Teşekkürler Güneş

Kaşlarımı şaşkınlıkla yukarı kaldırdım ve gülümsedim. Bana Güneş demişti ilk defa ve bana teşekkür etmişti!

@Güneş_ben: Aaaaa naptım sanki canım. Sadece küçük bir büyü bişicik değil her zaman yaptığım şey

@Miraç_satıyor: kdkdjddjsks

@Miraç_satıyor: Peki o zaman. Cadı hanım.

Gülümsemem genişledi.

@Miraç_satıyor: Ben rengarenk bir rüzgar gülü bulursam atarım.

@Güneş_ben: Rüzgar gülü bu diyipte fiyatına bakmamazlık yapma ha! Malum belli olmuyor ekonomiye.

@Miraç_satıyor: Tamam tamam. Bakarım ben.

@Güneş_ben: o zaman ben gideyim. Yemek yiyim

@Miraç_satıyor: hahahaaha tamam hadi git. Afiyet olsun cadı hanım

@Güneş_ben: Sağol yiğidim. Gel birlikte olalım diyeceğim ama malum mesafeler.

@Güneş_ben: Lan gerçekten. Nerede yaşıyorsun sen?

@Miraç_satıyor: Uzakta :)

@Güneş_ben: He amk bende dibimde yaşıyon sandım

@Miraç_satıyor: lan küfür edecek ne vardı bu kadar? Kdskkdskdkd

@Güneş_ben: Ben kaçırırım arada öyle kusura bakma

@Miraç_satıyor: Yok canım. Hem ne dedin kusurlar bizi biz yapan şeylerdir.

@Güneş_ben: Afferim anlamışsın.

@Miraç_satıyor: çabuk anlarım.

"Kızım hadi sofraya!" Diye bağıran anneme "Tamam geliyorum!" Dedikten sonra yazmaya devam ettim.

@Güneş_ben: Gerçekten gitmem lazım.

@Miraç_satıyor: Tamam hadi git

@Güneş_ben: Gittimm

Gülümseyerek uygulamadan çıkım ve telefonu kilitleyip salına doğru ilerleyecekken karşımda eli belinde, bana gülümseyen teyzemi gördüm. "Bende tam geliyordum." Dedim telefonumu cebime koyarak.

Bi süre gülümseyerek baktı öylece. "İyi madem. Hadi gel." Diyip salona ilerledi. Bende peşinden yürüdüm. Kesin anlamıştı bir şeyleri! Teyzemin gözünden kaçan hiç bir şey görmemiştim.

Salona girdiğimizde halamla bizim odadan bir çığlık sesi geldi. Bu Edanın sesiydi. Kaşlarımı çattım. Ne olmuştu ki şimdi?

(Bölüm sonu)

Rüzgar Gülü (Yarı texting)Where stories live. Discover now