Rüzgar Gülü (Yarı texting)

28. Bölüm: Korkaklık

"Ya Ekim bu çok ıslak bir şey!" Eflanın sızlanmasıyla  hepimiz güldük. Dört kız Eflanın evinde toplanmıştık ve kız gecesi yapmaya çalışıyorduk. Çalışıyorduk yani.

"Maske çünkü bu Efla." Ekim bıkkınca konuştu. Hemen yanımdaki Gülce bana döndü "Olmuş mu?" Güldüm. "Mükemmel olmuş." Yüz maskemi düzelttim aynada. Hepimizin bir aynaya bakmaya çalışmasıda ayrı bir ironiydi. "Ya Ekim alacağın şeye sıçayım ne işe yarıyorsa!" İğrentiyle baktı aynadaki maskelere.

"Sana siyah aldık hala mızmızlanıyorsun ama sende!" Ekimin cümlesine Efla hariç kahkaha attık. Efla somurttu ve göz devirdi. "Aman ne komik!" Üstümüzdeki pijamalar beni oldukça mayıştırmıştı.  Esnedim ağzımı kapatarak. "Biraz daha burada durursak uyuyacağım şıraya kıvrılıp." Gülce güldü. "Bencede hadi içeri geçelim." Aklıma gelen şeyle herkesi durdurdum.

"Ne oldu yine!" Eflanın sitemle konuşmasını umursamayarak ayıcıklı pijamamın cebinden telefonumu çıkardım. "Bence bu anı ölümsüzleştirmeliyiz." Efla göz devirdi. "Hiç bir anı telefonda falan yaşamaz. Asıl anılar kalpte yaşar." Gülümsedim. "Haklısın ama telefonda da yaşasa bir şey olmaz ama değil mi?" Diğer iki kızda bana katıldı ve saçlarını düzeltmeye koyuldular.

Gülümsedi. "Yaşasın bakalım." Telefonumun kamerasını açtım o sırada Efla durdurdu "Bir saniye bekle." Banyodan çıktı. Ne yapacağını anlamazken bir kaç saniye sonra geri döndü. Elinde selfi çubuğu tutuyordu. Gülümsedim kocaman. O da gülümsememe karşılık verdi. "Bununla daha iyi çekersin." Göz kırptı ve elime tutuşturdu. O sırada da Ekim ve Gülce arkada saç kavgası yapıyorlardı. "Saçmalama Gülce tabii ki düz saç en iyisi."  Telefonumu Selfi çubuğuna yerleştirdim.

Çubuğu kaldırdım yukarı. "Hadi arkama geçin." Herkes beni dinledi ve hepsi yerini aldı. Efla nazikçe gülümserken Gülce dilini çıkardı. Ekimse Gülceye tavşan kulağı yaparak gülüyordu. Benimse ifadem gerçek arkadaşlığı bulmamın sevinciydi. Bu güzel anı ölümsüzleştirerek bi kare çektim. Sonra herkes bir daha çekmeyeceğimi sanarak bozuldu.

Gülce Ekime çemkirdi. "Ya neden bozuyorsun ki!" Ekim gülüyordu. "Yapmak zorundaydım bunu kusura bakma." Efla her zaman ki gibi bıkkınca ikisine bakıyordu. Tam Efla göz devirirken kameraya içtenlikle gülümsedim ve bu güzel anıda ölümsüzleştirdim bir kareyle.

Daha bissürü çektik. Sonra içeri geçtik tabii. Efla mısır yaptı biz kızlarla film seçtik. En son korku filminde karar kıldık. Efla mısır kovalarıyla geri döndü salona. Film başladı. Küçük salonu büyük kahkahalarımız ve büyük çığlıklarımızla doldurduk.

"Ya kapatın şunu kadını çiğ çiğ yiyor manyak canavar!" Kahkaha attım Ekimin bağırışıyla. "İblis bir kere o." Gülce iğrentiyle baktı. "İnsan bir dişini fırçalar şu dişlere bak." Dahada güldüm. "Gülce o insan değil ki!" Kahkahama karşı bi duraksadı ve düşündü. Sonra umursamazca ağzına mısır attı. "Ne yani bakımlı iblis olamaz mı?"

"Şunlara inanıyorsunuz ya ben ne diyeyim size!" Eflanın homurdanmasına karşı omuz silktim. "Ama eğlenceli." Derim bir nefes aldı. "Benim hayatım daha korkunç bence bundan. Eğer korkunç şeylerle eğleniyorsanız benim hayatımı izleyin derim." Herkes ayrı telden çalarken aslında çok mutluydum. Böyle bir arkadaş grubu kazandığım içinde çok şanslıydım. Ekim Gülceye Mısır fırlattı "Gülme bana döverim bak seni Gülce!"

Umarım hiç ayrılmazdık. Hep mutlu kalırdık.

Bunları olacaklardan habersiz dilemiştim tabii ki...

••••••

"Güneş atsana bize Fotoğrafları." Ekimin sesiyle ona çevirdim kafamı. Yatakta dört kız yatmış elimize telefonları almıştık ve uyumaya hazırlanıyorduk. Eflanın yatağı iki kişilik ve geniş olduğu için sığabilmiştik. Ben en sağdaydım. Yanımda benden ayrılmayan Efla vardı ve onun yanında Ekim. En solda da Gülce yatıyordu.