•DELIGENCIA•
Every day it seems so fast. Ganon nga siguro talaga pag masaya ka, mabilis ang oras.
I'm doing well in school. Same with Rafael, magaling siya mag multi-task. Pinagsabay niya ang pag-aaral at businesses nila.
After we finished our dinner. Nagpa-alam si Rafael na may gagawin muna siya, most likey business related.
I'm done doing all my homeworks and any activities na binibigay sa amin ng guro.
Nanood muna ako ng pelikula dahil hindi pa naman ako gaanong ina-antok. Rafael is in the other room na kung saan niya ginagawa ang lahat ng gawain niya.
He's very hands on sa businesses nila and sometimes kahit gabi, katulad ngayon ay minsan nagtratrabaho parin siya.
Nagising ako dahil sa mga halik na nararamdaman ko sa aking balikat. Mahigpit ang yakap ni Rafael sa aking likod. And he seems very awake, maagang nagising 'rin ang alaga niya. It's obvious it's hard as a steel. Ramdam ko ito sa likod ko, alam kung hindi to bago sa akin. Every morning happens the same thing.
Morning, Rafael said smiling.
Nang nilingon ko siya, morning sabi ko sa napapaos na boses. It feels wierd kaya bumangon ako. Parang ang landi landi ng boses ko ngayong umaga. Baka kung ano ang sabihin niya.
I love you...
At kung hindi ko pa ramdam ganina, ngayon i'm hundred percent sure it' awake. Mas nadepina ang katigasan nito sa aking likod. It's poking me like a hard steel.
I tried to move my body para makaalis sa pagkakayakap niya ngunit mas dumiin 'yon sa akin.
Narinig ko ang ungol niya. Shit!
At narining ko ang halakhak niya. He's enjoying it clearly.
Are you in pill? I saw it in your drawer. He said a bit annoyed.
Ha?
Nahirapan akong mangapa ng salita. I know that i'm not ready, at kahit sabihin man niya sa akin na handa na siya. I'm not sure kung kaya nga ba talaga niya. Yes, he can obviously provide and support our child. Pero it's not enough, having a child is a lifetime responsibility. And providing their needs is not enough. Effort and time is much needed, children needs quality time with their parents.
At sa situation namin ngayon, na kaming dalawa ang nag-aaral at may businesses pa siyang kaylangan pagtuonan ng pasin. It would be difficult for us to raise the child.
At ayaw ko namang iba ang mag-aalaga sa magiging anak namin. Yes, i would needed a help probably a nanny. But i prefer taking care of our child on my own unless it's necessary.
At ng tinignan ko siya sa mata i saw a hint of annoyance.
Ahh...,oo umiinom ako. Tipid kung sabi sa kanya.
I tried to avoid his eyes. Binaba ko ang aking paningin sa kanyang leeg, i saw his adams apple and it looks so good.
Hinawakan niya ang aking mukha para maibalik ang paningin ko sa kanya.
And i saw him smiling.
It's okay, i will respect your decision. Kung hindi ka pa handa, i will wait no matter how long it is. You don't need to keep it a secret. At hinalikan niya ako sa noo.
Akala ko magagalit siya at mag-aaway na naman kami. Hearing him being understanding makes me love him even more.
I smiled, and kiss him back passionately.
