•DELIGENCIA•
"Saan ka puputa?" malakas ang boses ni Rafael ng makita akong papunta sa pintuan.
"Oh, let me guess? Tatakas ka?" Hindi kapa nga nakakalakad ng maayos, iiwanan mo na ako?
Nang lumingon ako sa bandang gilid. Nakita ko siyang nakaupo doon habang mariin na nakatitig sa aking direksyon.
Ah, susubukan ko sanang pumunta sa kusina. Para makakain na. Mabilis kung sabi sa kanya. Pagkatapos gumawa ng palusot. Hindi maiwasan sa aking boses ang kaba na nararamdaman.
"Dito ang daan!" malakas ang kanyang boses ramdam doon ang namumuong galit. Now you're starting to lie to me. Sabi niya sa mariing boses. Hindi iyon tanong kundi parang tama o sigurado talaga siya sa kanyang sinabi.
Ah, saan ba? Sabi ko sa kanya, nagbabakasakali na maniwala siya sa akin. Dito? Turo ko sa pintuan kung saan siya malapit naka-upo.
Nang pupunta na sana ako sa pintuan na tinuro ko ay napahinto ako dahil sa kanyang sinabi.
"Hinahanap mo ang taong nagluluto ng pagkain?" para ano? Makahingi ka ng tulong? Natatawa niyang sabi.
"They work for me." Alam nila ang trabaho nila at hindi kasali doon ang pakialaman ako sa aking mga gusto.
Naiintindihan mo ba 'yun Gen? Mahal ko? Mapanuya niyang sabi sa akin.
Nakaramdam ako ng kawalan ko ng pag-asa. Ngunit hindi ko kaylangan ang tagapagluto niya, para lang makatakas dito.
Tumayo siya sa kanyang pagkakaupo at doon ko pa napansin na umiinom pala siya.
"Don't be scared." hindi ako lasing. Nakangiti niyang sabi sa akin. Nang nakalapit na sa akin ay hinawakan niya ako sa baywang at iginiya na sa pintuan na sa tingin ko ay patungo sa kusina.
Tapos na akong kumain kasama siya. At mas bumuti naman na ng kaunti ang aking pakiramdam. Dahil pagkatapos ay uminom na ako ng gamot.
May dalawang babae at dalawang lalaki ang naroon habang kami ay kumakain. Sa tingin ko ay ang dalawang babae ay ang nagluluto at tagapaglinis ng bahay. Ang dalawa namang lalaki ay ang nagbabantay. Nakaramdam din ako ng pagkailang ng makita na may baril ang dalawa.
"Para saan?" para mabaril ako kung magtangka man akong tumakas?! Nawawalan naba talaga ng bait si Rafael? Pag ako nakalabas dito, ipapakulong ko talaga ang demonyong Rafael na ito!
Nasa labas siya ngayon habang kinakausap ang dalawang lalaki. Paminsan minsan siyang tumitingin sa akin. Na para bang takot siyang maglaho ako na parang bula sa kinatatayuan ko.
Kaylangan kung mag-isip ng paraan para makalabas dito. At isa lang ang paraan, at iyon ang ang magpanggap.
Kaylangan kung sakyan ang mga gusto niya. Para maniwala siya na hindi na ako tatakas at natutunan ko na siyang mahalin. Na siyang hinding hindi mangyayari.
Naiisip ko palang kung nasaan na sina nanay at tita ay nagagalit na ako sa kanya. Sana hindi niya sila sinaktan katulad ng ginawa ng demonyong Rafael sa akin.
Kaylangan kung umarte para makalabas dito. At iyan ang gagawin ko sa ngayon. Hindi ko siya hahayaang sirain ang mga pangarap ko sa buhay. At ang pagbubuntis ng kanyang anak ay hinding hindi ko pinangarap katulad ng gusto niyang mangyari. Ang buntisin ako at pakasalan siya.
