Atlas Volume 2 [Warriors Battle]

Chapter 24

Chapter 24: Ang kahanga-hangang katangian ni Jericho

Walang araw na hindi nagsasanay si Jericho, lagi niyang binibigyan ng oras ang pagsasanay at naiinis siya kapag hindi nakakapagsanay. Minsan kaagapay niya ang kaniyang pamilya, minsan nama'y siya lang mismo nagsasanay sa sarili.

Dahil malapit ng muling magbukas ang Atlan Academy ay mas lalong nagsasanay si Jericho para lalo siyang lumakas, at nang sa ganun makayanan niya ang lahat ng mga pagsubok na ibibigay para maging ganap silang mga Trainee.

Alam ni Jericho na hindi rin basta-basta ang mga nangangarap na makapasok sa Atlan Academy, kaya hanggang maaga palang pinaghahandaan na niya para mapabilang siya sa mga magiging Trainee.

Isa lang si Jericho sa mga batang nais pumasok sa Atlan Academy hindi para maging isang Protector, kundi para mas lalong lumakas at magkaroon ng mga bagong kaalaman sa iba't ibang bagay.

Halos buong oras ni Jericho ay itinuon niya sa pagsasanay, ang lugar na kadalasan siyang nagsasanay ay sa loob ng malawak na kagubatang malapit lang sa bahay nila. Itong kagubatan na ito ay naging malaking bahagi na ng buhay niya, dahil dito siya nagsasanay edad apat na taong gulang pa lang siya at hanggang ngayon na sampong taong gulang na siya.

Maaga siyang umaalis sa bahay nila para pumunta sa kagubatan at magsasanay, minsan nama'y kapag hindi siya nakakadala ng baon ay hinahatiran siya ng kaniyang ama't ina. Suportadong-suportado si Jericho ng kaniyang pamilya, lalo pa't hindi malaki ang pamilya nilang Rowan, at tanging si Jericho lamang ang Gifted.

Maging sa gabi ay gusto niya paring makapagsanay sa loob ng kaniyang kwarto bago matulog. Sinasanay ni Jericho ang kaniyang sarili na makagawa ng mas malaking Ener Bubble, sa ngayon kasi ay maliliit palamang ang mga ito na parang mga bula lang galing sa paglaba.

Hanggang sa isang araw. Si Jericho ngayon ay nasa gitna ng malawak na bakuran ng kanilang bahay, habang pasan-pasan niya ang dalawang mabibigat na balde na puno ng mga tubig na galing lang mismo sa kapangyarihan niya. Sa subrang bigat ng mga ito ay pinagpapawisan na siya at hinihingal na, pero pinipilit niya pa ring ngumiti dahil talagang masayahin siyang tao.

Mayamaya pa'y hindi naiwasang may mga tubig ang natapon mula sa loob ng dalawang baldeng pasan-pasan niya lalo pa't punong-puno ang mga ito. Napahinto nalang si Jericho at napabuntong hininga na halos bagsak na ang mukha niya.

Dahan-dahan siyang tumalikod at lumakad pabalik sa kung saan siya galing kanina. "May natapon na namang mga tubig, kaya balik na naman ako sa start line..." mababang tuno ng boses niya.

"Anak Jericho, tama na muna yan...kain na! Ipagpatuloy mo nalang yan mamaya..." tawag sa kaniya ng kaniyang ina na si Ange na nasa labas ng bahay at pinagmasdan siya.

Nakabalik na si Josh sa kung saan siya unang nakatayo kanina. "Sinabi ko po sa sarili ko na hindi ako kakain hanggat hindi ko matatagumpayan ang hamon na ito..." sagot ni Jericho at muli na siyang nagpatuloy sa paglalakad habang pasan-pasan ang dalawang baldeng puno ng mga tubig, papunta sa kataposan o tagumpay na linya kung saan nakatayo ang kaniyang ama at ina.

"Anak kanina mo pa sana yan natagumpayan kung hindi ka balik ng balik sa pinakaunang linya...hayaan mo nalang kung may mga matatapon na mga tubig..." sambit ng ama ni Jericho na si Jake.

"Dahil po dito mas lalong masusubukan ang lakas at galing kong magbalanse ng katawan para hindi masayang ang mga tubig, kaya mas nahahamon po ako, bagay na gustong-gusto ko...huwag po kayo mag-alala matagumpayan ko rin ito..." naka ngiting sagot ni Jericho habang tuloy pa rin siya sa paglalakad papalapit sa kaniyang mga magulang.