Lost Star

Chapter 58 ~ Ang ala-ala ng nakalipas

Nang makarating sila sa villa ay nag-usap sila.

Pumunta sila sa kanilang kwarto at umupo sa sofa.

"Kent, sino si Mark? Bakit mo tinawag na John si Mark?" Tanong ni Ada kay Kent.

"Si Mark ay iyong kaibigan sa pagkabata. Sinabi niya, mayroon kang ipinangako para sa bawat isa, noong bata pa kayo." Sabi ni Kent.

"Ganun ba? Ibig mong sabihin ang kaibigan ko sya, kaya nagtitiwala ako sa kanya, ngunit bakit niya ako inilayo sa iyo? Kung talagang nagmamalasakit siya sa akin, bakit hindi niya sinabi sa iyo na magkasama kami?" Umiiyak si Ada habang sinasabi ang mga salitang iyon.

Nilapitan siya ni Kent at niyakap, habang ang isang kamay nito, nakahawak sa mga kamay.

"Hindi ko talaga alam kung ano ang balak niya, kung bakit niya nagawa iyon! Sa araw ng ating pagtatapos, siya ang huling taong nakausap mo bago ka nawala. Hindi mo ba naaalala ang pinagusapan nyo?" Tanong sa kanya ni Kent.

"Hindi, hindi ko talaga maalala. Ang alam ko lang, kasama ko siya sa sasakyan bago kami aksidente. Nagtalo kami, gusto ko nang umuwi, pero ayaw niya!" Sabi ni Ada.

"Hayaan mo na, ang mahalaga ngayon, alam natin kung sino si John. Pagbabayaran niya ang lahat ng ito." Sabi ni Kent at niyakap ulit si Ada.

Matapos pag-usapan ito, humiga na sila ...

~

Makalipas ang ilang araw ...

Ayon sa imbestigasyon si Mark ay nagtapat na kanyang pagkakasala.

Nang maglaon sa affidavit, pinlano nilang nila ni Joice na dukutin si Ada. Ngunit iginiit niya, na wala sa kanilang pag-uusap na papatayin o sasaktan sina Kent at Ada.

Nilalayon nilang dukutin sila Ada at ilayo ang kanilang sarili mula kay Kent, ngunit pinapatay nina Joice at Kent ang bawat isa.

Pag-alala tungkol sa nakaraan ...

Sinundan niya kaagad si Kent ng umalis siya sa istasyon ng pulisya, matapos makatanggap ng tawag. Nagtago lang si Mark pagdating sa abandonadong bahay. Tumango lang siya. At aminado siyang binaril niya si Kent nang gabing iyon. At agad niyang kinuha si Ada at pinagamot sa rest house nila. Tinawag niya ang kanilang kilalang Doctor upang gamutin si Ada.

Tumagal din ng ilang araw bago nawala si Ada ...

Ang sandaling iyon, pagkatapos ng ilang araw ...

Dahan-dahang iminulat ni Ada ang kanyang mga mata at tumingin sa paligid. Nakita niya si Mark na nakayuko sa gilid ng kanyang kama.

Hinawakan niya siya sa ulo upang gisingin ito.

"Ada, gising ka na! Gising ka na rin!" masayang sabi ni Mark.

"Nasaan ako?" Tanong ni Ada, dahil hindi ito mukhang ospital, mukhang normal na silid ito.

"Nasa resthouse kita. Dinala kita muna dito, para mailayo kita sa mga nais pumatay sa iyo!" Sabi ni Mark.

"Ha? Kumusta naman si Kent? Ano ang nangyari kay Kent? Nasaan siya?" Tanong ni Ada kay Mark.

"Wala na si Kent ... Patay na siya." Malungkot na sinabi ni Mark, ngunit nagsinungaling siya.

"Ano? !!! Hindi! Hindi totoo ang sinasabi mo! Buhay pa si Kent! Paano siya mamamatay?" Hindi makapaniwala si Ada sa narinig.

"Patay na siya, may bumaril sa kanya! Pasensya na." Sabi ni Mark.

"Hindi!!! Hindi patay si Kent!!!" at malakas na sumigaw si Ada habang umiiyak, kaya lumapit sa kanya si Mark at yumakap.

"Huminahon ka, hindi ka pa masyadong maayos!" sabi ni Mark.