Lost Star

Chapter 15 ~ Beautiful Evening

ALL RIGHTS RESERVED. NO part of this story may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording or other electronic or mechanical methods, without the prior permission of the author and other non-commercial uses permitted by copy right law.

Certified and Registered in National Book Development Board.

~

Paglabas nila ng kotse, naglakad sila papunta sa malapit sa dagat. Nakita ni Ada ang iba't ibang ilaw sa seafront. Ito ay magandang pagmadasdan at tila ba mga bituin sa langin. Ang hangin ay sariwa at tahimik ang kapaligiran. Tunay ngang, nakakarelax ang lugar na ito.

Nilapitan ni Ada ang harang na bakal na nakapaligid sa dagat at nilanghap ang sariwang hangin. Habang nagmamasid sa kapaligiran, nilapitan siya ni Kent at niyakap ang baywang niya mula sa kanyang likuran.

Dahil dito ay bahagyang nagulat si Ada sa yakap ni Kent, hindi siya humadlang dito. Pinayagan lang niyang yakapin siya ni Kent, habang pinagmamasdan ang magandang tanawin.

Bahagyang yumuko si Kent at bumulong sa kanyang tenga, "Gusto mo ba dito?" Tanong ni Kent habang nakatingin sa may dagat.

"Oo, mabuti at dinala mo ako dito. Maganda ang tanawin, tahimik at presko ang hangin. Nakakawala ng stress. Lagi ka bang nagpupunta dito?" tanong ni Ada.

"Kung minsan, kapag nalulungkot ako o may iniisip ko." Sagot ni Kent.

"Ah tingnan mo, mukhang mga bituin ang mga ilaw na iyon!" Masayang sabi ni Ada habang itinuturo ang mga ilaw sa malayong bahagi ng dagat.

Tumango naman si Kent at ngumiti, "Oo nga."

"Magandang pagmasdan, parang bumabang mga bituin." Nakangiting sabi ni Ada.

Tumingin naman si Kent sa kanya at sinabing, "Pero mas maganda ka."

Nagblush naman si Ada sa sinabi ni Kent at ngumiti siya dito.

"Hmp, nambola ka pa!" Sabi ni Ada habang nakangiti siya.

"Ang totoo, mas maganda ka kaysa sa iba." Sabi ni Kent, sabay ang pisil sa pisngi ni Ada.

"Ouch! Masakit yun ah." Tinapik naman siya ni Ada sa balikat.

"Haha... Ang cute mo," sabi ni Kent habang nakatitig sa kanya at humarap sa kanya si Kent.

"Ikaw, tsk! Tulad kanina, nasaktan ako, pero kinutya mo lang ako!" Naiinis na ngumuso si Ada.

"Teka, sabi mo kanina, okay ka lang." Nakakunot na noong tanong ni Kent.

"Okey lang po, pero may bukol ako rito." At hinipo ni Ada ang bukol niya sa ulo.

Tiningnan naman ni Kent ang tinurong bukol ni Ada sa kanyang ulo.

"Tsk, sige aalisin ko na ang bukol mo." Pagkatapos ay mabilis na hinalikan ni Kent ang kanyang ulo.

"Mmmuah!"

Ngumiti si Ada sa ginawa ni Kent. Yumuko si Kent at lumapit sa mukha niya at tumitig sa kanyang mga mata.

At unti-unting hinalikan siya ni Kent sa kanyang noo, sa ilong at sa mga labi.

Marahan ang mga halik na iyon na puspos nang pagmamahal. Unti-unting yumakap si Kent sa katawan ni Ada at ang kamay naman ni Ada at yumakap sa balikat ni Kent. Ilang sandali pa ay nakadama sila ng kakaibang sensasyon sa kanilang katawan at init ng kanilang pag-ibig.

Maya-maya pa ay huminto din si Kent sa paghalik kay Ada at ngumiti ito habang nakatitig sa mga mata ni Ada. Mahigpit na niyakap ni Ada si Kent, nang matapos nila ang kanilang matamis na halik.