Until our paths cross again, my Engineer. (COMPLETED)

18

When I say many things will happen is true.

Maraming nagbago, mahigit tatlong buwan na ang lumipas mula nang gabing iyon kung saan tinapos ni Kiel ang lahat sa amin. Kung saan nalaman ko na magpapakasal na siya sa ibang babae.

Hindi man malinaw sa akin ang lahat dahil hindi siya nagpaliwanag kung ano at paano nangyari ang bagay na iyon, malinaw naman sa akin na niloko niya ako. Humingi pa nga siya ng sorry sa pananakit sa akin. He is crying that night, hinihintay kong may sabihin siya na makakapag paliwanag ng utak ko sa mga nangyayari pero wala.. Dinaan niya ako sa iyak, walang paliwanag.

Hindi niya sinabi kung anong nangyari at bakit bigla siyang nagkaroon ng fiancé sa ibang bansa.

Nakakainsulto, sobrang sakit na yung babaeng ipinalit niya sa akin ay yung babae pa na alam ko sa sarili ko na walang-wala akong laban. Itsura pa lang, paano pa kaya ang mga katangian namin?

Maybe that girl is more matured? Given that she's mile away beautiful than me.

Maybe she's more talented too? More smart? Many possibilities follows..

I become more studious, halos hindi na nga ako kumakain para matapos ko ng maaga at maayos lahat ng school requirements, activities, projects at iba pa. Naging tambay din ako sa library. I even ranked first in our whole batch. But I'm not contented of my works.. I am not happy.. In my mind, I'm not doing my best. I'm nothing..

Dahil sa tuwing naaalala ko ang itsura ng babaeng ipinalit ni Kiel sa akin, naiinsecure ako, bumababa ang tingin ko sa sarili ko. Pakiramdam ko kahit anong pagsisikap ko ay hindi ko mapapantayan ang babae na iyon.

I busied my self in some productive activities like gardening, cooking and baking, swimming, and also volunteering to lola's Yakap foundation, an organization and home for the aged. The other is the Kalinga, a charity orphanage for street, homeless, and abused women and children.

Amids my busy and productive schedule and routine, I, together with my classmates become a regular costumer at The Hang-out..

After Rafael's birthday party, the owner, decided to renovate the place. Now we already have Tambayan, sa tabi ng mismong bar ay pinalagyan ng special na lugar para sa amin, and other students who wants to go there.

Para din siyang bar pero walang alak dahil bawal sa minor. Instead of alcoholic drinks, we have different drinks such as normal and frappé coffee, milk tea, shakes, lemonade, parfait, and some other juices and snacks like finger foods. Meron ding karaoke at dance floor doon, sa pinaka harap ay may musical intruments.

I had a lot of friends, marami akong nakilala mula sa mga ibang kaibigan ng may-ari ng The Hang-out at Tambayan na si Jet Rivera, nakababatang kapatid ni Tyrone Rivera, do you still remember him? The white shadow gang member? I heard that he's a good hacker and a bar owner. So nasa lahi pala nila ang pagkakaroon ng bar.

Also, nakilala ko rin ang ibang kaibigan ni ate Lorielle, Loree at Seph na palagi nilang nakakasama dito sa The Hang-out dati, though sa The Hang-out lagi si Ate Lorielle at ang iba pa nilang kaibigan dahil most of them ay legal age na, paminsan-minsan ay sumasama pa rin sila kina Loree at Seph sa Tambayan.

More months and we decided to build an organization through Tambayan. Doon talaga nagsimula ang lahat, pwedeng magpa-member ang mga customers. Ang agenda ng aming organization? Of course to help. We already had a tree-planting event in some other places and province. A fun run, a walk for a cause project and many more. Minahal ko ang  One heart, One Soul Organization.

Nagkaroon din ako ng maraming kakilala dahil doon bukod pa ang mula sa mga foundation at orphanage na tinutulungan ni lola.

Pero sabi ko nga, parang hindi ako masaya. Parang may kulang. There's this void in my heart that cannot be fulfilled by those good things that I do.