It All Started With The Royal's Baby

xxxii.

Six months ago

Hindi makapaniwala si mama at yung kapatid ko habang nakatingin sa baby bump ko. Bigla kasing pumasok si mama habang nagpapalit ako at nakita niya yung tiyan ko. Hindi na nagulat si mama dahil alam naman niya na buntis ako bago ako umalis dito sa bahay. Ngunit base sa ekpresyon niya ay mukhang alam ko na kung anong itatanong niya.

"Sino ang ama?" tanong ni mama habang seryosong nakatingin sa akin.

"Ma..." Umiling ako. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanya na isang prinsipe ang ama ng dinadala ko. Baka hindi pa siya maniwala sa akin. "...nakakilala ko po sa trabaho," pagsisinungaling ko. 

"Nasaan siya ngayon?"

Alam kong itatanong niya yan kaya umiling ako habang kinakabahan. "Hindi ko po alam," pagsisinungaling ko ulit.

Napahawak siya sa noo niya at huminga nang malalim. Tahimik lang din ako dahil paniguradong kasinungalingan lang ulit ang lalabas sa bibig ko. Sasabihin ko naman sa kanya ang katotohanan at alam kong ilang buwan na akong nagsisinungaling sa kanya pero hindi ko pa kaya sa ngayon. Bigla na lang umatras yung dila ko.

Alam kong galit siya sa akin o di kaya dismayado. Sino ba namang hindi? 

"Callie, halika rito." Binuksan ni mama yung mga kamay niya at naiiyak na nakatingin sa akin.

Wala akong pinalagpas na oras at yumakap ako sa kanya nang mahigpit. Naiiyak din ako at hindi ko pinigilan ang sarili ko. I miss my mom. 

"Anong plano mo anak?" bulong niya sa akin habang hinahagod niya yung likod ko. 

"Gusto ko po sanang umuwi sa probinsya," sagot ko sa kanya. Kagabi ko pa ito naisip habang hindi ako makatulog. Hindi kasi ako komportable kung mananatili ako dito sa bahay sa ngayon. Hanggang ngayon iniisip ko pa rin yung sinabi ni Dylan. Kung totoo man 'yon, paniguradong dito sa bahay sila unang pupunta.

Kumalas si mama sa pagkakayakap sa akin at inayos niya ang buhok ko saka niya ako marahang hinaplos sa pisngi. "Alam kong hindi ka pa handa sabihin sa akin anak at naiintindihan ko 'yon. Pero sana dumating din yung panahon kung kailan handa ka na dahil kailangan kong malaman kung sinong bumuntis sa'yo para alam ko kung anong uunahin kong puputulin sa kanya," pagbibiro niya.

Nakahinga ako nang maluwag dahil iba yung inaasahan kong magiging reaksyon niya. Tumawa na lang ako at sakto namang pumasok yung kapatid ko sa kwarto dala-dala niya yung mga vitamins ko. 

"Hoy pakwan! Ito na vitamins mo." Inabot niya sa akin yung gamot pero nagtaka ako kung bakit may kasamang milktea. 

"Aww! Love na love mo talaga ate mo!" Pinisil ko yung pisngi niya pero sinapak niya nang mahina yung kamay ko papalayo sa mukha niya.

"Mama oh si ate! Diyan ka na nga! Bayaran mo 'yang milktea, send mo sa gcash ko!"

"Mag impake ka na nga lang diyan! Uuwi na tayo mamaya!" sigaw ko pabalik.

Napailing nalang sa amin si mama. May tiwala si mama sa mga desisyon ko kaya nung sinabi ko na uuwi muna ako ng probinsya, hindi na siya nagtanong pa kung bakit. 

"Tatawagan ko lang yung tita mo sa probinsya para ayusin yung cottage ng lolo mo. Doon muna kayo titira at lagi kayong mag-iingat ng kapatid mo, ha? Lagi niyo akong tawagan araw-araw. Gusto ko man kayong samahan, may trabaho pa ako at nagamit ko na yung vacation leave ko."

"Ma, malaki na kami ng kapatid ko. 'Wag po kayo masyadong mag-aalala. At isa pa po, kung may dumating man dito na mga lalaki na hindi niyo kakilala at hinahanap ako, 'wag niyo pong sasabihin kung nasaan ako. Kayo na po bahala gumawa ng rason."