innocent | ninini

➳ inncnt_140

yesha's pov

mukhang hindi din makapaniwala si tita emily nung nakita niya mismo ang kanyang anak. mukhang nanginginig naman siyang linayo yung baril sa ulo ni jaxvier.

"what are you doing here?!" nagugulat na tanong niya kay yvonne. "how did you know about this?!"

"wag mo nang alamin! for me, just stop what are you planning! are you crazy?!" galit na pagpigil niya sa mama niya. parang mature na siya ngayon. parang.. mas kami yung pinoprotektahan niya.

nanlaki naman ang mata ni tita emily sa sinabi ng anak niya, "why you're stopping me yvonne?! you don't want them to die?! sinaktan ka nila!"

"i know, Mom! pero hindi ko nagugustuhan yung papatay ka ng tao!" sigaw pa ni yvonne. Hindi ko maiwas ang tingin ko sa kanya.. parang magaling na siya ngayon.

"yvonne.. are you saying that you're protecting them from me?!" sigaw niya sa anak niya. grabe naman siya. ganyan siya pati sa anak niya.

"yes! because you're wrong! why are you doing this to them?!" naiiyak na tanong ni yvonne sa kanila.

"i will do this for your good life." sagot ng mom niya.

"what?! good life?! let them free, mom! i know they already apologized, ano pa bang gusto mo?!"

"hindi mo naiintindihan ang side ko, yvonne. hindi ako nakukuntento sa pagsorry nila, masakit pa din sa akin yung nangyari sa'yo. mas maganda kung mamatay na sila." nakangiting sambit niya kay yvonne.

"you're crazier than me mom, for real. please.. just stop!"

"sundin mo nalang siya. kahit para nalang sa anak mo." sabi ni jaemin.

"hindi! hindi niyo ako mapipigilan!" sigaw niya at nagulat ako na itinutok niya ulit ang baril niya sa ulo ni jaxvier. napapaiyak nalang ako na napapatingin kay jax.

"mom, i said stop! listen to me!" sigaw ni yvonne sa kanya.

"sorry, yvonne! i can't stop! just watch and be happy!" she also shouted to yvonne tsaka nakita kong ipuputok niya na talaga yung baril at napapapikit nalang talaga ako.

"mommy! this is wrong!" sigaw ni yvonne at ngayon ko lang pala napansin na tinakbuhan niya yung mama niya at nakikita naman namin dito na nag-aagawan silang dalawa ng baril.

"what the hell, yvonne! bitawan mo 'tong baril!" sigaw ni tita emily pero ayaw pa ding bitawan ni yvonne yung baril.

"i won't! just stop this nonsense shit!" sigaw din ni yvonne.

nakakaba lang dahil masyado silang nag-aagawan sa baril na baka may isa sa kanila na mapindot yung switch ng baril. napatingin naman ako sa mga kasama ko dito at nakita kong tumayo si jax at lumapit sa kanila. sinusubukan niyang tulungan na kunin yung baril pero hindi siya makalusot dahil masyadong nag-aagawan yung dalawa.

"lumayo ka, jaxvier! ako na!" dinig kong sigaw ni yvonne, napaatras naman si jaxvier. wala na siyang magagawa pa, "mom, just give me the gun! para matapos na!"

ayaw pa din talagang magpatalo ng isa, "i'm your mother, yvonne! kaya ako ang sundin mo! bitawan mo 'tong baril!" sigaw niya sa anak niya.

"wag mo na kasing ituloy na patayin sila, mommy!" sigaw naman ni yvonne at mas lalo naman siyang umiiyak. "just listen to me, mom! do you think that i'm happy for your plan?! i'm not, mom! ikaw lang yung masaya! so stop!"

"this is not the solution for myself! sa ginagawa mo ngayon, mas lalo mo lang pinapalala yung sakit ko! isipin mo naman ako, mom! i'm your daughter, but you're so selfish! hindi ko gusto 'to!" sigaw ni yvonne.