Chapter 24

56 13 12
                                    

CSS 24| Falling

Deafening silence... No one dared to talk even me. Deiry just stood there looking at me with her round eyes.

"D-Deiry. I--" I didn't have the chance to continue talking when she suddenly smiled.

"Y-You are joking right?" It's look likes she's convincing herself rather than asking me. "Parang noong sinendan mo ako ng pick up line, right?" Deiry looks so uncomfortable.

I shooked my head. "No.. I'm serious--"

"Ah! It's late!" Deiry stormed off, running towards the rain.

"Deiry!" Sigaw ko ng bigla itong tumakbo papalayo naiwan niya ang kanyang payong. Sinubukan ko itong habulin pero agad siyang nakapara ng tricycle. I let out a heavy breathe. "Am I rejected?" Wrong timming ata ang pag-amin ko.

Hanggang sa pag-uwi ko'y dala-dala ko ang kaguluhan. What's just happened? Did I made her nervous? Or worse than that?

"Mama kailan uuwi si papa?" Napaismid ako sa tanong ni Renny. Kasalukuyan kaming naghahanda ng hapunan. "Ma?" Hinintay kong sagutin iyon ni Mama pero parang maski siya ay walang maisagot.

Hindi man lang umabot ng taon ang pamamalagi ni Rossthum dito, paano bumalik na ulit sa babae niya. Tsked, ewan ba. Babalik lang sa amin kapag gugustuhin tapos aalis din.

Kinamumuhian ko siya.

"Ah, baka busy lang si papa mo.. Hala kain na.." Ani mama wala na lamang naging tugon si Renny at naupo na sa upuan, naghugas muna kami ng kamay bago kumain.

Mahalaga kay mama ang pagkain ng sabay-sabay sa hapagkainan. Iyon ang isa sa mga house rules niya.

"Ma.." Tawag ko sakanya, tumikhim muna ako bago magsalita. "Kapag ba tinanong kita kung pwede ba kitang magustuhan habang nasa ulan tayo, anong mararamdaman mo?" Saglit na nangunot noo ito marahil na rin sa aking tanong, ibinaba niya ang kubyertos.

"Huh?" Saglit itong nag-isip, “kung ikaw din lang ang aamin anak syempre matatakot ako. Ikaw ba naman si Rossweisse Seth..” Natatawa nitong biro kaya't napasumangot ako.

Pabiro akong suminghal, “ma naman eh, nagtatanong kasi ako.. Seryosong sagot naman diyan..”

“Aba, kailan ka pa nagseryoso? Iba-iba naman kasi ang mga babae, may mga kinikilig kapag may umamin, may mga nahihiya, may natatakot at higit sa lahat may mga ibang hindi naniniwala.”

Napatango-tango ako, “pwede na ba ako manligaw ma?”

“Rossweisse, grade 8 ka palang nakipaglaplap ka na sa Ivory na 'yon pero hindi ka nagpaalam.”

“Ma naman! May mga bata oh!”

Masaya kaming kumaing apat, salo-salo sa sinigang na hipon at kanin. Mas masayang kumain kung maraming kasabay.

Gusto ko siya, ano bang magagawa ko? Sinabi ko na sakanya kaysa malaman niya pa sa iba na may gusto na ako sakanya. Mahirap ng hindi siya bakuran, pakiramdam ko anytime bigla nalang niya akong sasampalin.

At higit sa lahat ang boyfriend niya... Kailan pa ako naging desperado? Utang na lamang loob Rossweisse, may jowa yung tao.. Bakit pa ako umamin? Ang gulo, gusto kong magmukmok nalang.

Sitio Series 2: Capturing Scintillating Scenery Where stories live. Discover now