Chasing Skye (S1) ✅

Chapter 30

New Beginning

Masaya kong pinamamasdan ang mga bata na naglalaro sa tabi ng dagat. Naaliw ako sa mga ngiti nila at masarap pakingan sa tainga ang boses nilang lahat.

It's five past four already here in Mazaro. At dahil summer dito, ay nakababad ako sa araw. Hindi naman masakit sa balat ang init na dala nito.

We have a beautiful residence house down by the sea. Matagal na ang bahay namin dito. Namana ni daddy sa mga magulang niya.

This is my routine for the past five days. I like to watch the sunset every day. Naalala ko si Liam at na mimiss ko na siya ng sobra. Ang buong akala ko ay susunod siya agad, pero naging mas hectic ang trabaho niya ngayon.

He supposed to video call me yesterday, but I guess, he was so tired that he forgot. I started to get jealous on his work. Parang mas gusto ko pa 'ata na wala siyang masyadong gagawin, para makuha ko ang buong atensyon niya.

Nakakainis lang isipin, o baka naman hormonal changes ko lang ito, dahil buntis ako.

I'm ten weeks pregnant, running eleven. Of course, I want us to get married, but I'm a woman and have my pride.

Huh? Pride? Shut up Skye! Ang dami ko na namang iniisip. Nakakainis na at ako pa ngayon ang 'atat sa kanya.

Tumayo na ako para mas madama ko ang tubig dagat sa mga paa ko. Low tide ngayon, kaya mas maganda at malinaw ang dagat. Nagulat ako nang may biglang naglagay ng malaking towel sa likod ko. I looked at him, and it was Drew.

"Hi. How are you?" baritonong boses niya.

Mariin ko siyang tinitigan at tumabi agad siya sa akin ngayon. Ang totooo hindi na ako galit sa kanya. Hindi naman talaga ako marunong magtanim ng galit sa isang tao.

I get mad at times. I get hurt, and I might not going to talk to you. But after a day or two, we're good as brand new.

"I'm good. Ikaw?" tipid na ngiti ko.

Napako ang mga mata ko sa kahabaan ng dagat. Ayaw kong pagmasdan ang mukha niya dahil maalala ko lang ang mga bagay noon. Napansin ko rin na medyo pumayat siya. Makikita mo sa mukha niya ang pagbabagi sa katwan. Pero hindi pa rin maikakaila ang maganda niyang mukha. Magkapatid nga naman sila ni Liam.

"I'm sorry, Skye," panimula niya.

Hindi ko alam pero parang kinuyom ang puso ko sa mga sandaling ito. I know he's sincere because I can feel it. Huminga ako ng malalim at tinitigan siya. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang lungot at pag-aalala.

I wonder if he and Liam are okay. Have they made up? Ewan ko.

"It's okay. . . kalimutan mo na iyon."

Huminga ulit siya nang malalim bago nagsalita.

"I'm envious of Liam to the point that I want to take everything from him." He chuckled and shook his head.

Napatitig ulit ako sa kanya. Nagseselos din pala ang isang katulad niya. Hindi kasi halata. Nasanay kasi ako na masayahing tao siya. His got a good sense of humour to begin with. At hindi mahirap mahalin ang isang tulad ni Drew. Pero sa likod ng masaya niyang mukha ay ang lungkot na nasa loob ng puso nito.

"He's mom's favourite and a dad too."

He clenches his jaw a few times before staring at me.

"Anak ako ni daddy sa ibang babae. Dad took me away from my mom when I was only six years old, and that broke my mom's heart. It worsened her depression, and she committed suicide," in his deep sad voice.

Nahabag ang puso ko ngayon para sa kanya. I looked at him in the eye and I can see his tears are started to form. Tumingala na siya sa langit para pigilan ang pagpatak nito.