ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္းေဝခြဲမရ။
စိတ္ေတြကလည္းအခုတစ္မ်ိဳးေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး။
ဘာႀကိဳက္လို႔ႀကိဳက္မွန္းလည္းမသိဘူး။
အခုကြၽန္ေတာ္နဲ႔ Li Li တြဲလာတာ
1 ႏွစ္ျပၫ့္ေတာ့မည္။သူ႔အေပၚတစ္ခါမွမရိုးမသားမေတြးဖူးဘူး။စိတ္နဲ႔ပင္အျပစ္မမွားဖူး။
ရည္းစားျဖစ္ေတာ့လည္းအတူတူရုပ္ရွင္ၾကၫ့္တာတို႔ရိွေပမယ့္ Couple ခံုပင္အတူတူမထိုင္ေပ။ကြၽန္ေတာ့္ဖက္ကသူ႔ကိုတစ္ခါမွလက္ပင္မကိုင္ခဲ့။သူလက္ဆြဲတာတို႔ရိွမျွပန္ကိုင္တာမ်ိဳးရိွသည္။
အခုလည္းကြၽန္ေတာ္ Li Li ကိုေရွာင္ေနသည္မွာ ေက်ာင္းပိတ္ကတည္းက။ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္တဲ့ေန့သူနဲ႔ေတြ့မည္စိုး၍ basketball ကြင္း၌ တစ္ခ်ိန္လံုးေနေနခဲ့မိသည္။
အမွန္တိုင္းစဉ္းစားလိုက္ရင္LiLi ကိုကြၽန္ေတာ္မခ်စ္ခဲ့ဖူးဘူး။အင္း တစ္ခါမွလည္းမခ်စ္ခဲ့ဘူး။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က Alpha ။ ဟုတ္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ Alpha ျဖစ္ေနလို႔ ပါ။
Alpha ဆိုတာ Omega ေတြနဲ႔ဘဲဆက္ႏြယ္ရမယ့္သူေလ။ျပသနာေတျြဖစ္မလာခင္ ကြၽန္ေတာ္သူနဲ႔လမ္းခြဲတာေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္အသက္ေတြႀကီးလာတဲ့အခ်ိန္ထိ တစ္ကယ္လိုအပ္တာ
Omega။
ကြၽန္ေတာ္ 15ႏွစ္ေရာက္မွ Alpha ဆိုတာသိခဲ့ရတယ္။
ဟူး ဒီလိုဘ၀ႀကီးကအရမ္းပင္ပန္းတယ္။အခုခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ္ Omega ကိုမေတြ့ေသးဘူး။
Boun တစ္ေယာက္အေတြးမ်ားရန႔္တန႔္လို႔မရ
ဟိုေတြးသည္ေတြးႏွင့္။ စိတ္ေတြအရမ္းရႈတ္ေထြေနသျဖင့္ အိပ္ရာေပၚမွာလူးရင္းလိွမ့္ရင္း။
Prem ကေတာ့ ကုတင္ ရဲ့ သံုးပံု ပံု ႏွစ္ပံုေက်ာ္ေက်ာ္ကိုသူေနရာအျပၫ့္အ၀ယူကာ အိပ္ေနျပန္သည္။သူ႔ကိုၾကၫ့္ၿပီးအားက်ရသည္။သူ႔မွာအပူပင္ဆိုတာမရိွ။
အခုလည္း အိပ္ေမာက်ေနျပန္သည္မွာကေလးတစ္ေယာက္အလား။သူ႔ကိုစိုက္ၾကၫ့္ရင္း ႏွဖူးေပၚ၌ေဝ့ဝဲေနေသာ သူ႔ဆံပင္ေလးကိုသတ္ခ်လိုက္မိသည္။
"ဟင္ ကိုယ္ေတြအရမ္းဘဲပူေနပါလား
အဲတာေၾကာင့္ပင္ပန္းတယ္ေျပာပီး
ေစာေစာအိပ္သြားတာေပါ့"
ႏွဖူးေရာပါးေရာေသေသခ်ာခ်ာျပန္စမ္းၾကၫ့္ေတာ့
အေတာ္ေလးပူေနပါသည္။
အခန္းထဲ ေဆာင္ထားေသာ သာမိုမီတာျဖင့္ တိုင္းၾကၫ့္လိုက္မွ အပူခ်ိန္က 105'C
"ဘုရား "
ဒီကေကာင္ေလးအေတာ္ပူေနတာဘဲ။
ကြၽန္ေတာ္ေတြးရင္း ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ခဏ အၾကာေတာ့သူ႔ဆီကညည္းသံေတြထြက္လာပါပီး။
အင္းေပါ့ ဗ်ာ သူလည္းေနမေကာင္းေတာ့ညည္းရွာမွာဘဲ။
"Prem ေရထပါဦး Prem"
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုလႈပ္ႏိႈးကာ ေဆးတိုက္ရန္ ေခၚေနမိသည္။
"Prem Prem "
အေခၚမ်ားလာေတာ့မွ
"အင္း " ဟူေသာ ရိသဲ့သဲ့အသံေလးသာၾကားလိုက္ရသည္။
"မင္း အရမ္းဖ်ားေနတယ္
ထပါဦး ေဆးေသာက္ပါဦးေနာ္"
ကြၽန္ေတာ့္ေျပားစကားကိုသူမၾကားဘူးထင္ပါရဲ့။
"အီး ဟီးဟီး "
ေဟာဗ်ာ သူငိုေနပါတယ္။ေခါင္းေလးကိုပုတ္ေပးရင္း ဆံပင္ေလးကိုသန႔္ေပးေနေပမယ့္ သူအငိုမတိတ္သြားဘူး။
"မား Prem ေၾကာက္တယ္
အီး .... ဟီး...."
အိမ္ကိုလြမ္းေနတာေပါ့ ဒီေကာင္ေလး ။
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုေခါင္းေလးပုတ္ေပးရင္းကေန
တစ္ကိုယ္လံုးမတင္ကာ ထိုင္လ်က္
ကြၽန္ေတာ္ရင္ခြင္ထဲ ထၫ့္ထားလိုက္သည္။
ကြၽန္ေတာ္သတိထားမိလိုက္သည္မွာပခံုးေပၚမွစိုစိစိ အေအးဓာတ္။
"ကေလး မ်က္ရည္ေတြပါက်ေနတာလားကြာ"
"ပါး.....အီးဟီး"
ကြၽန္ေတာ့္စကားသူမၾကား ငိုဘဲငိုေနျပန္သည္။
"အင္း အကိုရိွတယ္ မငိုရဘူးေနာ္"
သူ႔ေခါင္းေလးကိုပြတ္သတ္ေပး
ေက်ာျပင္ကိုပြတ္သတ္ေပးလိုက္မွ
ၿငိမ္က်သြားသည္။ ကိုယ္ပူကေတာ့က်မသြား။
သူ႔ဆီကထူးဆန္းတဲ့အနံတစ္မ်ိဳး
ကြၽန္ေတာ္ခံစားလိုက္မိသည္။
သူ႔ကိုယ္ေလးကိုျပန္ခ်ကာ
ေစာင္ကိုဘဲေနြးေနြးေလးၿခံဳေပးထားလိုက္သည္။
Aircom လည္းပိတ္ထားလိုက္သည္။
သူ႔ဆီကငိုသံမ်ားထပ္မၾကားရေတာ့ေခ်။
အင္း မနက္မွဘဲေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေတာ့မယ္။
နာရီၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ၂နာရီခြဲ။
"ကေလးေလး good night ေနာ္။
မင္းအိပ္ေပ်ာ္ပါေစ"
ကြၽန္ေတာ္ခပ္တိုးတိုးေလးေရရြတ္လိုက္သည္။
ဖုန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး LiLi ဆီ massage ပို႔လိုက္သည္။
"LiLi ေရ မနက္ျဖန္မေတြ့ႏိုင္ေသးဘူး
ငါ့ကိုနားလည္ေပးကြာ။
အခန္းေဖာ္ေကာင္ေလးအရမ္းဖ်ားေနလို႔။
မနက္ျဖန္ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးရမယ္။
Sorry ေနာ္။"
LiLi က နားလည္ေပးႏိုင္မွာပါ။
သူကအရမ္းနားလည္မႈေပးတယ္ေလ။
သူ႔နားလည္မႈကိုအလြဲသံုးစားလုပ္ေနတာေတာ့
မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။
ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ massage တစ္ေစာင္၀င္လာသည္။ဖုန္းကိုၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ LiLi ဆီမွ
"အင္း ရပါတယ္ Boun အားတဲ့ေန့မွေတြ့ၾကတာေပါ့"
သူ႔စာကိုျမင္မွ အသက္ရႉႏိုင္ေတာ့သည္။
LiLi လည္းသတိထားမိမွာပါ ။
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုေရွာင္ေနတယ္ဆိုတာကို။
ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ ကြၽန္ေတာ္က Alpha ျဖစ္ေနတာကို။
.......................................................................
သိသေလာက္ေျပာပါမယ္ေနာ္။
ဟိုဖတ္ဒီဖတ္ရင္းနဲ႔သိလာရတာေလးကိုမ်ွေဝတာပါ။
သိၿပီးသားေတြလည္းရိွမွာပါ ❣️
❣️Omega ဆိုတာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ေယာက္်ားေလးေတြကိုေခၚတာပါ။သူတို႔ကအားနည္းၾကၿပီးမိန္းကေလးေတြလိုႏူးညံ့ေသးသြယ္တဲ့ ခန္ဓာကိုယ္ရိွပါတယ္။
❣️Alpha ဆိုတာOmegaေတြနဲ႔ဆက္ႏြယ္မယ့္သူေတြပါ။သူတို႔ေတြ sex လုပ္ရင္ ေဟာ္မုန္းအနံ႔ေတြထုတ္လုပ္ၿပီး ဆက္ႏြယ္ၾကပါတယ္။
......................................................................
၈:၃၀( မနက္ )
ရုတ္တရက္ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာေတာ့ ေဘးမွာ Prem ကမရိွေတာ့ဘူး။ကြၽန္အရမ္းထူပူသြားၿပီးဟိုၾကၫ့္ဒီၾကၫ့္ ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာအေနြးထည္ေလး၀တ္ၿပီးက်ံဳ႔က်ံဳ႔ေလးထိုင္ေနေသာ Prem ကိုေတြ့လိုက္ရသည္။
"Prem" ကြၽန္ေတာ္ေခၚလိုက္ေတာ့
Prem က ကြၽန္ေတာ့္အားမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ မ်က္ရည္ေလးဝိုင္ကာျပန္ၾကၫ့္ေနသည္။
"Prem ကိုယ္မပူေတာ့ဘူးလား"
ကြၽန္ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ့
"ေၾကာက္တယ္ အီး ဟီး "
မ်က္ႏွာကိုလက္နဲ႔အုပ္ကာငိုေနျပန္သည္။
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ဆီထသြားကာ ဆိုဖာေပၚ၌ထိုင္ရင္း
သူ႔ပခံုးေလးကိုဖက္ကာ
ေခါင္းေလးကိုပြတ္သတ္ေပးၿပီး
ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္သည္။
"မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ အကိုရိွတယ္"
Ch8 : end