Back To You

By MayThetHtarMaung

74.7K 5.1K 48

This is BounPrem fan fiction. Boun Noppanut and Prem Warut are not only medical students but also roommate. ... More

Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 5๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 14๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter15
Chpter16
Chpter17๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter18๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter19
Chpter20
Chpter21
Chpter22
Chpter23
Chpter24
Chpter25๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter26๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter27๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Final Episode Unicode ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 1 Zawgyi
Chapter 2 Zawgyi
Chapter 3 Zawgyi
Chapter 5 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 6 Zawgyi
Chapter 7 Zawgyi
Chapter 8 Zawgyi
Chapter 9 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 10 Zawgyi
Chapter 11 Zawgyi
Chapter 12 Zawgyi
Chapter 13 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 14 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 15 Zawgyi
Chapter 16 Zawgyi
Chapter 17 Zawgyi๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 18 Zawgyi๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 19 Zawgyi
Chapter20 Zawgyi
Chapter 21 Zawgyi
Chapter22 Zawgyi
Chapter23 Zawgyi
Chapter 24Zawgyi
Chapter 25 Zawgyi๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter26 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter27 Zawgyi๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Final Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž

Chapter 4 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž

784 56 0
By MayThetHtarMaung

ညေနခင္းအခ်ိန္ေလး အျပင္မွာေလေတြအရမ္းတိုက္ခတ္ေနသည္။ တိုးေဝ႔ွလာေသာေလႏုေအးမ်ားေၾကာင့္ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ခံစားလိုက္မိသည္။

၀န္ရံတာမွာကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မိုးမရြာမီပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနအားခံစားရင္း

"မိုရြာေတာ့မယ္ထင္တယ္"

အကို Boun စကားေၾကာင့္

"ေကာင္းတာေပါ့ မိုးရြာတာကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္"

"မင္း က အေအးဒဏ္ကိုခံႏိုင္လို႔လား"

"မခံႏိုင္ရင္ ျပတင္းေပါက္ေတြပိတ္ထားမွာေပါ့"

ကြၽန္ေတာ္၀န္ရံတာကေနလွမ္းေျပာရင္း

"ဂ်ိန္း......" အသံႏွင့္ရုတ္တရက္ဆိုသလိုလ်ွပ္စီးႏွင့္အတူမိုးမ်ားခ်ိန္းလာၿပီ

ကြၽန္ေတာ္မိုးခ်ိန္းသံအရမ္းေၾကာက္တယ္ မိုးခ်ိန္းသံၾကားရင္အရမ္းလည္းအားငယ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္အလ်ွင္အျမန္ဘဲအခန္းထဲေျပး၀င္လိုက္ကာ ျပတင္းေပါက္ေတာင္မပိတ္ဘဲကုတင္ေပၚ၌ ေမွာက္ရက္ႀကီးငိုခ်မိလိုက္သည္။

"ကေလး မင္းဘာျဖစ္တာလဲ" ဟုေမးကာကြၽန္ေတာ့္ကုတင္ေဘး၌၀င္ထိုင္ၿပီးေခါင္းမ်ားကိုပြတ္သတ္ေပးေနသူမွာ အကို Boun

"ဂ်ိန္း ........" ဟူေသာအသံႏွင့္အတူျပတင္းေပါက္ႏွင့္နံရံမွာေလေၾကာင့္ ရိုက္ခတ္မိသျဖင့္ အျပင္မွ လ်ွပ္စီးမ်ားကိုတိုက္ရိုက္ႀကီးလွမ္းျမင္ေနရသည္။

"ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္ အာ့ ဟီးဟီး...."

မရေတာ့ဘူး ကြၽန္ေတာ္တကယ္ကို အရမ္း၀မ္းနည္းေနၿပီ

ထိုစဉ္အကို က ျပတင္းေပါက္ပိတ္ကာ လိုက္ကာလဲခ်ေပးလိုက္သည္။ ပီးရင္ကြၽန္ေတာ့္ေဘးလာထိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္တကိုယ္လံုးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီး

"မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ အကိုရိွတယ္"

သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာကြၽန္ေတာ္အရမ္းငိုေနမိတယ္

"မငိုပါနဲ႔ေနာ္ကေလး အကိုရိွတယ္"

ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းငံု႔ရင္းရိႈက္ေနမိသည္။အကိုBounကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေလးကို နမ္းေနသလိုခံရသည္။ကြၽန္ေတာ္အေပၚေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ အကိုကကြၽန္ေတာ့မ်က္လံုးေတြကိုစိုက္ၾကၫ့္ေနတယ္။အၾကၫ့္မ်ားရန႔္တန႔္မသြားဘဲ

"ကေလး မင္းေၾကာက္ေန‌ေသးလား"

"ဟင့္အင္း သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ဘူး " ေခါင္းေလးခါကာေျဖေနမိသည္။ရုတ္တရက္ကြၽန္ေတာ္ တခုခုခံစားလိုက္ရသည္။🔞🔞🔞

အေနာက္ကေနဖက္ထားေသာအကို႔လက္မ်ားက ေက်ာကိုပြတ္သတ္ရင္းကေနေအာက္ဖက္တေျဖးေျဖးေရာက္လာသည္။ခါးကေဘာင္းဘီအျပင္ကေနကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးအားဆုပ္ကိုင္ေနေလသည္။

ကြၽန္ေတာ္မရိုးမယြခံစားလိုက္ရၿပီ တကိုယ္လံုးအေအးလိႈင္းျဖတ္သလို က်င္တက္လာၿပီး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ားေအးစက္လာခဲ့သည္။

အကို႔မ်က္ႏွာကိုကြၽန္ေတာ္မၾကၫ့္ရဲ။အရမ္းေၾကာက္ေနမိသည္။အျပင္ကေနဆုပ္ကိုင္ေနတဲ့အကို႔လက္မ်ားက‌အခုေတာ့တလႊာခ်င္းတလႊာခ်င္းျဖင့္အတြင္းသားမ်ားထိေရာက္ရိွထိေတြ့ေနခဲ့ၿပီ။

"အာ့...."

ကြၽန္ေတာ္တစ္ခ်က္ၿငီးလိုက္စဉ္မွာေတာ့

"ကေလး" ဟု အကိုေခၚၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုအငမ္းမရနမ္းရိႈက္ေနခဲ့သည္။

"အြန႔္...အကို ကြၽန္ေတာ္အသက္ရႉၾကပ္တယ္
အာ့ ...."

"ခဏေလးပါ ကေလးရယ္"

ဟု ႏိွမ့္သိမ့္သလိုေလးေျပာကာ ဆက္နမ္းေနလိုက္သည္။ အခုတစ္ႀကိမ္အနမ္း၌အကိုBoumက ရမတ္ မ်ားႏွင့္တက္မက္စြာနမ္းရိႈက္ေနသည္။ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ေတြႂကြတက္လာသလိုခံစားရၿပီးတံု႔ျပန္နမ္းလိုက္မိသည္။

အကိုကကြၽန္ေတာ့္ကို ကုတင္ေပၚတြန္းခ်လိုက္သည္။အက်ႌ ကို အတင္းဆြဲခြၽတ္ လိုက္သျဖင့္ အေပၚပိုင္းဗလာက်င္း။ အကိုက သူ႔ အ၀တ္မ်ားကိုလည္းခြၽတ္လိုက္သည္။

ကြၽန္ေတာ္သူ႔ရင္ဖတ္မ်ားကိုမဝံ့မရဲခိုးၾကၫ့္လိုက္တာသူျမင္သြားၿပီး

"ကေလး မင္းကိုင္ခ်င္လို႔လား" ဟုဆိုကာ သူ႔ရင္အံုႂကြက္သားေပၚသို႔ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲယူၿပီးတင္ေပးလိုက္သည္။

အကို႔တစ္ကိုယ္လံုးကြၽန္ေတာ့္အေပၚအုပ္မိုးကာကြၽန္ေတာ့္နား အနားသို႔ကပ္ကာ အကိုအသက္ရႉထုတ္လိုက္ေသာေလမ်ားသည္ နားအတြင္းသို႔၀င္ေရာက္လာသျဖင့္ေခါင္းနပန္းႀကီသြားရသည္။

ကြၽန္ေတာ့္ပါးကိုရႊတ္ခနဲနမ္းလိုက္သည္။ႏွဖူး ႏွာေခါင္း ေမးေစ့ အၾကားအလတ္မရိွမ်က္ႏွာတခုလံုး အကုန္ မနားတမ္းအတင္းဆြဲနမ္းေနသျဖင့္

"အာ့ .....အု.....အ..ကို..အား" ကြၽန္ေတာ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၿငီးေနမိလိုက္သည္။

ကြၽန္ေတာ့္လည္တိုင္မွတစ္ဆင့္အကိုက ရင္ဖက္နားသို႔ ေလ်ွာ့ဆင္းလိုက္ကာ သူ႔လ်ွာဖ်ားေလးမ်ားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဖတ္ကို တို႔ထိလိုက္အခ်ိန္မွာေတာ့ တီေကာင္ဆားပက္သလို ကြၽန္ေတာ္တြန႔္တြန႔္လူးေနမိေတာ့သည္။

အကိုကေတာ့တေျဖးေျဖးေအာက္ေရာက္သြားျပန္ပါၿပီ
ကြၽန္ေတာ့ ေဘာင္းဘီ တိုေလးကို ဇစ္ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး ကုတင္ေဘးသို႔ ပစ္ခ်လိုက္သည္။ အတြင္းခံအေပၚ၌ေပၚေနေသာအရာေလးကိုအကိုပြတ္ကစားရင္း

"မင္းဟာ အရမ္းႀကီးေနၿပီ"

အကို႔စကားေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္အရမ္းရွက္ေနမိသည္။
အတြင္းခံေပၚမွပြတ္ကစားရင္းကေနရုတ္တရက္ဆြဲခြၽတ္ခံလိုက္ရသျဖင့္ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးသည္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ။

တကိုယ္လံုးကိုအငမ္းမရစိုက္ၾကၫ့္ေနေသာအကို႔မ်က္ႏွာကို ကြၽန္ေတာ္ နဲနဲေလး မွ မၾကၫ့္ရဲ ။ကြၽန္ေတာ္မ်က္လံုးမ်ားကိုတင္းတင္းႀကီးမိွတ္ထားလိုက္သည္။အဓိက က အကို Boun နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္မိဖို႔ကအေရးႀကီးသည္။

အကိုကထထိုင္ၿပီးကြၽန္ေတာ္ေျခေတာက္တစ္ဖက္ကို
ကိုင္ကာ ေျဖဖမိုးအားသံုးေလးငါးခ်က္ဆက္တိုက္မနားဘဲနမ္းေနလိုက္သည္။

"အကို Boun ...အဲလိုမလုပ္ပါနဲ႔
ကြန္ေတာ္ငရဲႀကီးကုန္မယ္"

"ခ်စ္လို႔ လုပ္တာေလ ......ခ်စ္မိတဲ့လူတိုင္းငရဲႀကီးကုန္ၾကမွာလား "

အကို႔အေျဖၾကောင့္ကြၽန္ေတာ္ဘာမျွပန္မေျပာႏိုင္ခဲ့။
အကိုက ကြၽန္ေတာ့္ေျခဖမိုးကိုနမ္းေနရင္း အတင္းပူးကပ္ထားသၫ့္ကြၽန္ေတာ့္ေျခေတာက္ႏွစ္ခုကိုခြဲလိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ ညီေလးအား အကို႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္စတင္မိတ္ဆက္လိုက္သည္။

"အ့ ....အ ကို"

ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ကတမ်ိဳးႀကီးဘဲဗ်ာ....
အကို႔ကသူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔ေရ႔ွတိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေနလိုက္သည္။ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုခုကိုေတာင္းတလာသလိုခံစားလိုက္မိသည္။

လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ရင္းကေနအကို႔ လ်ွာ‌‌ဖ်ားေလးနဲ႔ထို႔ထိကစားလိုက္သျဖင့္ကြၽန္ေတာ္ေျမာက္တက္သလိုခံစားလိုက္ရျပန္သည္။လ်ွာနဲ႔ကစားသၫ့္အျပင္အကို႔လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကကြၽန္ေတာ့အေနာက္တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။

"အာ့ အကို႔....."

Continue Reading

You'll Also Like

21.2K 1.2K 10
แ€กแ€แ€ญแ€แ€บแ€™แ€ฑแ€ทแ€”แ€ฑแ€แ€ฒแ€ท แ€›แ€พแ€ฑแ€ฌแ€„แ€บแ€€แ€ปแ€”แ€บแ€ทแ€œแ€ฑแ€ธแ€€ แ€’แ€šแ€บแ€’แ€ฎแ€แ€™แ€บแ€ทแ€€แ€ญแ€ฏ แ€กแ€”แ€ญแ€ฏแ€„แ€บแ€€แ€ปแ€„แ€บแ€ทแ€•แ€ฑแ€ซแ€„แ€บแ€ธ แแ€แ€..... photo crd from internet๐Ÿ€๐Ÿ€ แ€กแ€แ€ญแ€แ€นแ€ฑแ€™แ€ทแ€ฑแ€”แ€แ€ฒแ€ท แ€ฑแ€›แ€ฝแ€ฌแ€„แ€นแ€€แ€บแ€”แ€นแ€ทแ€ฑแ€œแ€ธแ€€ แ€’แ€šแ€นแ€’แ€ฎแ€แ€™แ€นแ€ทแ€€แ€ญแ€ฏ แ€กแ€”แ€ญแ€ฏแ€„แ€นแ€€แ€บ...
937K 33.8K 50
*แ€™แ€„แ€นโ€‹แ€ธโ€‹แ€ฑแ€•แ€ธแ€แ€ฒแ€ทแ€”แ€ฌแ€€แ€บแ€„แ€นโ€‹แ€™แ‚ˆ.แพแ€€แ€„แ€นโ€‹แ€”แ€ฌแ€™แ‚ˆแ€ฑแ€แ€ผแ€‘แ€ฒโ€‹แ€€แ€œแ€ผแ€แ€นโ€‹โ€‹แ€ฑแ€ปแ€™แ€ฌแ€€แ€นโ€‹แ€แ€บแ€„แ€นโ€‹แ€›แ€ถแ€ฏแ€žแ€ฌ....* *แ€€แ€ญแ€ฏแ€šแ€นโ€‹แ€กแ€•แ€ญแ€ฏแ€„แ€นโ€‹แ€œแ€ญแ€ฏแ‚”แ€žแ€แ€นโ€‹แ€™แ€ฝแ€แ€นโ€‹แ€‘แ€ฌแ€ธแ€แ€ฒแ€ทแ€กแ€แ€ผแ€€แ€นโ€‹แ€™แ€„แ€นโ€‹แ€ธแ€€แ€ญแ€ฏแ€แ€บแ€ดแ€•แ€นโ€‹โ€‹แ€ฑแ‚แ€ฝแ€ฌแ€„แ€นโ€‹แ€‘แ€ฌแ€ธแ€•แ€ซแ€›โ€‹แ€ฑแ€…..* Chanbae...
1.6M 69K 79
แ€„แ€ซแ€œแ€ฌแ€ธ.... แ€…แ€ญแ€แ€บแ€แ€ป...... แ€”แ€ญแ€—แ€นแ€—แ€ฌแ€”แ€บแ€›แ€ฑแ€ฌแ€€แ€บแ€›แ€„แ€บแ€œแ€Šแ€บแ€ธ แ€™แ€„แ€บแ€ธแ€€แ€ญแ€ฏแ€•แ€ฒ แ€แ€ปแ€…แ€บแ€”แ€ฑแ€กแ€ฏแ€ถแ€ธแ€™แ€พแ€ฌ.......... แ€žแ€ฏแ€”แ€ฑแ€แ€„แ€บแ€‘แ€ฝแ€‹แ€บ แ€€แ€™แ€นแ€˜แ€ฌแ€•แ€ปแ€€แ€บแ€žแ€œแ€ญแ€ฏ แ€œแ€ฑแ€•แ€ผแ€„แ€บแ€ธแ€™แ€ญแ€ฏแ€ธแ€žแ€ถแ€แ€ฝแ€ฑแ€‘...
114K 5.7K 18
แ€กแ€… แ€™แ€ฑแ€€แ€ฌแ€„แ€นแ€ธแ€แ€ฒแ€ทแ€แ€ฒแ€ท แ€‡แ€ฌแ€แ€นแ€œแ€™แ€นแ€ธแ€ฑแ€œแ€ธแ€€ แ€กแ€†แ€ถแ€ฏแ€ธแ€žแ€แ€นแ€™แ€ฝแ€ฌแ€ฑแ€›แ€ฌ แ€œแ€ฝแ€•แ€•แ€ซแ€กแ€ถแ€ฏแ€ธแ€™แ€œแ€ฌแ€ธ...๐ŸŒผ๐ŸŒผ แ€กแ€… แ€™แ€€แ€ฑแ€ฌแ€„แ€บแ€ธแ€แ€ฒแ€ทแ€แ€ฒแ€ท แ€‡แ€ฌแ€แ€บแ€œแ€™แ€บแ€ธแ€œแ€ฑแ€ธแ€€ แ€กแ€†แ€ฏแ€ถแ€ธแ€žแ€แ€บแ€™แ€พแ€ฌแ€›แ€ฑแ€ฌ แ€œแ€พแ€•แ€•แ€ซแ€กแ€ฏแ€ถแ€ธแ€™แ€œแ€ฌแ€ธ...๐ŸŒผ๐ŸŒผ