•Ariane's Point of View•
Bumangon ako ng masakit sa ulo. Kulang na kulang 'yung tulog ko ngayon. May bwisit na nang istorbo ng tulog ko. Eh pano ba naman kase, sino ba'ng nilalang ang mag lalakas loob na kumatok sa pinto ng dorm ko ng alas 6 ng umaga? Diba? Sira ulo lang ang gagawa non.
Inis ako'ng bumangon sa higaan at umupo sa wheelchair at nag tungo sa pintuan ng dorm.
"Hayts! Sino ba kase 'to?!"
Inis 'kung binuksan 'yung pinto kahit hindi ko alam 'kung sino ang kumakatok.
"Bakit kaba kumakatok---"
Naputol ang sasabihin ko ng mapag tanto na si James ang nakatayo sa labas ng dorm. Bakit ang gwapo niya ngayon? I mean bakit parang mas lalo siya'ng nagi'ng gwapo ngayon. Kahit gulo gulo ang buhok niya, ang gwapo niya parin sa paningin ko. Naka plain black t-shirt lang siya tapos maong na pantalon at naka rubber shoes.
Grabe hindi ko na maintindihan 'yung nararamdaman ko. Bakit ang bilis bilis ng tibok ng puso ko? Para'ng may nag kakarerang kabayo sa puso ko dahil sa sobrang bilis ng tibok nito. Kailangan ko na ata'ng mag pa check up, hindi na normal ang tibok ng puso ko.
"Huy! Ok ka lang? Tulala ka?"
Nabalik lang ako sa realidad ng mag salita si James.
"A-ah wala! Wala! A-ahmm bakit ka pala andito? Alas 6 palang ng umaga ah?"
"A-ano ahhh....gusto lang kita'ng maka usap"
Ano nama'ng gusto nito'ng pag usapan? Ka aga-aga.
"Sige pasok ka"
Linuwangan ko ang butas ng pinto para tuluyan na siya'ng makapasok. Agad naman siya'ng pumasok ngunit pumunta siya sa likod ko at dahan dahang tinulak ang wheelchair na kinauupuan ko.
"H-huy ano'ng ginagawa mo? Bitawan mo na nga 'yan! Kaya ko nama'ng itulak ang sarili ko!"
"Shhh wag ka ng makulit. Ako ng bahala sayo, baka kase mapagod kapa"sabi niya sabay ngiti saakin.
Agad ako'ng napahawak sa dibdib ko.
Hala! Ang puso ko! Ang bilis ng tibok! Para'ng anytime pwede na'ng lumundag sa sobrang bilis ng tibok. Bakit ba ganon? Nakita ko lang siya'ng ngumiti bigla nanama'ng bumilis ang tibok ng puso ko? Hindi naman ako ganito eh, maliban nalang noong nakita ko si Oppa Jaycee noon.
Hala! Wait?! Wag niyo'ng sabihi'ng....
'Gusto ko siya?!'
Bigla'ng nanlaki ang mga mata ko dahil sa mga naiisip ko. Hindi pwede! Hindi maaari! Hindi pa ako handa'ng mag mahal o mag ka gusto uli. Atska labag iyon sa rule ng Ssg Officers. Hindi ko pwede'ng malabag 'yun!
'No! No way! Big no!'
"Oh? Bakit ganiyan itsura mo? Para ka'ng naka kita ng multo?"
"A-ah. Wala! Wala! Teka ano ba pag uusapan natin?"
Mas maganda ng ibahin ko nalang ang usapan baka maka halata siya. Naka upo siya ngayon sa pang isaha'ng sofa at ako naman nasa harap niya.
"Kamusta kana pala?"
"Ano okay lang naman"
"Ganon ba? 'Yang mga pasa't sugat mo? Okay na ba o hindi pa?"
Akala ko ba mag uusap kami? Ba't para'ng napupunta na 'to sa kamustahan? Grabe hindi ko siya gets ha. Pero sige,sasakyan ko nalang trip niya.
"Hindi pa eh. Medyo sariwa pa dito sa banda'ng tiyan ko. Tapos masakit pa dito sa bandang ulo ko. Tapos ngayon hindi pa ako pwede'ng lumakad kase baka tuluya'ng mabali ang buto ko sa paa pag pinilit ko'ng mag lakad"then i smiled
I don't know why i'm telling him my condition. Hindi sa nag papapansin ako ha? It's like, i dont want to lie to him. Kase para'ng pag nag sinungali'ng ako sa kaniya. Para'ng nag sinungali'ng na'rin ako sa nararamdaman ko sa kaniya. Just like, oo may gusto ako sa kaniya. Gusto lang pero hindi pa mahal. Masyado pa kase'ng maaga for me na mag mahal ulit. Atska wala ako'ng plano'ng umamin. Baka ma reject nanaman ako. Hindi ko na makakayanan 'yun. Atska may girlfriend na siya, tapos hindi rin pwede kase malalabag 'yun sa rules.
Napa iling-iling na lang ako sa mga pinag iisip ko. Na bugbog na nga ako't lahat lahat. Feeling ko pa para sa kaniya ang iniisip ko. Jusko! Ano ba naman kase'ng pag ibig na 'to! Tinamaan nanaman ata ako sa pana ni kupido. Nako kupido. Sa mali'ng tao mo nanaman ata ako i-papares. Ikaw kupido ha? Lagot ka sakin pag nakita kita!
"Ahh ganon ba"
"Teka nga! Sabihin mo nga saakin 'kung bakit ka talaga andito?"
"Gusto ko lang malaman 'kung ano'ng nangyare sayo noong na kidnap ka"
Teka nga! Bakit nagi'ng interesado agad siya sa mga nangyari saakin noong na kidnap ako? Plano ba 'to? Baka naman ginamit lang siya nila Shiella para malama nila 'kung ano talaga'ng tunay na nangyari saakin?
"Teka nga bakit kaba naging curious sa nangyare saakin? Aminin mo nga, pinapunta kaba nila Shiella dito para imbestigahan ako? Umamin ka nga!"
Agad naman itong umiling-iling.
"Hindi! Nag kakamali ka. Wala sila'ng kinalaman dito. Ni hindi nga nila alam na pupuntahan kita dito. Kaya nga maaga ako'ng pumunta dito para sana maka usap ka, hindi para imbestigahan ka dahil utos nila Shiella 'yun. Pumunta ako ng maaga dito kase alam 'kung mamaya pupunta sina Shiella dito para pilit ka'ng kausapin"
"Paano naman ako makaka siguro na hindi ka talaga nila pinapunta dito para lang tanongin ako sa mga bagay na nangyari na saakin noon? Asan proweba mo?"
"Sige ganito nalang. Tatawagan ko si Shiella. Tapos i loloud speaker ko,para marinig mo ang mga pag uusapan namin. Pag napatunayan ko na hindi talaga nila ako pinapunta dito dahil gusto nila sasabihin mo lahat ng nangyari sayo noon. Ano?Deal?"
"Sige! Deal! Tawagan mona"
Agad naman nito'ng tinawag si Shiella. Sa unang tawag hindi pa nito sinagot. Sa pangalawang tawag hindi parin niya sinasagot. Sa pangatlong tawag ganon parin. Pero sa pang apat na tawag sinagot na niya ito.
"Hello Shiella?"
"Bakit ba?! Ang aga aga nambobolabog ka ng tulog! Problema mo?! Natutulog 'yung tao 'e tapos tatawag tawag ka?! Siguradohin mo lang na importante 'yang sasabihin mo 'kung hindi lagot ka saakin pag nagkita tayo!"
Agad nama'ng tumingin saakin si James at inilayo ng konti ang telepono.
"Mag kaibigan nga kayo"
Agad ko naman siya'ng sinamaan ng tingin. Grabe! Ang kapal!
"Itatano'ng ko lang sana 'kung nakapag usap na kayo ni Ariane?"
Biglang tumahimik si Shiella sa telepono.
"Hello? Shiella andiyan ka paba?"
"Oo andito pa ako. Hindi. Hindi pa kami nag uusap. Kahit na mag katabi lang 'yung dorm namin hindi ko pa'rin siya nakaka usap. Siguro mamaya nanamin siya kakausapin. Baka nga mahirapan pa kami'ng kausapin siya kase alam 'kung talaga'ng nasaktan siya sa sinabi kahapon ni Sam"
"Ahh ganon ba akala ko nag kausap na kayo"
"Teka nga bakit naging interesado ka sa kaniya? Wag mo'ng sabihi'ng gusto mo siya?!"
"Hindi noh! Hindi ko siya gusto! Hindi hindi ako mag kakagusto sa kaniya! Itaga mo sa bato"
Ouch! Ansakit! Grabe baka nalilimutan niya'ng kasama lang niya ako? Na nasa harap lang niya ako. Grabe naman 'to talaga'ng pinamukha pa saakin na kahit kailan hindi siya mag kakagusto saakin. Hindi ba pwede kahit kaonti lang mag ka gusto siya saakin? Masakit 'yung sinabi niya ha. Tagos na tagos sa puso! Wasak na wasak tuloy!
"Oh sige sabi mo eh. Basta wag ka ng mag alala kami ng bahala! Sige ibababa kona! Istorbo ka talaga!"
Binaba na niya ang cellphone niya at tumingin saakin.
"See? I told you hindi nila ako kasabwat? So pano na 'yan? 'Yung deal natin? You lose"
"Ano ba'yan! Sige i kwekwento ko pero sa isa'ng kondisyon!"
"Sige ano'ng kondisyon?"
"Papayag ako'ng sabihin lahat ng nangyare saakin. Pero!"
"Pero ano?"
"Pero......mag hihilamos at mag bibihis muna ako. Tignan mo hindi pa nga ako naka toothbrush dahil sayo!"
"Pero bakit kailangan mo pa'ng mag bihis at mag hilamos eh mag uusap lang naman tayo?"
"Ano kaba Mr.President! Syempre mag hihilamos at mag bibihis ba ako pag hindi tayo lalabas?! Syempre namman kaya nga ako mag bibihis kase sa labas tayo mag uusap! Nako Mr.President! Tatamaan ka talaga saakin!"
"Ah. Haha ganon ba? Sige! Sige. Halika ihahatid kita sa kwarto mo para makka kuha ka ng damit mo tapos ihahatid na kita sa C.r para maka hilamos kana. Pero hindi kita papaliguan ha?"
"Loko! Syempre naman!"
Agad niya ako'ng tinulak papunta sa kwarto. Pumunta kami sa closet at kumuha ng damit at underwear. Pagkatapos ay pinunta na niya ako sa C.r at iniwan.
A/N: Hey wazup! Kamusta na ang quarantine?! Feel good or feel bad? Hahaha basta tiis tiis muna kayo diyan ha? Wag makulit wag labas ng labas. Para safe kayo. Salamat sa pag basa. I love you ng marami:)
-Author🌟