Back To You

By MayThetHtarMaung

74.7K 5.1K 48

This is BounPrem fan fiction. Boun Noppanut and Prem Warut are not only medical students but also roommate. ... More

Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 5๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 14๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter15
Chpter16
Chpter17๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter18๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter19
Chpter20
Chpter21
Chpter22
Chpter23
Chpter24
Chpter25๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter26๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chpter27๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Final Episode Unicode ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 1 Zawgyi
Chapter 2 Zawgyi
Chapter 3 Zawgyi
Chapter 4 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 5 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 6 Zawgyi
Chapter 7 Zawgyi
Chapter 8 Zawgyi
Chapter 9 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 10 Zawgyi
Chapter 11 Zawgyi
Chapter 12 Zawgyi
Chapter 13 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 14 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 15 Zawgyi
Chapter 16 Zawgyi
Chapter 17 Zawgyi๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 18 Zawgyi๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter 19 Zawgyi
Chapter20 Zawgyi
Chapter 21 Zawgyi
Chapter22 Zawgyi
Chapter23 Zawgyi
Chapter 24Zawgyi
Chapter 25 Zawgyi๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter26 Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Chapter27 Zawgyi๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž
Final Zawgyi ๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž

Chapter 4๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž๐Ÿ”ž

2.6K 164 2
By MayThetHtarMaung

ညနေခင်းအချိန်လေး အပြင်မှာလေတွေအရမ်းတိုက်ခတ်နေသည်။ တိုးဝှေ့လာသောလေနုအေးများကြောင့် ချမ်းစိမ့်စိမ့် ခံစားလိုက်မိသည်။

၀န်ရံတာမှာကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း မိုးမရွာမီပတ်၀န်းကျင်အခြေအနေအားခံစားရင်း

"မိုရွာတော့မယ်ထင်တယ်"

အကို Boun စကားကြောင့်

"ကောင်းတာပေါ့ မိုးရွာတာကျွန်တော်ကြိုက်တယ်"

"မင်း က အအေးဒဏ်ကိုခံနိုင်လို့လား"

"မခံနိုင်ရင် ပြတင်းပေါက်တွေပိတ်ထားမှာပေါ့"

ကျွန်တော်၀န်ရံတာကနေလှမ်းပြောရင်း

"ဂျိန်း......" အသံနှင့်ရုတ်တရက်ဆိုသလိုလျှပ်စီးနှင့်အတူမိုးများချိန်းလာပြီ

ကျွန်တော်မိုးချိန်းသံအရမ်းကြောက်တယ် မိုးချိန်းသံကြားရင်အရမ်းလည်းအားငယ်တယ် ကျွန်တော်အလျှင်အမြန်ဘဲအခန်းထဲပြေး၀င်လိုက်ကာ ပြတင်းပေါက်တောင်မပိတ်ဘဲကုတင်ပေါ်၌ မှောက်ရက်ကြီးငိုချမိလိုက်သည်။

"ကလေး မင်းဘာဖြစ်တာလဲ" ဟုမေးကာကျွန်တော့်ကုတင်ဘေး၌၀င်ထိုင်ပြီးခေါင်းများကိုပွတ်သတ်ပေးနေသူမှာ အကို Boun

"ဂျိန်း ........" ဟူသောအသံနှင့်အတူပြတင်းပေါက်နှင့်နံရံမှာလေကြောင့် ရိုက်ခတ်မိသဖြင့် အပြင်မှ လျှပ်စီးများကိုတိုက်ရိုက်ကြီးလှမ်းမြင်နေရသည်။

"ကျွန်တော်ကြောက်တယ် အာ့ ဟီးဟီး...."

မရတော့ဘူး ကျွန်တော်တကယ်ကို အရမ်း၀မ်းနည်းနေပြီ

ထိုစဉ်အကို က ပြတင်းပေါက်ပိတ်ကာ လိုက်ကာလဲချပေးလိုက်သည်။ ပီးရင်ကျွန်တော့်ဘေးလာထိုက်ကာ ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ပြီး

"မကြောက်နဲ့တော့နော် အကိုရှိတယ်"

သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာကျွန်တော်အရမ်းငိုနေမိတယ်

"မငိုပါနဲ့နော်ကလေး အကိုရှိတယ်"

ကျွန်တော် ခေါင်းငုံ့ရင်းရှိုက်နေမိသည်။အကိုBounကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကို နမ်းနေသလိုခံရသည်။ကျွန်တော်အပေါ်မော့ကြည့်လိုက်တော့ အကိုကကျွန်တော့မျက်လုံးတွေကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်။အကြည့်များရန့်တန့်မသွားဘဲ

"ကလေး မင်းကြောက်နေ‌သေးလား"

"ဟင့်အင်း သိပ်မကြောက်တော့ဘူး " ခေါင်းလေးခါကာဖြေနေမိသည်။ရုတ်တရက်ကျွန်တော် တခုခုခံစားလိုက်ရသည်။🔞🔞🔞

အနောက်ကနေဖက်ထားသောအကို့လက်များက ကျောကိုပွတ်သတ်ရင်းကနေအောက်ဖက်တဖြေးဖြေးရောက်လာသည်။ခါးကဘောင်းဘီအပြင်ကနေကျွန်တော့်တင်ပါးအားဆုပ်ကိုင်နေလေသည်။

ကျွန်တော်မရိုးမယွခံစားလိုက်ရပြီ တကိုယ်လုံးအအေးလှိုင်းဖြတ်သလို ကျင်တက်လာပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားများအေးစက်လာခဲ့သည်။

အကို့မျက်နှာကိုကျွန်တော်မကြည့်ရဲ။အရမ်းကြောက်နေမိသည်။အပြင်ကနေဆုပ်ကိုင်နေတဲ့အကို့လက်များက‌အခုတော့တလွှာချင်းတလွှာချင်းဖြင့်အတွင်းသားများထိရောက်ရှိထိတွေ့နေခဲ့ပြီ။

"အာ့...."

ကျွန်တော်တစ်ချက်ငြီးလိုက်စဉ်မှာတော့

"ကလေး" ဟု အကိုခေါ်ပြီး ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းများကိုအငမ်းမရနမ်းရှိုက်နေခဲ့သည်။

"အွန့်...အကို ကျွန်တော်အသက်ရှူကြပ်တယ်
အာ့ ...."

"ခဏလေးပါ ကလေးရယ်"

ဟု နှိမ့်သိမ့်သလိုလေးပြောကာ ဆက်နမ်းနေလိုက်သည်။ အခုတစ်ကြိမ်အနမ်း၌အကိုBoumက ရမတ် များနှင့်တက်မက်စွာနမ်းရှိုက်နေသည်။ကျွန်တော့်စိတ်တွေကြွတက်လာသလိုခံစားရပြီးတုံ့ပြန်နမ်းလိုက်မိသည်။

အကိုကကျွန်တော့်ကို ကုတင်ပေါ်တွန်းချလိုက်သည်။အင်္ကျီ ကို အတင်းဆွဲချွတ် လိုက်သဖြင့် အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်း။ အကိုက သူ့ အ၀တ်များကိုလည်းချွတ်လိုက်သည်။

ကျွန်တော်သူ့ရင်ဖတ်များကိုမဝံ့မရဲခိုးကြည့်လိုက်တာသူမြင်သွားပြီး

"ကလေး မင်းကိုင်ချင်လို့လား" ဟုဆိုကာ သူ့ရင်အုံကြွက်သားပေါ်သို့ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲယူပြီးတင်ပေးလိုက်သည်။

အကို့တစ်ကိုယ်လုံးကျွန်တော့်အပေါ်အုပ်မိုးကာကျွန်တော့်နား အနားသို့ကပ်ကာ အကိုအသက်ရှူထုတ်လိုက်သောလေများသည် နားအတွင်းသို့၀င်ရောက်လာသဖြင့်ခေါင်းနပန်းကြီသွားရသည်။

ကျွန်တော့်ပါးကိုရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။နှဖူး နှာခေါင်း မေးစေ့ အကြားအလတ်မရှိမျက်နှာတခုလုံး အကုန် မနားတမ်းအတင်းဆွဲနမ်းနေသဖြင့်

"အာ့ .....အု.....အ..ကို..အား" ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ဘဲ ငြီးနေမိလိုက်သည်။

ကျွန်တော့်လည်တိုင်မှတစ်ဆင့်အကိုက ရင်ဖက်နားသို့ လျှော့ဆင်းလိုက်ကာ သူ့လျှာဖျားလေးများနှင့် ကျွန်တော့်ရင်ဖတ်ကို တို့ထိလိုက်အချိန်မှာတော့ တီကောင်ဆားပက်သလို ကျွန်တော်တွန့်တွန့်လူးနေမိတော့သည်။

အကိုကတော့တဖြေးဖြေးအောက်ရောက်သွားပြန်ပါပြီ
ကျွန်တော့ ဘောင်းဘီ တိုလေးကို ဇစ်ဆွဲဖြုတ်ပြီး ကုတင်ဘေးသို့ ပစ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းခံအပေါ်၌ပေါ်နေသောအရာလေးကိုအကိုပွတ်ကစားရင်း

"မင်းဟာ အရမ်းကြီးနေပြီ"

အကို့စကားကြောင့်ကျွန်တော်အရမ်းရှက်နေမိသည်။
အတွင်းခံပေါ်မှပွတ်ကစားရင်းကနေရုတ်တရက်ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသဖြင့် အခုတော့ ကျွန်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးသည် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ။

တကိုယ်လုံးကိုအငမ်းမရစိုက်ကြည့်နေသောအကို့မျက်နှာကို ကျွန်တော် နဲနဲလေး မှ မကြည့်ရဲ ။ကျွန်တော်မျက်လုံးများကိုတင်းတင်းကြီးမှိတ်ထားလိုက်သည်။အဓိက က အကို Boun နဲ့မျက်နှာချင်းမဆိုင်မိဖို့ကအရေးကြီးသည်။

အကိုကထထိုင်ပြီးကျွန်တော်ခြေတောက်တစ်ဖက်ကို
ကိုင်ကာ ဖြေဖမိုးအားသုံးလေးငါးချက်ဆက်တိုက်မနားဘဲနမ်းနေလိုက်သည်။

"အကို Boun ...အဲလိုမလုပ်ပါနဲ့
ကွန်တော်ငရဲကြီးကုန်မယ်"

"ချစ်လို့ လုပ်တာလေ ......ချစ်မိတဲ့လူတိုင်းငရဲကြီးကုန်ကြမှာလား "

အကို့အဖြေကြောင့်ကျွန်တော်ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ခဲ့။
အကိုက ကျွန်တော့်ခြေဖမိုးကိုနမ်းနေရင်း အတင်းပူးကပ်ထားသည့်ကျွန်တော့်ခြေတောက်နှစ်ခုကိုခွဲလိုက်ကာ ကျွန်တော့် ညီလေးအား အကို့လက်ချောင်းများနှင့်စတင်မိတ်ဆက်လိုက်သည်။

"အ့ ....အ ကို"

ကျွန်တော့်ခံစားချက်ကတမျိုးကြီးဘဲဗျာ....
အကို့ကသူ့လက်ချောင်းများနဲ့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေလိုက်သည်။ကျွန်တော်တစ်ခုခုကိုတောင်းတလာသလိုခံစားလိုက်မိသည်။

လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်းကနေအကို့ လျှာ‌‌ဖျားလေးနဲ့ထို့ထိကစားလိုက်သဖြင့်ကျွန်တော်မြောက်တက်သလိုခံစားလိုက်ရပြန်သည်။လျှာနဲ့ကစားသည့်အပြင်အကို့လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကကျွန်တော့အနောက်တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။

"အာ့ အကို့....."

Continue Reading

You'll Also Like

437K 19.5K 47
แ€•แ€‘แ€™แ€†แ€ถแ€ฏแ€ธ Yizhan fan fic แ€ฑแ€œแ€ธแ€•แ€ซ แ€žแ€ฐแ€แ€ญแ€ฏแ‚”แ‚แ€ฝแ€…แ€นแ€ฑแ€šแ€ฌแ€€แ€นแ€€แ€ญแ€ฏแ€แ€บแ€…แ€นแ€œแ€ผแ€”แ€นแ€ธแ€œแ€ญแ€ฏแ‚”แ€žแ€ฌแ€ฑแ€›แ€ธแ€›แ€แ€ฌ แ€žแ€ญแ€•แ€นแ€ฑแ€แ€ฌแ€ทแ€™แ€ฑแ€›แ€ธแ€แ€แ€นแ€˜แ€ฐแ€ธแ€›แ€šแ€น๐Ÿ˜
281K 10.2K 42
แ€–แ€ฎแ€ธแ€”แ€…แ€บแ€„แ€พแ€€แ€บแ€แ€…แ€บแ€€แ€ฑแ€ฌแ€„แ€บแ€›แ€ฒแ€ท แ€›แ€„แ€บแ€€แ€ฝแ€ฒแ€™แ€แ€แ€บแ€กแ€ฑแ€ฌแ€บแ€Ÿแ€…แ€บแ€žแ€ถแ€Ÿแ€ฌ แ€œแ€ฑแ€ฌแ€„แ€บแ€€แ€ปแ€ฝแ€™แ€บแ€ธแ€กแ€ถแ€ทแ€†แ€ฒแ€†แ€ฒ แ€กแ€แ€ฑแ€ฌแ€„แ€บแ€•แ€ถแ€แ€ฝแ€ฑแ€”แ€ฒแ€ทแ€กแ€แ€ฐ แ€•แ€ปแ€ฑแ€ฌแ€€แ€บแ€€แ€ฝแ€šแ€บแ€•แ€ปแ€€แ€บแ€…แ€ฎแ€ธแ€žแ€ฝแ€ฌแ€ธแ€แ€ฑแ€ฌแ€ทแ€™แ€šแ€บแ€ทแ€กแ€แ€ปแ€ญแ€”แ€บแ€™แ€พแ€ฌ แ€„แ€ซแ€Ÿแ€ฌ แ€™แ€„แ€บแ€ธแ€”แ€ฒแ€ทแ€”แ€ฑแ€ฌแ€€แ€บแ€แ€…แ€บแ€€แ€ผแ€ญแ€™แ€บ...
792K 65.9K 52
แ€—แ€ญแ€ฏแ€œแ€บแ€กแ€ฑแ€ฌแ€„แ€บแ€’แ€„แ€บแ€”แ€พแ€„แ€บแ€ทแ€™แ€™แ€ผแ€แ€„แ€บแ€ธแ€€แ€ญแ€ฏ inspireแ€šแ€ฐแแ€›แ€ฑแ€ธแ€‘แ€ฌแ€ธแ€žแ€Šแ€บแ€ทboy loveแ€แ€แ€นแ€แ€ฏแ€แ€…แ€บแ€•แ€ฏแ€’แ€บแ€–แ€ผแ€…แ€บแ€žแ€Šแ€บแ‹ แแ‰แ„แ‚แ€แ€ฏแ€”แ€…แ€บแ€”แ€ฒแ€ทแแ‰แ„แ…แ€แ€ฏแ€”แ€…แ€บแ€แ€”แ€บแ€ธแ€€แ€ปแ€„แ€บ แ€™แ€ผแ€”แ€บแ€™แ€ฌแ€”แ€ญแ€ฏแ€„แ€บแ€„แ€ถแ€€แ€ญแ€ฏแ€–แ€€แ€บแ€†แ€…แ€บแ€‚แ€ปแ€•แ€”แ€บแ€แ€ญแ€ฏแ€ทแ€›แ€€แ€บแ€…แ€€แ€บแ€แ€ฒแ€ทแ€ž...
1.3M 95.2K 126
credit to original author Shui Qian Cheng. This story belongs to Rosy0513 . I am just a translator. This cover photo is not belong to me.