Kinabukasan, nagising ako dahil sa ingay sa labas. Nag-ayos muna ako nang sarili bago ako tumungo doon. Nang makabalas ay nakita ko si Francis na naglalaro kasama ang paborito niyang aso. Hinanap ko saking mga mata si mama, and there she is. Busy preparing for our foods. Lately, nagiging productive na si mama. Noon kasi ako pa gumagawa ng mga niyan, not until now.
Naglakad ako patungo kay mama at tinulungan siya sa pag-aayos ng kubyertos at paglagay sa rice cooker. Ako narin ang nagsalin ng ulam sa bowl at sinerve ito sa lamesa. Agad naman tumakbo si francis doon at kumuha agad ng kubyertos. Napatawa nalang ako sa kakulitan niya.
"Bilisan niyo na ang kain anak at may pasok pa kayo. Hindi ba tutungo dito si Lux anak?" Napadako ako kay mama nang sabihin niya 'yon.
Umiling nalang ako. "Hindi na po ma, busy din po kasi 'yon dahil uuwi po mamayang hapon ang magulang niya." Tumikhim ako tsaka tipid na ngumiti kay mama. Talking about Lux to her is really opposite of fascinating. Nahihiya ako. Alam kong alam ni mama na may namamagitan sa'min ni Lux, ngunit kahit gano'n ay hindi ko maiwasang matakot isawalat sa kaniya.
Nagsimula na kaming kumain. Maagang naubos kay Francis kaya nauna siyang naligo. Nakakalahati palang ako sakin nang magsalita si mama.
"Hindi kaba pupunta sa kanila?" may halong concern sa tono ni mama.
Huminto ako sa pagnguya. "Dadalo po ako ma, mamayang gabi po." Huminga ako ng malalim. "Kasama ko po si Chette at si Lux papunta sa kanila." Ani ko tsaka ngumiti. Kita ko ang kagalakan sa mga mata ni mama. What the?
"Mabuti naman kung gano'n, anak. Atleast alam kong nasa mabuti kang mga kamay." She stopped tsaka hinawakan ang kamay ko. "Hindi ako pupunta mamaya dahil para 'yon sa inyo. Ngunit alam kona ang plano ni Lux bago mo pa nalaman anak." Banayad na tumawa si mama. I got confused now.
Napawi ang ngiti ko. "Wait, alam niyo na po ma, na uuwi ang mga magulang ni Lux sa Pinas? Pa'no nyo po nalaman 'yon?" Hindi matakas saking tono ang kalituhan.
"Lumipas na ang dalawang linggo anak, sinabi ni Lux sakin 'yon. Sabi niya isekreto ko raw sayo at baka hindi ka tumuloy. Kaya ginawa ko. At pati ang relasyon nyo, alam kona rin, matagal na. Sa pagkakatanda ko, noong unang pasok palang ni Lux dito alam kona may kakaiba sa inyo." Tinawanan ako ni mama. Nanatili paring blangko ang utak ko. "Hindi gawain ng normal na babae ang pagpapasok ng lalaki sa kanilang bahay kung walang namamagitan sa kanila, anak. At sa sitwasyon nyo, tanggap ko kayo. Hindi dahil gwapo si Lux tapos mayaman, kung hindi dahil 'yon ang tinitibok nito anak." Agarang tinuro ni mama ang dibdib ko, pointing about my heart.
Hindi ko alam kung ano ang i-rereact ko sa puntong ito. Maging masaya kasi tanggap kami nang buo ni mama, maging iritado dahil hindi ito pinaalam sakin ni Lux, o mang-hinayang sa panahong sinekreto namin ni Lux ang relasyon namin kay mama. Magkahalo talaga ang nararamdaman ko ngayon. Ngunit pumaibabaw ang saya at kaginhawaan saking kalooban.
Ngumiti ako nang malawak kay mama. "Sorry, ma. Huwag ho kayong mag-alala, hindi ko po kayo bibiguin. Magsisipag ako sa pag-aaral, gagawin kong motibasyon si Lux sa buhay ko, at lalo na po kayo, ma. Kayo ni Francis. I love you, ma." Agad akong tumayo at siniil ng yakap si mama.
"Mahal din kita, anak." Simpleng salita lang 'yon pero parang nabahag ang puso ko. Hindi ako makapaniwalang sa pamilya ko lang mararamdaman ito. And I am so glad.
Kumalas ako sa pagkakayakap. "Oh siya sige na anak, malelate kapa. Didiretso kapa sa kasintahan mo mamaya." Biro ni mama. Tumawa lang ako tsaka niligpit na ang pinagkainan.
"Tiffanyyyy!" Agad akong siniil ng yakap ni Chette pagka-tungo ko sa cafeteria. Kanina pa pala siya naghihintay. Pambihira, hindi man lang ako tinext.
Umupo kami sa gilid. "Ano! Excited kana ba?!" Aligaga niya. Halos matawa na ako sa naging reaksyon niya. Gaga talaga.
Tumango ako. "Oo naman, pero nakakakaba parin, e. Pero keri na." Ani ko tsaka nagorder ng makakain namin. Libre ko ulit tsaka sinerve ang pagkain sa harapan namin.
Napahinto ako sa pagkain nang may nakalimutan ako. "Ohmygad, nakalimutan kong sabihin kay Lux na imbitado ka!" Gulat ko siyang tiningnan.
Ngumiwi lang siya. "Don't worry, tapos nako magpa-alam sa kaniya. Ayoko namang mapahiya do'n sa mansion nila ano at hindi pala ako imbitado!" Humalakhak ako. Oo nga naman.
Madami kaming napag-usapan hanggang sa mapunta kami sa suot na susuotin namin mamaya.
"Mayroon akong dress na red sa bahay! Pwede 'yon sayo!" Aniya.
"Is that the same dress na sinuot ko sa birthday ng kapatid ni aldren, huh?" Pinanliitan ko siya ng mata. Baliw. Nakakahiya naman.
Tumawa siya. "Uhm, parang gano'n na nga?" Hindi siguradong sagot niya. Hindi naman ako mapili sa mga gamit at suot ko, ngunit nakakahiya naman na suotin ulit kung gayong nakita ako ni Lux na suot-suot 'yon. It's damn embarrassing for my side!
"I'll find another one sa bahay nalang! Baka mayroon pa'ko." Bawi niya. Tumango-tango nalang ako. Siguro uuwi ako sa bahay at maghahanap ng susuotin.
Natapos kami sa pagkain at bumalik ulit siya para sa next subject niya. I have one remaining subject kaya tumungo rin ako. Nag-usap kami ni Chette na sa bahay nila kami magbibihis ng susuotin namin. So the tendency, sa bahay ako uuwi mamaya para maghanap ng suot. Ayoko namang umasa kay Chette palagi.
Oral recitation pala ngayon sa Values, at heto ako, hindi nag-abalang mag-aral. Nakalimutan ko, ohmygad!
Halos lahat nang tinawag ni sir Cholo ay nakasagot ng maayos. Mabibilang ang hindi gaano. At I think I'm one of them, too.
"Oh Ms Suarzon." Nagulat ako nang ako na ang tinawag ni sir. Tumayo ako agad. Lumingon ako sa mga kaklase kong panay ang aral sa kanilang mga libro. At nang napadako ang tingin ko sa grupo nila Lester, I saw him grinned. Tila nanunukso at alam na hindi ako makakasagot. What the heck?!
Tumikhim si sir tsaka nagsalita. "Differentiate the human act, and act of human. Can give some examples?" Halos mabilaukan ako sa tanong ni sir. Medyo napag-aralan ko ito last year pero hindi ko alam na lalabas pala ulit. Hindi niya ito diniscuss, I am aware of that. Maaaring hinalo niya ang topic noon at ngayon.
Ilang segundong nanatili ang bibig ko na naka-awang. Wala akong masagot pero sige, I'll try.
"Acts of man refers the normal actions of man on his environment. Like breathing, eating, drinking water that are their natural doings. Human act refers the good or bad results of the given action. Like respecting old people, doing good things that results good outcomes. Even if they are different, still they need each other to maintain the presence of acts of man, and human acts. That's all sir." Sa wakas, kahit alam kong hindi ako sigurado sa sagot ko, atleast sumagot, diba?
"Good job, Ms Suarzon." Para akong nahimagmagan sa sinabi ni sir. Pagkaupong pagka-upo ko ay binalingan ko si Lester at gano'n nalang ang gulat ko nang matalim niya akong tiningnan tsaka binalik ang tingin sa harap. What the heck was that for?
Nag-dismiss ang klase at parang gumaan masyado ang pakiramdam ko. Nagtungo agad ako sa room nila Chette at nandoon pa siya, nagaayos ng sarili. Kinawayan ko siya kaya nakita niya ako. Mas binilisan niya ang pag-aayos tsaka nagtungo sakin.
"Nasa'n ba si Lux? Absent yata siya ah?" Doon ko palang naalala si Lux nang matanong 'yon ni Chette.
"Myghad, I forgot to text him!" Agad kong binunlot ang phone ko tsaka tumambad ang nakahilerang texts niya sakin.
Lux:
Goodmorninggggggg, baby! Have your breakfast na!
Lux:
I miss you so bad :(((
Lux:
Baby
Lux:
Ba't ayaw magreply? -__-
Lux:
Absent ako ngayon baby kasi may importante akong pupuntahan. Mamayang 4:30, susunduin kita sa labas. Kasama mo si Chette diba? Kita kits mamaya! I love you! :)))))
Madami pa siyang text ngunit hindi kona binasa pa. Tinanaw ko ang oras, it's 4:35. Ibigsabihin naroon na si Lux.
Chette was looking at me confusedly. "Tara na. Naghihintay si Lux sa labas. Absent sya kasi may inasikaso." Ani ko tsaka tumango-tango siya.
Nang makalabas ay nakita ko agad si Lux sa gilid ng tindahan at nakaupo. Nasa kabilang daan ang kotse niya. Nang matanaw niya kami ay agad siyang ngumiti. Nakasuot siya ng sweater at cargo pants tsaka sport shoes. Sa dating niyang iyan ay lalo siyang gumwapo sa paningin ko.
"Bakit hindi mo nirereplayan ang texts ko, huh?" Naka-awang ang labi niya habang sinasabi 'yon.
Tumawa ako. A defensive laugh. "I forgot po sir. I apologise." Ani ko. Bumuntong-hininga lang siya tsaka hinawakan ang kamay ko.
"Ehem, nandito pa po ako." Napatingin agad ako kay Chette na nakapamaywang pa. Tumawa nalang amo tsaka nagtungo na kami sa kotse ni Lux.
Sinipat ako ni Chette nang makapasok kami. Itinuturo niya ang karangyaan ng kotse ni Lux. Well, hindi ko naman siya masisisi. Kahit ako nung una kong pasok dito, it's so expensive in the eyes.
Nagseat belt muna kami bago nagpa-andar si Lux sa kotse. Chette was busy complimenting the entire car and saying crazy stuffs. Masasanay ka rin, Chette.
"May napili naba kayong susuotin ninyo, baby?" Agad kong binalingan ng tingin si Lux na ngayo'y nakatitig sakin.
Nagkatinginan kami ni Chette bago kami sabay nagsalita. "Oo-" Natigil ako.
"Wala pa, e." Lakas loob na sabi ni Chette. Sinipat ko siya dahil doon. Damn!
Tumawa lang si Lux tsaka tumingin sa kalsada. "Don't worry, nakabili na ako ng susuotin niyo. Sa bahay na kayo magbihis." Aniya. Nagulat ako sa sinabi niya. What?
Kita ko na todo palakpak si Chette at tila nasisiyahan sa sinabi ni Lux. "Eh, pa'no yung magulang mo? Diba nando'n na sila sa mansion nyo?" Tanong ko.
"Nope, may inasikaso rin sila. Actually, hindi pa sila nakakarating sa bahay. Sabi ni mama, mga 6 or 7, naroon na sila. So, we have time to prepare ourselves." Tumikhim ako pagkatapos. Wala akong masabi. Hinanda na pala niya lahat ng iyon kaya siya um-absent kanina.
Nagpatuloy ang pagmamaneho. Suminghap ako ng hangin. Nakakakaba talaga knowing na magkikita kami ng mga magulang niya ngunit at the same time, nakakagalak. He will introduce me to his parents. And I am more excited to that!