Bel kıvrımlarında gezinen sıcacık parmaklar kıkırdamasına neden olurken ellerini eşinin saçlarına attı.
Yumuşak saç tutamlarını hafif hafif okşadığı sırada karnında hissettiği dolgun dudaklar başını çimlerden kaldırıp o tarafa bakmasına neden oldu. Çünkü bu öpücük diğerlerine hiç benzemiyordu; içinin, özellikle de karnının hiç bilmediği bir sıcaklıkla dolmasına neden olmuştu.
Nitekim öyleydi de. Bu rüya da, bu öpücük de diğerlerinden oldukça farklıydı; çünkü bu sefer omeganın karnı hafifçe şişkindi.
Güneş ışıklarının kapattığı alfanın yüzü, omeganın şiş karnında oyalanmaya devam ederken omega eşinin altında kaskatı kesildiğini farketmemişti bile.
Alfa bir şeylerin ters gittiğini hemen farkederek onun karnını öpmeyi bıraktı; yerinde yükseldi ve omeganın görebildiği tek yer olan gözlerini, onun masmavi gözlerine dikti.
Omeganın dolu gözlerinden iki damla yaş şakaklarına akarken alfa dudaklarını eşinin ıslak gözlerine bastırdı. Ardından elleri yanaklarını buldu, onun güzel tenini hafif hafif okşadı.
"Alfa..."
Genç omega iç çekerek fısıldadığında alfanın dudaklarına kapanan dudaklarının hemen ardından hiç beklemediği bir şey oldu.
Eşinin sesini duydu.
"Güneşim..."
Louis ıslak gözlerini araladığında bu sefer yataktan sıçramamış veya ter içinde uyanmamıştı. Hatta dün gece yattığı pozisyonda bulmuştu kendini. Tek fark, elleri sımsıkı bir şekilde tişörtünün karın kısmını tutuyordu.
İç çekerek sırt üstü döndü ve elleriyle boş karnını okşamaya başladı, gözlerini de sımsıkı kapadı.
Pekala, etrafında mis gibi kokan ayçiçekleri ve bacaklarının arasında alfası yokken bu hiç yeterli değildi fakat yine de onu düşünmek, özleminin azalmasına neden oluyordu.
Gözyaşları yeniden şakaklarına dökülmeye başladığında gözlerini öperek dolmalarını engelleyecek bir alfası olmadığını farkedip hızla ayağa kalktı. Aptal rüyalardan da, asla karşısına çıkmayan o alfadan da nefret ediyordu. Belki saçmaydı rüyasında gördüğü bir kişiyi özlemek ama, elinde değildi. Nedensizce o alfanın eşi olduğundan, olacağından oldukça emindi.
Banyoya ilerleyip işlerini halledikten sonra bol tişörtünün altına bir eşofman giydi ve aşağı indi. Mutfağa geldiğinde evde kimsenin olmadığını farketmeyerek kendisine ve kardeşine omlet yapmaya başladı.
**
Farketmişti. Yani, evde tüm odaları arayarak bir tane Tomlinson aramıştı fakat ne yazık ki kendisi dışında kimse yoktu.
Yemek yemeyi çok seven bir omega olarak kız kardeşinin omletini de yiyip salona gitti ve televizyonu açıp rastgele bir şeyler izlemeye başladı. Ne yani, kurtsunuz diye televizyon izleyemeyeceksiniz diye bir şey mi vardı?
Yayıldığı koltuktan yaklaşık yarım saat sonra kalkmasının sebebi çalıp duran aptal telefonu olmuştu. Telefonu mutfak masasının üzerinden alıp arayan kısmında annesinin adını gördüğünde umursamazca çağrıyı yanıtladı.
"Alo?"
"Louis! Çabuk üzerine güzel bir şeyler giy ve evi de toparla. Seni biriyle tanıştıracağım."
**
Louis üzerindeki eşofmana ve bol tişörte asla dokunmazken annesinin özel misafiri için yaptığı tek şey dağıttığı mutfağı hafifçe toparlamak olmuştu.
Kapı zilini duyduğunda ağzına bir zeytin atarak oraya doğru yöneldi.
Tokmağı indirir indirmez karşısına ilk olarak annesinin solgun yüzü çıktı, ardından başını sağa çevirip onun yanında duran yakışıklı alfayı gördü. Alfa olduğunu direkt anlamıştı çünkü bu sert koku başka kimseden gelemezdi.
Alfa elini ona doğru uzatıp "Ben Miguel." dediğinde Louis bilinçsizce onun elini sıktı.
Bir dakika.
Alfa onun elini mi sıkmıştı?
Bu da neydi böyle?
O, "Ben de Louis." diye mırıldanırken annesi ve tanımadığı alfa içeri girmişlerdi bile.
Alfa salondaki koltuğa oturduğunda annesi telefonunu çıkararak notlar kısmına hızlı hızlı bir şeyler yazmaya başladı, bu durum Louis'nin mavi gözlerini devirmesine neden oldu. Ne zaman babasının duymaması gereken bir şey olsa, Jay çocuklara durumu bir yerlere yazarak anlatırdı. Alfanın keskin kulaklarıyla her şeyi duyma ihtimaline karşı ufak bir önlemdi bu.
Fakat bu sefer babası evde değildi, annesi Miguel denen o alfadan ne saklıyor olabilirdi ki?
Hayatım, o tanıdığım en kibar alfa olabilir. Lütfen iyi davran. Senin eşin olabilecek biri gibi duruyor.
Okudukları gözlerini kocaman açmasına neden olurken bir süre durup ne diyeceğini düşündü Louis, ardından sinirle annesinin telefonunu eline aldı.
NEDEN BAHSEDİYORSUN SEN?!
Annesi sapsarı hale getirdiği gözlerini oğluna diktiğinde Louis ikiletmeden salona geçip alfaya biraz uzak bir koltukta oturdu.
Alfa o kadar kibar biriydi ki Louis, eğer kokusunu almasa kesinlikle onun bir alfa olduğunu anlayamazdı. Bu naziklik birazdan bayılacakmış gibi hissetmesine neden olurken farketmeden ofladı.
Kendisine dönen ilginç bakışlar karnının telaşla kasılmasına neden olurken "Ben biraz hava alacağım." diye mırıldanıp balkona yöneldi.
Annesini hiç anlamıyordu. Daha düne kadar 'Eşini bulana kadar sabırla bekle.' nasihatleri veren kadına bugün ne olmuştu da oğluna bir eş arayışına girmişti?
Bıkkınlıkla saçlarını karıştırdı omega. Dün gece gördüğü rüya özlemini daha çok arttırmış olsa da o kadar iyi hissettirmişti ki, Louis bu güzel mutluluğu, annesi ve peşinde sürüklediği alfa eve gelene kadar hissedebilmişti yalnızca. Omlet yiyip televizyon izlediği sıralarda rüyası aklına gelip hafif hafif sırıtmasına neden olmuştu.
Tanrı şahidiydi ki o rüyayı düşünmeden duramıyordu. Alfasının yumuşak dudakları, bebeklerinin karnında yarattığı sıcaklık, ayçiçeklerinin ve eşinin harmanlanmış harika kokusu... Louis bu anların gerçek olması için her şeyinden vazgeçebilirdi.
Annesi balkona dalınca üzüntüyle hayallerinin içinden çıktı ve karnının üzerine bıraktığı sağ elini hızlıca geri çekti. Annesinin gözleri bir an için oğlunun karnındaki eline takılırken kaşlarını çatıp "Alfa gidiyor." dedikten sonra yeniden içeri girdi. Louis de oflayarak onun peşinden giderken bir tarafı Miguel denen o alfa gittiği için mutluydu.
"Görüşürüz, küçük omega."
Alfanın gülümsemesi ve annesinin sert bakışları zorla tebessüm etmesine sebep olurken "Hoşçakal, alfa." diye mırıldandı. 'Küçük omega' da neyin nesiydi, Tanrı aşkına?
Alfa bir şey söylemeden dış kapıdan çıkıp kapıyı arkasından kapattığında Louis kaşlarını çatarak annesine döndü, annesi de ona aynı şekilde bakıyordu.
"Bu da neyin nesi, anne?"
Louis'nin sinirli çıkması gerekirken üzgün çıkan sesi Jay'in omuzlarını yenilgiyle indirmesine neden olurken bir adım yaklaşıp ellerini oğlunun omuzlarına koydu.
"Oğlum. Özür dilerim. Baban artık çok büyüdüğünü ve sürümüzün devamı için iyi bir eş bulman gerektiğini söyleyip duruyor. Ben de seni Miguel'le tanıştırmaya karar verdim. Bak, o çok iyi birisi. Sana iyi bakacaktır."
"Anne-"
Louis itiraz etmeye kalkıştığında annesi hızla onun sözünü kesti.
"Oğlum, biliyorum hâlâ rüyalarındaki o alfayı bekliyorsun. Ama Miguel'e de bir şans versen? Belki de rüyalarını süsleyen o güzel alfa, Miguel'dir?"
Değildi.
Louis o mükemmel alfanın Miguel olmadığından o kadar emindi ki başını hızlı hızlı iki yana salladı.
"Değil, anne. Kokusu, davranışları, gözleri... Rüyamdaki adamla bunun uzaktan yakından alakası yok."
Annesi oflayarak geri çekildi ve oğlunu dumura uğratacak o cümleyi söyleyip odasına yöneldi.
"İster beğen, ister beğenme. Bu alfaya bir şans vermek zorundasın."
• • •
miguel ismi aklıma teen wolf'tan geldi ve o ismin geçtiği hiçbir yerde ciddi kalamıyorum
stilesssshzıxjsufjjskflwlrpşsai