"Ο εχθρός δεν μπορεί να γίνει ποτέ φίλος..Η μήπως μπορεί;"
"Σςςς! Κάνε ησυχία!" Είπε ο Ίαν και γέλασε
"Γιατί ποιος θα μας ακούσει;" Είπε εκείνη και χαχανισε
"Δεν ξέρω..." απάντησε ο Ίαν και έτεινε το χέρι του για να ανάψει το φως στο σαλόνι. Η Καταλινα τον σταμάτησε
"Μην το ανάψεις..."Το μεθυσμένο της χαχανητο μετατράπηκε σε μια αισθησιακή φωνή και ο Ίαν έπιασε το χέρι και την πέταξε στον τοίχο.
"Τρέλανε με κι άλλο απόψε..." Είπε και έσκυψε στο λαιμό της... Έγλυψε την γυμνή της κλειδα κι εκείνη αναστέναξε
Η ώρα ήταν 6 το χάραμα, είχαν πιει στο κλαμπ αρκετά αλλά πάραυτα και οι δύο είχαν την ίδια ανάγκη... Να νιώσουν ο ένας τον άλλο.
Ο Ίαν έπιασε την λεπτή τιραντα του φορεματος της και την κατέβασε βιαστικά. Άρχισε να ρουφάει με μανία τον ώμο της και τον λαιμό αφήνοντας πάνω της τεράστια κόκκινα σημάδια.
Με το ένα χέρι την έσπρωχνε στον στόχο ακόμα κι αν δεν υπήρχε κενό πίσω της ενώ με το άλλο κατέβασε το εσώρουχο και σήκωσε το φόρεμα της ψηλά. Ξεκουμπωσε το παντελόνι του και ελεύθερος πια από κάθε ρούχο την έπιασε με τα δύο χέρια και την σήκωσε.
"Ποτέ δεν θα σε χορτάσω να το ξέρεις..."αποκρίθηκε και την πίεσε πάνω στο μόριο του . Το σπίτι γέμισε κραυγές και αναστεναγμους .
Το επόμενο πρωί
Η Καταλινα ξύπνησε και αμέσως έπιασε το κεφάλι της.
"Πονάει έτσι;" Άκουσε την φωνή του και άνοιξε τα μάτια της. Ο Ίαν, βρεγμένος ευδιάθετος και φορώντας μόνο μια λευκή πετσέτα γύρω από το κορμί του της χαμόγελουσε.
"Πώς διάολο το κάνεις αυτό;"
"Να ειμαι τόσο ωραίος; Έτσι γεννήθηκα..." της απάντησε κι εκείνη του πέταξε το μαξιλάρι
"Να πίνεις και την επόμενη μέρα να είσαι καλά εννοώ !!!" Εκείνος γέλασε και ξάπλωσε δίπλα της
"Συνήθεια είναι μάτια μου ... Λοιπόν κανε ένα ντουζακι και πιες έναν καφέ. Θα στρώσεις!" Την φίλησε και σηκώθηκε
"Που πας πρωί πρωί;"Τον ρώτησε
"Μωρό μου η ώρα είναι 12 το μεσημέρι...."
"Τι ώρα είναι; Ω Θεέ μου! Η Εμιλυ ια με σκίσει! Έχουμε ραντεβού σε μισή ώρα!"Η Καταλινα πετάχτηκε από το κρεβάτι σαν την τρελή και άνοιξε την ντουλάπα.
"Μμμμμμ" σχόλιασε ο Ίαν και σήκωσε το φρύδι του. Μόλις εκείνη κατάλαβε πως είναι γυμνή γέλασε . Τον πλησίασε και τον κοίταξε. Άρπαξε την πετσέτα του και του έδωσε ένα χτύπημα στα οπίσθια.
"Ντύσου και φύγε! Δεν μου έχεις αφήσει άλλες αντοχές!!" Είπε και έτρεξε προς το μπάνιο...
Το ίδιο βράδυ...
"Δηλαδή μου λες ότι θα μείνει σε ξενοδοχείο;"
"Ναι . Πριν λίγο μου έστειλε μήνυμα ο Ίαν. Εγώ φυσικά δεν έχω πρόβλημα να μείνει μαζί μας αλλά δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Ξέρω πως θα φύγει σύντομα εκτός αυτού είναι αδέρφια Εμιλυ... Ίσως θέλουν να δουν ο ένας τον άλλο..."
Η Εμιλυ γελάσε και άπλωσε τα πόδια της πάνω στο καναπέ.
"Δεν έχουν αυτή τη σχέση μεταξύ τους Καταλινα και το ξέρεις. Πλέον όλα είναι δουλειές και τίποτα παραπάνω. Κουράστηκα σήμερα... Τελικά δεν έπρεπε να γυρίσουμε όλο το εμπορικό τα πόδια μου με πεθαίνουν!!!"
"Θα έρθει να σε πάρει ο Μαξ ;"
"Όχι... Πτώμα είναι κι αυτός μωρέ εκτός αυτού σίγουρα θα πάει από το μπαρ για την είσπραξη. Του είπα να κοιμηθεί"
"Και ο Ίαν μια από τα ίδια. Είναι στο ξενοδοχείο με τον Ντάμιεν και ξέρω πως δεν θα γυρίσει μέχρι το πρωί... Δεν μένεις εδώ απόψε;"
Η Εμιλυ την κοίταξε σκεπτική
"Δε γαμιεται ; από το να είμαστε μόνες καλύτερα να είμαστε μαζί!"
"Τι λες για ταινία στο μεγάλο δωμάτιο;"
"Πες πως έχω φτιάξει ήδη ποπ κορν !!"
4 ώρες αργότερα....
Η Εμιλυ αφουγκράστηκε μέσα στον ύπνο της τον δυνατό ήχο και άνοιξε τα μάτια. Είδε την Καταλινα που ακόμα κοιμόταν δίπλα της και σηκώθηκε. Βγήκε σιγανα από το δωμάτιο και μόλις έφτασε στην σκάλα είδε τον Ίαν να παραπαταει.
"Να δω ποτέ θα σταματήσεις να μπεκρουλιαζεις!!!" Του είπε και εκείνος την κοίταξε. Η όραση του ήταν θολή αλλά κατάλαβε αμέσως πως ήταν η Εμιλυ
"Τώρα αν σου πω ότι ήπια ένα ποτο δεν θα με πιστέψεις..." της είπε κι εκείνη κατέβηκε
"Ξέρεις πως φαίνεσαι;" του ειπε και τον έπιασε από τον ώμο. Τον έβαλε να κάτσει στο καναπέ και εκείνη πήρε θέση απέναντι του.
"Το κεφάλι μου θα σπάσει....Τι διάολο; πρέπει να ελέγξω τις παραλαβές... Σίγουρα μας δίνουν νοθευμένα δεν υπάρχει άλλη εξήγηση! Ένα γαμωποτο ηπια!!"
"Καλά καλά...Θες νερό;"
"Όχι. Η Καταλινα ;"
"Ευτυχώς για σένα κοιμάται , ξαπλωσαμε και ειδ...." Η Εμιλυ πριν τελειώσει τα λόγια της σηκώθηκε. Πήγε μπροστά του και του αστραψε ένα χαστούκι
"Είσαι τρελή ρε ;! " Της απάντησε και πήγε να σηκωθεί αλλά παραπατησε
"Ίαν μα το θεο αν έκανες καμία μαλακια θα σε θάψω!!!" Του είπε εξαγριωμένη
"Τι λες ρε ;;; Είσαι με τα καλά σου ;"
Απάντησε εκνευρισμένος και εκείνη πήγε κοντά. Έπιασε την άκρη από το λευκό του μπλουζάκι και την τράβηξε
"Ξέρεις πως έχεις κόκκινα σημάδια πάνω στη μπλούζα σου ;Εχεις καθόλου μυαλό;" Ο Ίαν σαστισμένος έβγαλε την μπλούζα του όπως όπως και κάθισε στο καναπέ. Την κοίταξε και μέσα στη θολούρα είδε τα σημάδια
"Αυτή η πόρνη φταίει! Θα την διώξω αλήθεια! Θεε μου ... Μια στο εκατομμύριο να τα έβλεπε η Καταλινα ποιος ξέρει τι θα νόμιζε !"
"Ίαν λεγε πως έγιναν αυτά τα σημάδια πριν πάρω ανάποδες! Αν διαλύσεις το σπίτι σου θα σε σκοτώσω!!"
"Μην φωνάζεις γαμωτο ! Μου τρυπας τον εγκέφαλο! Αυτή η καινούρια... Έπεσε πάνω μου νωρίτερα όταν πήγαμε με τον Ντάμιεν στο Κλαμπ. Παραπατησε και την έπιασα. Αυτό είναι όλο! Που να φανταστώ...."
"Μάλιστα.... "
"Εμιλυ στο ορκίζομαι... Πότε δεν θα έκανα κάτι τέτοιο στην Καταλινα. Την αγαπάω που να πάρει!!!"
Η Εμιλυ αναστέναξε και τον αγκάλιασε...
"Αν την πληγώσεις θα σε θάψω " του ειπε χαμογελαστη
[...]
Μπήκε στο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα απαλά. Ξάπλωσε στο κρεβάτι και γύρισε πλευρό...
Αδυνατούσε να κατανοήσει όσα άκουσε μεταξύ τους και το γεγονός πως εκείνη η γυναίκα είχε βάλει τον Ίαν στο μάτι της την έδινε στα νεύρα...
"Κοιμήσου Καταλινα ... Κοιμήσου και από αύριο θα της χαρίσεις μια περιποιημένη επίσκεψη..."μονολόγησε και έκλεισε τα μάτια της ....
Η πόρτα άνοιξε και εκείνη δεν γύρισε. Δεν ήθελε η Εμιλυ να καταλάβει πως τους άκουσε. Προς μεγάλη της έκπληξη όμως, μόλις το κρεβάτι βυθίστηκε ένιωσε δύο χέρια να την τυλίγουν...
Μύρισε το αλκοόλ στην ανάσα του που χώθηκε στο λαιμό της και έκανε την κοιμισμένη.
"Πιο πολύ από τη ζωή μου σ'αγαπώ..." τον άκουσε να λέει και μια αίσθηση λύπης γεννήθηκε μέσα της. Κάτι στο τόνο της φωνής του δεν της άρεσε αλλά αποφάσισε να μην του δείξει τίποτα....
Σας φιλώ...