KATH's POV
"Oh, nakabusangot ka na naman dyan? Alam mo, sinisira mo lang yang araw mo sa kakaisip ng kung ano ano!" Julia to me. Si Diego, napailing na lang. We're having lunch. For the nth time, third wheel na naman ako sa dalawang 'to. Eh paano, laging busy si DJ.
"Bessy, if you're on my place, magiging chill ka lang ba?" tanong ko.
"Definitely not!"
"See? That's my point."
Natahimik siya don. She forgot na hindi naman siya ang nakararanas ng prinoproblema ko ngayon. She gave me an apologetic look.
"Anong plano mo?" tanong nalang nito.
"I don't know... Tama ka, lagi na lang sira ang araw ko dahil sa kakaisip ng kung ano ano. Pero masisisi niyo ba 'ko? Hindi ako mapakali, hindi mapanatag ang loob ko kahit okay kami ni DJ. Hindi ako matatahimik hangga't hindi natatapos yang project na yan... Hangga't hindi umaalis yang Michelle na yan! I don't know what to do! Ayokong magmukhang over possessive kay DJ but it happens, all the time."
"Kasi may past sila..." sabi ni Diego. "Are you threatened, Kath?"
Ako naman ang natahimik sa kakadada. I'm thinking of what to answer but the truth is...
"Y-yes..." sabay tungo ko.
"Bakit? Kath, ikaw ang mahal ni DJ."
"Na--natatakot lang ako sa pwedeng gawin ni Michelle..." sagot ko.
"Totoo magmahal si DJ. If you can't trust that girl, at least, trust your boyfriend. Intindihin mo na lang muna na naiipit rin si DJ sa sitwasyon ngayon. For sure he'll refuse kung kaya niya. But then, it was orders from his Dad kaya hindi siya makatanggi. And I know, he woudn't want you to be sad as well."
"And, Bessy... Do you really think na may balak gawin si Michelle, o naiisip mo lang yon? Baka kasi... Isip mo lang yung nagpapagulo sa sitwasyon."
I got her point, but that bitch... I know she'll do something.
"Julia... Nakalimutan mo na atang babae ka? I don't have to answer that question."
"Sabagay... I don't trust her din naman."
"Hey... Kayong dalawa... I know girls will always be girls. And I understand that you'll be both bias with each other. Basta, walang away hangga't maari ha?" biglang singit ni Diego.
"Aynako Diegs, pinairal mo na naman yang pagiging lalake mo para lang makalabas ka sa issue." kumento ni Julia sabay irap.
"It's not that. Iba lang kasi pag away babae na."
"Oh ipagtatanggol mo pa eh. Ano bang say mo sa Michelle na yan? Sige nga." Julia. / Napatingin lang ako.
"Sinaktan niya ang kaibigan ko."
"Then? That's it?"
"Yes. Sapat na rason na yon para tanggalin siya sa buhay ko."
"Ang labo mo." Julia.
Natawa si Diego. "When she came back, nakita mo ba kaming nag-usap as if we're still friends? Hindi diba? Hindi ko siya kailangang awayin para lang ipakita na hindi lang si DJ ang nawala sa kanya."
Good point.
Napabuntong hininga na lang ako.
Kung sabagay...
Hindi naman nagkukulang si DJ sa'kin...
- FLASHBACK -
"DJ, hindi ako pwedeng sumama kasi marami rin akong deadline ngayong araw."
"Kathy please? I can't work well pag hindi kita kasama... Besides, ayaw mo ba nun? Magkasama pa rin tayo kahit busy tayo. Pwede mo naman dalhin laptop mo eh, please?"
Hayyy, paano ba ako makakahindi sa taong 'to? Kaya lang ano? Sasama ako tapos makikita ko kayo ng Michelle na yan na laging magkasama? Nasaan ang hustisya don?
"DJ..."
"Bring those files and laptop with you, sasama ka sa'kin, doon ka magtatrabaho. That's final."
Hayyy, pinairal na naman ang pagiging boss niya.
"Yes, Sir..."
Nagpunta kami sa site ng pagtatayuan ng hotel and resort na pinagkakaabalahan nila. As a person na wala namang alam sa ginagawa nila, syempre, sunod sunod lang ako. The good thing is that, hawak niya ang kamay ko the moment na bumaba kami ng kotse niya hanggang sa kausapin siya ng mga tao don, at kahit sa harapan ni Michelle.
"Hmmm, Kathy, is it okay with you kung doon ka muna sa office? Para magawa mo na rin yung ginagawa mo..." I nodded.
"Uh, please excuse us for a while. Hatid ko lang girlfriend ko sa office."
Oh my... GIRLFRIEND IT IS!! Pwede namang assistant dibuuuh?
Sumagot naman yung kausap niyang lalake na okay lang, tapos HHWW pa rin kami. Then I just saw Michelle na ang sama ng aura. Pwe. Akala mo siguro maso-solo mo ang boyfriend ko. No fvcking way!
Pagkapasok namin sa office doon, he check on me.
"Are you sure you'll be fine here?" tanong niya habang ako umiikot ang paningin sa room. It's okay. Kita mo yung site kasi yung window is napakalaking transparent glass. It's on purpose, I guess. Okay na rin para mabantayan ko ang galaw ng balahura.
"Yes. Thanks... Sana hindi mo na'ko hinatid, dito lang naman pala eh."
"Nah. I'll bring my phone, call me if you need anything. Okay?"
"Okay... Ingat ka dun ha." sabi ko habang nakaturo sa isang gawi. Pansin ko kasi may mga construction na rin, baka lang kasi may mangyari na wag naman sana.
"I will... I love you, baby." he said then he kissed me on my forehead. Uhh, he's so sweet.
"I love you too, DJ." then I kiss him on his cheek. I saw him smirk. Achievement for me.
Naging ganun ang scenario namin for weeks.
There are times na isasama niya ako sa site, may times na hindi talaga ako pwedeng sumama. May times na nasa office lang sila, at may times na sila lang ang pwede sa site.
It went well...
Then one afternoon sa office... He had free time. He was talking about how stressful their work was but so happy to finally had time with me.
Malapit na uwian nun kaya nilalambing lambing na niya ako.
I love it when he do it... Yung kahit pagod siya, he exerts effort para hindi mo ma-feel na wala na siyang time for kilig moments. But there he is, doing all his best na bentang benta naman sa'kin.
"Kathy... I love you so much. I miss you so much. Miss na miss kita kahit ilang hakbang ka lang sa'kin. I love youuuuu!"
Sa sobrang cute niya, hindi ko napigilang i-kiss siya sa lips. Mga 5 seconds. Hihihi. Gulat siya eh.
"I love you too. Ang cute cute mo. Miss na rin kita."
"Na-miss ko yon." tapos nakatingin lang siya sa labi ko.
"DJ... Ayoko ng ganyang tingin..."
He hugged me tighter, yung walang kawala.
"You know what... I kept on looking at you every single time. And it hurts me kasi hindi ko man lang magawang lapitan ka dahil sa trabahong 'to. Minsan nalulungkot ako kasi a day ends without talking to you that much, ni hindi man lang kita makumusta o matanong kung nalulungkot ka rin ba. I'm sorry, I'm failing to be a good boyfriend to my princess..."
Awwwww....
"Syempre nalulungkot din... Pero naiintindihan ko naman eh..."
"Are you mad at me? Please don't.... Lalo akong malulungkot."
Huhuhuhu. He is such a cutie pie.
"No I'm not... Nalulungkot lang ako kasi namimiss kita. Namimiss ko yung moments natin together pag nagtatrabaho tayo. Yung minsan halos mag-chismisan na tayo dahil sa walang katapusang kwentuhan habang nagtatrabaho, yung pagbadtrip ka tapos sisigawan mo ko, pag stress ka tapos kakain tayo ng Crunch..."
"Miss all of those too... I'm sorry..."
Hayyy... Lahat naman ng tampo ko talagang nauubos pag ganitong naglalambing siya.
"Matatapos din naman yan diba?"
"Oo naman... This won't take too long... As long as you're with me and we love each other, okay na okay na ako dun."
I am the luckiest, indeed.
"I love you so much Deej."
"I love you too.... Hm, Kathy..."
"Hm?"
"It's our first monthsary on Saturday..."
Napangiti naman ako agad don... I'm actually looking forward to that day kahit lakas maka-teenager! Hahaha! Mas lalo lang akong natuwa nung siya mismo ang nag-sabi. Cutieee!
"Are you excited? Cos I am..."
"Been thinking about that for weeks." Awwww... Shiiiit. Kinikilig ako!! Errr. "Actually, gusto ko bumawi sa'yo. So... anong gusto ng prinsesa ko for our first month celebration?" sabay kiss sa cheek ko.
Napaisip naman ako... I want surprises, but thinking about what to do on that day excites me more.
"Hmm... I don't know. I just want to be with you the whole day."
"Gusto mo wag na lang tayo lumabas? Masyadong cliche na yon eh..." sabi nya.
"Anong gagawin natin?"
"Let's just spend the whole day together... Movie marathon, foodtrips, video games, landian?" Hahahaha! Natawa naman ako sa landian! But that would be a nice idea.
"Sa bahay?" tanong ko.
"If that's what my princess wants..."
"Hmmm... Sure! Sige. I'll cook for us. I'll cook for my baby." sabi ko na super excited. Kita ko sa mga mata niya na sobrang saya niya the moment I'm saying my plans for our monthsary. Yung ngiti at mga tawa niya. Perfect.
"I can't wait for Saturday..." sabi pa niya with a dazzling smile on his face.
"Me too."
- END OF FLASHBACK -
--
Saturday.
I woke up early today cos I'm too excited. Today is our first monthsary. HAHAHA!
After a long time, ngayon ko lang ulit naranasan yung ganitong feeling. Kahit na hindi na ako teenager, ganon pa rin yung nafi-feel ko.
Today, I won't think of my age, my work or any stress kasi ang gusto ko lang kaming dalawa ni DJ. Gusto ko lang mag-enjoy kasama siya. Yung masaya kami pareho na parang walang iniisip na trabaho at mga deadlines.
Hindi naman siguro masama na hilingin ko kay Lord yung isang buong araw na yon, diba?
Gising na kaya yun ngayon? Excited rin kaya siya? Papunta na kaya siya dito sa bahay? Ewan ko... Medyo busy kasi siya kahapon, hindi ko siya kinulit kasi I want to give him all the time yesterday para matapos lahat ng trabaho niya para wala siyang poproblemahin ngayong araw.
Sure naman na hindi niya makakalimutan yon diba?
7am. Yun yung napag-usapan namin. 7am siya dadating dito, then he told me na kung pwede daw na dito na lang siya matulog so we can spend the whole weekend together, not just today na sinag-ayuanan ko rin naman dahil ko pa siyang mas makasama ng matagal.
He even asked Julia's approval dahil magiging border daw namin siya for 2 days.
- FLASHBACK -
Uwian the day na nagka-freetime siya.
Di ko inexpect that he would immediately take actions for our plans on Saturday. Nakakatuwa lang.
Nagpunta kami sa isang coffee shop to take snacks kasama si Bessy and Diego.
"Long time no hangout bro!" gulat na sabi ni Diego pagkakita kay DJ. Nag-fist bump sila. "Akala ko kinain ka na ng trabaho mo eh. Yang girlfriend mo akala ko, girlfriend ko na rin!" natatawa pa nitong pahabol. Pinanlakihan ko ito ng mata kasi ayokong magsabi siya ng kahit ano kay DJ about may rants and resents. Ang Julia naman, gumatong pa. -_______-
"Hahaha! Malapit na nga kami mag-away nito ni Kath. Nakiki-jowa na."
I can see na napipikon si DJ everytime it's about me linking to other guys kahit na ultimong bestfriend niya pa! Tsktsk.
"May nangyayari ba pag wala ako?" tanong nito. Ay grabe.
"Joke lang bro. Hahahaha! Siyempre wala." pag-assure ni Diego. "Kahit di mo naman sabihin, syempre, aalagain ko rin yang girlfriend mo habang wala ka. Edi nalagot naman ako sa inyo ng Babes ko." sabay kamot nito sa ulo.
"Don't worry DJ, okay lang naman samin ni Diego yun. In fact, ako naman din ang laging nag-aaya dito kay Kath na sumama samin. Siya lang 'tong tumatanggi kasi iniisip niya sagabal siya sa'ming dalawa." paglinaw naman ni Julia.
Hayyy, etong dalawang 'to talaga. Mang-aasar muna bago magseryoso. Nakahinga naman ako ng maluwag dun.
"Are you sure na okay lang si Kath lagi?" tanong pa nito as if investigating sabay akbay sa'kin. Pasimple ko sila pinanlakihan muli ng mata.
"Why don't you ask your girlfriend bro? Hahahaha!" mapang-asar na sagot ni Diego. Pasimple ko namang tinaasan ng kilay si Diegs, pero ang loko tumawa lang.
"True that. All we know, okay siya when she's with us. And aside from that, we always take good care of my Bessy naman eh. Not because jowa mo siya, but because friend namin si Kath." Julia answered right away. Aynako. Pero tama naman sila don eh. I can show them na okay lang ako kung gugustuhin ko. AT hindi rin nila ako obligasyon.
But the truth is, they knew that I am not 100% okay. They just want to leave it all on us. They want me to tell DJ everything that's bothering me without them telling it for me.
"Kathy, is everything fine?" and I came back to earth upon hearing his question. He looks so bothered and curious while he's gently brushing my hair. Napatingin ako kay Bessy and Diego na ngumiti lang in response.
"Uhh, yeah. Of course. Nahihiya lang talaga ako minsan sa kanila kasi lagi akong sabit sa date nila. Hehehe." sagot ko. I look at him. His expression seems like he's not convinced. Surely, he'll ask me about this kapag dalawa na lang kami.
"Sorry bro, sorry Julia. But thank you for taking care of Kathy for me. I dunno what to do without you." yan na lang ang nasabi niya after kong sumagot.
"Anything bro."
"No prob! Maliit na bagay."
After that mini double date-- na naging masaya naman dahil puro kwentuhan at tawanan-- finally, naiwan na kaming dalawa. Nasa kotse kami, on the way home para ihatid ako. Tahimik lang, but not awkward. Pareho na ring pagod eh.
"Kathy, are you sure everything's fine?" bigla na lang nitong tanong. Napatingin naman ako.
"Yes... Why?" He stopped the car. Then he looked at me.
"Yung totoo... Kathy, I'm bothered. I wanna know everything."
Sasabihin ko ba? Baka maging away pa 'to e. Ayokong isipin niyang pinagdududahan ko siya.
"DJ, just promise me you'll come on Saturday." I decided not to tell anything. I don't want to ruin the night.
"Of course I will." He held my face. "You don't how much I wanted to be with you. Kathy, erase all your wories and doubts. Please." then he hugged me. Naiyak ako pero agad kong pinunasan ang mga luha ko bago pa man kami kumalas sa pagkakayakap.
Then he whispered... "Mahal na mahal kita, Kath. Ikaw lang."
I feel so relieved with that. In that moment, all my worries, and all my doubts gone. Praning lang talaga siguro ako. Dapat mas mag-focus ako sa kanya, sa mga ginagawa niya at sa lahat ng efforts niya. Ako ang mahal niya. Ako. Ako. Ako.
"I love you too, DJ."
Kumalas kami sa yakap then he start to drive again.
"Hm, Kathy, you'll going to meet my mom anytime soon, okay?"
O.O
"H-huh? Ano?"
"Hahaha! Sorry, nabigla ba kita masyado? Dadating kasi sila ng Daddy ko from States anytime.. Syempre, work pa rin."
"Pati Daddy mo?" tanong ko lang. Para akong nanlamig. Meeting the parents na? Whhheeeeew!
"Yeah, but I'm more than sure na si Mama lang ang mami-meet mo. At happy na ako dun. She's excited to meet you actually."
"Really? Paano mo naman nasabi?"
"Nakausap ko siya a few days ago, she told me about meeting you instead of telling me about work. She's bored and wanted to stay here for good. Miss na miss na rin yung mga kapatid ko especially our baby Lelay."
Nakaka-flatter naman yon. Gusto niya ako ma-meet?
Eh syempre, kikilatisin muna ako nun. Di naman ibig sabihin nun gusto na agad ako ng Mama niya for him.
"Eh... Yung daddy mo?"
Napa-smirk siya bago sumagot.
"Of course I wanted him to meet you as well. Alam mo naman yon, masyadong workaholic, I'm sure he won't give me time for that. Hindi ko na siya inaasahan sa ganon, madi-disappoint lang ako. I'll wait for the right time." then he smiled at me.
"Do you think magugustuhan ako ng Mama mo?" I asked.
"Hahaha! Of course Kathy. Wag kang kabahan dyan. Malaki lang yung nanay ko pero hindi nangangain yon! Hahaha!"
Natawa ako pero kinakabahan pa rin. "Baliw ka talaga. Seryoso ako dito ehh.."
"I'm serious too! Hahaha! Magugustuhan ka non, pareho kayong madaldal nun eh. Saka sino namang matatakot don? Eh malayo ka pa lang, nakabungisngis na yon."
Natawa na akong tuluyan. Ang baliw kasi nitong kasama ko eh.
"Sige, sabi mo eh."
- END OF FLASHBACK -
Time check: 5:16am
Super aga. HAHAHAHA!
Bumangon na lang ako at nag-ayos ayos dito sa bahay. Kagabi ako nag-general cleaning. Hahahaha!
Excited lang talaga ako masyado. Nag-iimagine na nga ako ng mga mangyayari mamaya eh. Yung sabay kami magbe-breakfast, magtatawanan, magkukulitan, magLALANDIAN. HAHAHAHA!
Medyo nasasagi pa nga sa isipan ko na kunwari mag-asawa na kami just having fun on a Saturday.
Last night, sumugod pa ako sa malapit na grocery store dito para mamili ng mga kakainin namin. Hahaha! Syempre, paghahandaan ko rin 'to. I even bought cake na may dedication on top pa. Hahahaha!
I just want everything to be perfect for this day...
I even called Yaya Isabel to ask kung ano pa ang mga favorites ni DJ. Syempre, nasabi ko rin na monthsary nga namin ngayon, kaya ayon, sabi pa niya, gigisingin daw niya ng maaga si DJ para sure na hindi male-late. Hahahaha!
Time check: 6:23am
"Bessy......." napatingin naman ako sa pababa ng hagdan, si Julia, nagsusuklay pa.
"Oh, aalis ka? Ang aga naman." sabi ko pa.
"Aynako, ayoko nang maabutan pa ako ni DJ dito."
"Huh?" nagtataka kong sagot.
"Baliw lang Bessy? Diba dito kayo magce-celebrate ng monthsary niyo? Alangan namang extra ako dito. Hahaha! Nagsabi sa'kin si DJ diba? I don't want to spoil your day, saka privacy niyo na rin... Baka mamaya...." sabay ngiti niya.
"Bessy!! Pero teka, hindi mo naman kailangan umalis. Saan ka pupunta?" nahihiya kong sabi.
"I'll be with Diego naman eh. Saka, kailangan niyo ng time together."
"Thanks Bessy..." napayuko ako.
"Ohh, 'to naman! Wag ka na mahiya! Basta mag-enjoy lang kayo. I'll be fine."
"Thank you talaga..."
"You're welcome! Happy 1st monthsary sa inyo ni DJ..." sabay hug niya sa'kin.
"The best ka talaga Juls... Thank you talaga..." tapos niyakap ko rin siya.
"Hahaha! Osha, mauuna na ako. Enjoy ha? Tirhan mo na lang ako kahit konti sa mga lulutuin mo! Hahahaha!"
"Sure thing. Ingat din kayo. Bye!"
Then she left...
Hayyyy... Thank you Lord. Grabe, feeling ko talaga super saya nitong araw na 'to.
Makaligo na nga lang, dadating na rin si DJ maya maya.
DJ's POV
Good morning!!
Sobrang excited ako ngayon!! Kasi ba naman, monthsary namin ni Kath ngayon. Babawi ako sakanya ngayon sa mga araw na halos hindi na kami nakakapagusap.
Alam ko at nararamdaman ko na ayaw niyang nakikita na magkausap at magkasama kami ni Michelle. At hanga ako sa kanya kasi natitiis niya yon.
Eh kung ako nga, makita ko lang siyang may kausap sa phone-- na hindi naman ako sigurado kung sino ang kausap niya-- eh nababadtrip, paano pa kaya yung posisyon niya diba?
Nagi-guilty rin ako kasi wala akong magawa. Ni hindi man lang ako naabisuhan tungkol sa project na yan. Pakiramdam ko kasi, sinasadya ito.
Ang problema, naiipit ako sa tatay ko. Pag kasi siya ang nagsabi, wala na akong pwedeng gawin kundi ang sumunod. At nakakainis kasi hinahayaan kong ganon.
Nung maging kami ni Kath, doon ko na-realize na ayoko na 'tong ginagawa ko sa company. Gusto ko simple lang. Yung maraming oras kasama ang mahal ko. Na-realize ko na hindi ko kailangan ng mataas na posisyon, ng malaking sweldo at kita, ng maraming trabaho para mas maging masaya. Mas gusto ko ng ORAS na magagamit sa mas importanteng bagay sa buhay ko.
Pero nandito na 'to.
Ang gusto ko lang, matapos na 'tong proyektong 'to, at aalis na ako sa kumpanyang 'to. Medyo matagal ko nang pinagisipan 'to. I can run a business by myself, hindi man maging kasing successful ng company na 'to, at least matatawag kong akin, at hindi ko dapat sumunod sa kahit sino.
At balak ko ng yayain si Kath na magpakasal.
I want a simple yet a happy life with her.
The moment I started losing time for her, dun ko na-feel na gusto ko nang mag-settle down. To have a family of my own.
Pero sa dami ng kinakaharap ko ngayon, all of those things must be set aside for awhile.
Kaya ngayon, I want her to feel na mahal na mahal ko siya. Pasasayahin ko siya. :)
Maaga akong nagising, naligo agad ako, nag-prepare ng mga gamit ko and syempre yung gift ko for my Kathy.
*TOK TOK
"Bukas yan..." sabi ko. Bumukas ang pinto, si Yaya Isabel lang pala. "Oh Ya, bakit po?"
"Ah, wala lang... Akala ko kasi tulog ka pa. Gigisingin sana kita." sabay ngiti nito.
"Bakit po?" tanong ko rin with all smiles.
"Baka ma-late ka sa pupuntahan mo... Nabanggit lang sa'kin ni JC kahapon na aalis ka raw ngayon... Hehehe." Weird ni Yaya. Parang kinikilig pa. May love life siguro 'to. Hahahaha! Dejk. May asawa na yan.
"Salamat Ya ha... Ayoko rin ma-late eh."
"Osige, may pagkain naman dun sa baba kung gusto mo kumain. Maiwan na kita."
"Sige po."
Bumaba ako at kumain ng konti. Nahiya naman ako kay Yaya, naghanda siya tapos di ako kakain. Hehehe. Nagpaalam na rin ako agad at sumakay sa kotse ko papunta sa bahay ni Kath.
*RIIIIIIIIIIIIIIING...
Si Kath na siguro 'to... Hindi ko na tiningnan kung sino ang tumawag, sinagot ko na lang agad ito.
"Good morning Ka--"
"This is Michelle. You need to be here in the site today. May mga mag-iinspect sa area so whether you like it or not, kailangan mo talaga pumunta."
"What? May appointment ako today and I can't just cancel it. Importante yon."
"I think this is MORE important than your appointment today DJ."
WHAT?! THE FVCK.
"Nandyan ka na naman diba? You can do it."
"Wow DJ, you just can't leave me hanging!" pagsigaw niya sa akin. Napapataas na rin kasi ang tono ko.
"Mich, it's just an inspection! Nandyan naman yung ibang mga engineers for sure, they can even handle it."
"DJ I am being hands-on sa project na 'to. So sana naman you do the same. I'll call Tito Rommel and tell him about this pag hindi ka pumunta. Look, hindi lang naman ikaw ang nabigla dito, ako rin naman. I must be enjoying my Saturday morning at home pero nagpunta ako dito kasi I have to, tapos ikaw, dahil lang ayaw mo?!"
FVCK. What the hell.
"Fine!" then I ended the call.
Agad kong pinaharurot ang sasakyan ko at nagpunta sa site. I promise myself I won't be there too long.
I went there, and the inspection went too long. Hindi ako makaalis dahil lahat ng engineers and inspectors sa akin nakikipag-usap.
Then this Michelle, wala, pasunod sunod lang. So pinapunta niya ako dito para ako ang humarap sa kanila?
"I think you can also ask Ms. Delos Santos too... As far as I remember, dalawa kami sa project na 'to."
Nabawasan ang mga kumakausap sa akin, akala ko makakaalis na ako pero hindi pa rin dahil dumating ang TATAY ni Michelle. Fvck! Sa dami ng araw bakit ngayon pa?!
Natapos ang inspection magla-lunch na. Tapos etong erpats ng Michelle na 'to, nag-aya pang mag-lunch with the inspector. Aalis na talaga ako.
"Sir, excuse me. I need to leave, I have an important appointment today." sabi ko kay Mr. Delos Santos.
"Cancel it. You need to be here. Maiintindihan naman siguro ng ka-appointment mo ang trabahong ginagawa mo ngayon."
WTF.
"No, in fact, I should not be working today. So if you'll excuse me..."
"Business is business Mr. Padilla. Ganyan ka ba makipag-usap sa mga katrabaho mo? Sa boss mo? Rommel must know this..."
"Ewan ko ba dyan kay DJ, Dad... Parang hindi sanay sa kalakaran sa kumpanya." pag gatong ni Michelle.
"Let's be professional here, Mr. Padilla." ang huli kong narinig kay Mr. DelosSantos.
Nagpantig ang tenga ko. Badtrip. Wala akong nagawa. Hindi ako nakaalis. At ang malupit pa don? They gave me work to do.
KATH's POV
Time check: 6:45 PM.
Nakain ko na yung breakfast.
Nakain ko na yung lunch.
Napanuod ko na lahat ng movies na papanuorin namin.
Nakain ko na yung popcorn.
Bakit wala pa rin siya? Sabi niya pupunta siya.
Nakailang text na ako. Nakailang tawag na rin. Pero walang sagot. Ni bati wala.
Kanina pa ako yamot na yamot, pero ngayon napapagod na akong mainis. Kaya naiyak na ako. Pero hindi eh, sabi niya dadating siya.
Lahat ng naimagine ko kanina, mangyayari pa ba? Malamang hindi na. Kasi patapos na yung araw.
Di kaya gumagawa siya ng surprise? Psssh. I don't need surprises. Kasi plano na namin 'to. Na magkasama lang kami buong araw. At sino namang tanga ang gagawa ng surprise on the exact day ng okasyong paghahandaan mo?
Inikot ko ang paningin ko sa buong bahay. Ang tahimik. Walang kahit anong ingay.
Then I realized, mag-isa lang pala ako. I AM ALONE THE WHOLE DAY. Niloloko ko na lang ba ang sarili ko? Tumulo ang luha ko. This time, it's not because of the anger na nararamdam ko for waiting, it's something deep down inside me.
I felt betrayed. But still I'm hoping...
"Please, kahit dumating ka lang... Kahit makita lang kita, okay na."
DJ's POV
Handa na ako sa kung anong sasabihin ni Kath. Kung sigawan niya man ako o awayin, tanggap ko na.
Hayyy, hindi ko inasahan na ganito ang mangyayari ngayon. :(
Pumasok ako sa bahay nila dahil walang sumasagot, buti na lang bukas ang gate at pinto.
Pagpasok ko, una kong nakita ang wall clock nila.
11:42PM. :(
Pagtingin ko sa gawing kanan ko, sa may sala, bukas ang tv. Paglapit ko, nakita ko si Kath, natutulog sa sofa. Nakita ko rin yung popcorn at drinks sa lapag. Hayy...
Nilapitan ko siya at lumuhod sa harapan niya. Tinitigan ko siya for a while. I'm so sorry Kath. I'm so sorry.
Hinaplos ko ang buhok niya, at unti unti na siyang nagkamalay. She saw me the moment she opened her eyes, at agad siyang napaupo.
"Kathy, I'm very sorry...' Napatingin siya sa dala kong boquet. Ngumiti siya.
"Oh... Bakit ngayon ka lang dumating?" she even sounded worried and concerned. Something na hindi ko inasahan. Isn't she mad?
"I'm sorry... Bigla akong tinawagan na pumunta sa site. Hindi ko inasahang ganon katagal. Promise, pinilit kong umalis. I'm sorry..." tapos niyakap ko siya.
"Ganun ba... Kumain ka na ba? Halika, kain tayo..." tapos pumunta siya sa kitchen. Sinundan ko siya don. Walang hint na galit siya.
"Sure ako gutom na gutom ka na." sabi niya habang naglalabas ng mga plates. Tiningnan ko yung mesa, puro favorite foods ko. Lalo akong nanghina sa nakita ko. She made an effort. Hinila niya ako at pinaupo sa upuan.
"Kain ka ng madami ha, niluto ko lahat yan for you..." nakangiti pa nitong sabi habang nilalagyan ako ng pagkain sa plate.
"Kath, I won't stay here that long..." natigilan siya.
"Ah... Hehehe. Anong oras na oh... Diba dito ka naman hanggang bukas? Ayaw mo bang kumain? Ayaw mo ba nung niluto ko?" sabi niya, still smiling. Napayuko lang ako.
"Kath, I'm sorry..."
"Huh? Anong sinasabi mo dyan? Hahaha! Sure ako hindi na tayo makakanuod ng movie kasi pagod ka na rin. Tara, dun na lang tayo sa kwarto, magpahinga na lang tayo. Dali." tapos hinila niya ako.
It hurts me seeing her like this. She's being in denial.
"Kath, I'm sorry... I can't stay. I love you. I'm sorry..." natigilan ulit siya at niyakap ko siya. Agad din siya kumalas.
"Ah... Ganun ba... Osige. Naiintindihan ko namang mahirap yang trabaho mo." sabi lang niya, still smiling. </3
"Kathy..."
"Sige na, baka mahuli ka pa sa pupuntahan mo, o kaya baka kailangan mo nang gawin yung mga dapat mong gawin. Uhh, hihintayin ko na lang na makauwi si Julia."
Mas lalo akong na-guilty. :(
"Ah sandali lang ha..." nagtatakbo ulit siya papunta sa kitchen at parang may kinuha sa ref, tapos bumalik siya sa akin. Inabot niya sa'kin yung box na alam kong cake ang laman.
"Happy first monthsary!"
--
Hay... =)))