Hemşire Chanyeol'ün kolundan kan alırken Hara yatağın kenarındaki sandalyede oturuyor ve dikkatle ona bakıyordu.
Chanyeol'ü kan tutardı. O demir gibi kokan, kırmızı ve sıcak sıvıdan ölümüne nefret ediyordu. Korkuyu hatırlatıyordu ona ve Chanyeol korkuyu sevmezdi. Bu yüzden gözleri Hara'daydı.
2. tüp kan alınırken, kahverengi saçlı çocuk onunla konuşmaya karar verdi.
''Baekhyun'la konuşmak istiyorum,''dedi kararlılık dolu bir sesle. Bunu duyan genç kadın gülümsedi ve cevaplamak için dudaklarını yavaşça haraket ettirdi.
''Şuan da uyuyor ve bunun için çok erken olduğunu biliyorsun Chanyeol. Ürkmesine sebep olabilirsin.''
''Daha ne kadar böyle bekleyeceğim?!''diye sordu çocuk, ''Onunla konuşmak istiyorum.''
''Baekhyun şuan da büyük bir kimlik karmaşası yaşıyor, o bu aşamayı atlattıktan sonra onunla bolca konuşmak zorunda kalacaksın zaten. Lütfen sabret,''dedi Hara nazik bir ses tonuyla. Parmaklarını birbirine kilitledi.
''...Peki.'' Chanyeol huzursuzca homurdandı. Ve tam o sırada teninden çıkarılan ince iğnenin çıktığını hissederek dudaklarını ısırdı. Bu acıtmıştı.
Hemşire kız onun kolunun içine bir pamuk yerleştirdikten sonra nazik hareketlerde kolunu bükmesini sağladı. Doğruldu ve,
''Bay Park'tan kan almayı bitirdiğimize göre kendisi artık yemek yiyebilir,''dedi Chanyeol'e gülümseyerek.
Chanyeol burun kıvırdı, bu aptal kızdan nefret etmişti ve üstüne üstlük kız, o hastaneden geldiğinden beri Chanyeol'ü kesiyordu. Bu iğrençti. Çocuğun midesinin bulanmasına sebep oluyordu.
Sinir bozucu bakışları hala yüzünün üstünde gezinirken Chanyeol birden,
''Ben eşcinselim,''deyiverdi. Hara şaşkınlıkla ağzını ve gözlerini kocaman açarken, kız yüz ifadesi ise paha biçilemeyecek duruma gelmişti, ''Şimdi, defol sürtük.''
''Chan-Chanyeol!'' Hara ayağa fırlayıp kardeşine bağırdı.
Kız korkuyla geriledi, kan tüplerini aldıktan sonra kapıdan çıkıp odayı terk etti.
''Bunu yapmalıydım, yoksa sen odada yokken beni taciz edecekti.''
Hara kaşlarını çattı. ''Saçmalamayı ve bunları uluorta yerde söylemeyi kes lütfen!''
''İyi.'' Genç sızlanmaya devam etti.
''Şimdi yemeğini yemelisin. Daha sonra ise uyursun.'' Hara ayağa kalkıp odanın diğer ucuna gitti ve masada duran yemek dolu tepsiyi alıp geri döndü.
''Kilo almamı mı istiyorsun Hara?''diye sordu Chanyeol yüzündeki şaşkınlık dolu ifadeyle.
''Ha?''dedi Hara tek kaşını kaldırarak, gencin ne demek istediğini anlamamıştı.
''Yemekten sonra uyursam kilo alırım,''diyerek açıklama yaptı Chanyeol, ''Ve biliyorsun Baekhyun bundan hiç hoşlanmaz.''
Genç kadın birden içine yayınlan duyguyu fark etti. Bu umutsuzluktu. ''Chanyeol...''diye mırıldandı.
''Eğer çok kilo alırsam bana kızabilir ve beni öpmek istemez,''dedi Chanyeol açıklamasına devam ederek. Yüzünde korku dolu bir ifade vardı.
Gerçeği kabullenememişti.
Hara akan gözyaşlarını saklamak için elinden geleni yaptı. Ama başarısız olmuştu. ''...''
''Neden ağlıyorsun Hara?''diye sordu ancak cevap alamamıştı çünkü Hara aceleyle odadan çıkmıştı. Dev ise arkasından bakakaldı.
*
Y/N: Bundan sonraki bölümler biraz yavaş gelebilir askdjfajskdfa çünkü depoladığım bölümler bu kadardı ._. Fici 5 ila 4 ay önce yazdım ve yazdığım kısımlar parça parçaydı, bazı yerleri sonradan birleştirdim, eğer anlatımda gariplik varsa büyük ihtimal ondan kaynaklanıyordur sdafjasdjfa kusura bakmayın ._.
Yorumları okumayı gerçekten çok seviyorum :'))) Her şey için teşekkür ederim <3
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere~!!