From Anonymous, To Dearest (B...

By asyhiea

7.4K 515 440

EMAIL DUOLOGY (Book 1 of 2) To Dearest, When feelings became words, words became letters, and letters became... More

proem
visuals
00
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10
11
12
13
14
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
epilogue
envoi

15

132 10 10
By asyhiea

Alas tres na ng hapon nang maisipan ko ng bumangon. Pinuntahan ako ni Cess at Jolo kanina bago mag-breakfast at bago mag-lunch pero sinabi kong hindi ako makakasama dahil sobrang sakit talaga ng ulo ko.

Wala pa akong kain at kasalanan ko yun dahil mas pinili kong humilata dito sa kwarto ko, isa pa ilang oras lang ang naging tulog ko.

Sa totoo lang, gusto ko munang matulog buong maghapon but I realized that this is not so damn me, baka isipin nila sumama lang ako dito para matulog.

So instead, wala akong choice kundi maghanap ng susuotin ngayong hapon. Nabanggit kasi kanina ni Cess na magsi-swimming daw kami ngayong hapon, she also added to wear something... appropriate.

After taking a long bath napag-isipan kong isuot yung binili sa'kin ni Mavy which is the frayed hem ripped denim high waisted shorts, cropped lace up tank top, and a vintage floral hanky hem kimono.

Which I think is not appropriate.

Noong una talaga ay ayoko ng mga piniling damit ni Mavy para sa outing na'to. Shorts, skirts, crop tops and other revealing outfits? Is not really my thing at eto lang naman ang sinabi ni Mavy na nakapagpapayag na suotin at nakapagpatanggap sa akin ng mga to: "Isipin mo lang na cheat week mo ang outing na yun, isipin mong you're not a student, a journalist, or whatsoever. I-enjoy mo lang dahil back to reality ka na ulit after non."

Kaya eto ako sa outing na 'to, confidence level is on the highest point. Hindi ako makapaniwala na nagawa ko 'to without Mavy or Dane on my side.

Anyway, hindi naman ako lalangoy. Unang-una sa lahat kakain muna ako dahil dalawang meals lang naman ang nakaligtaan ko ngayong araw, pangalawa HINDI. AKO. MARUNONG. LUMANGOY, pangatlo I would prefer to watch them, the ocean, and the sunset.

I am almost prepared, hairs okay, face okay, but wound is not okay. Bago ko pa lang nilalagyan ng bagong gasa yung sugat ko nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko, dali-dali ko itong tinapos at saka binuksan ang pinto.

It was Cess, smiling back at me.

"Sabi ko wear something appropriate... but nevermind Demi, you actually look hot!" aniya habang tinignan ako mula ulo hanggang paa.

I smiled at her.

Kung si Mavy yung kaharap ko ngayon, matatagalan bago ako makakuha ng satisfaction niya dahil tititigan pa niya nang maigi yung suot ko kung bagay ba o hindi.

"Joke ba yun?" tanong ko.

"Of course not!"

"Akala ko nagjo-joke ka," I chuckled. "You look pretty though," I added.

Nakalugay yung semi-curly hair niya, nakasuot ng plain black bikini at royal blue hanky hem kimono siya which exposed her perfectly curved body.

"Thanks, anyway lalabas ka na ba?"

"Uhm, yeah I'll just get my laptop," pagkasabi ko non ay kinuha ko na yung laptop at susi ko.

"Let's go," aniya nang makalabas na ako.

Lumabas na ako ng kwarto ko at ni-lock yun.

"Simula nung umamin si Jolo kagabi palagi ka na niyang tinatanong sa'kin," banggit niya habang naglalakad kami pababa ng beach house.

Napatingin ako kay Cess.

"Seryoso ba siya sa sinabi niya kagabi?" tanong ko.

Hindi ko kasi talaga sineryoso yung sinabi ni Jolo baka mamaya trip lang pala 'yun tapos nagpaloko naman agad ako.

"I think so, hindi naman siya sasama sa akin kanina nung pinapasundo ka ni Sir Zecky."

"Si Sir Zecky nagpasundo sa akin?" naka-kunot noo kong tanong sa kanya.

"Uy mas napansin niya yung tungkol kay Sir Zecky kesa kay Jolo," pang-aasar niya.

"Uh, sa seaside kayo di'ba? Mauna ka na dun," pag-iwas ko sa sinabi niya. Isa pa kakain naman talaga muna ako bago ako pumunta doon. "Kakain muna ako."

"Sige. Susunod ka ah?"

Tumango ako sa kanya bilang pagsang-ayon kaya naman nagtungo na siya papunta sa seaside at ako naman ay nagtungo papunta sa resto.

———

Nasa kalagitnaan ako nang pagkain ko nang biglang may umupo sa bakanteng upuan na nasa harap ko.

"Why are you up just now?" tanong niya habang nakatingin sa harap ng dala niyang laptop.

Zecky.

"Sumasakit yung ulo ko kanina," sagot ko habang nakatingin sa kinakain ko.

Hindi na siya sumagot pero mayamaya lang din ay naramdaman kong hinawakan niya yung kamay ko, napatingin ako sa kanya.

"Ang luwag ng pagkakatali mo," aniya at hinigpitan niya yung pagkakalagay ko ng gasa sa kamay ko.

"Nagmamadali na kasi ako kanina," sagot ko habang nakatingin doon sa ginagawa niya sa kamay ko.

Bakit ganito siya sa akin?

Matapos niyang higpitan yun ay nagpatuloy na siya sa ginagawa niya, tapos na rin akong kumain kaya naman binuksan ko yung laptop ko para tignan ang email ko.

6:00 AM

Anonymous C.
Good morning! Rise and shine
Ria!

Anonymous C.
Hindi ka pa gising? Haha, mahina
ka pala sa puyatan e.

7:00 AM

Anonymous C.
Luh, tulog pa nga siya.

8:00 AM

Anonymous C.
Hey, sleep tight! Sleep all you want.
Basta wag ka lang mastress :)
Don't try suiciding again, tandaan
mo lang na maraming nagmamahal
sayo sa mundong ibabaw haha.

Anonymous C.
Hindi na kita kukulutin kasi alam
kong ayaw mo ng may makulit na
naghihintay sayo.

Email me if you need me.

3:44 PM

Dearest D.
Hey. Are you up? I don't need you
pero I still emailed you haha.

***

Napatingin ako kay Zecky at busy siya sa pagta-type sa laptop niya, napansin niya ako at tinignan niya ako na para bang nagtatanong siya kung anong tinitingin-tingin ko.

"Uh, iniisip ko lang kung anong ginagawa mo?" nahihiya kong tanong.

Tumingin siya sa laptop niya at may pinindot siya doon bago niya ito iniharap sa akin.

"Thesis," tipid niyang sinabi.

Ano ba yan, bakit parang ang bilis naman yata maglaho ng maganda niyang mood? Seryoso nanaman siya ngayon!

Bahagya akong napatango at iniharap niya muli sa sarili niya ang laptop niya.

Anonymous C.
Hey there.

Anonymous C.
Kakagising mo lang?

***

Isa pa 'to si Rio. Bakit ganito 'to sa'kin? Sobrang caring niya.

Dearest D.
Kanina pa ako gising actually
kakatapos ko lang kumain.

Anonymous C.
That's good, you're not skipping meals :)

Dearest D.
Hindi ko kasi kaya ng walang kain. Haha.

Anonymous C.
Oy, mahilig ka palang kumain?

Dearest D.
Naman haha.

***

"Anong iningingiti-ngiti mo diyan?" nagulat ako sa naging tanong ni Zecky kaya napatingin ako sa kanya.

"W-Wala," ani ko at agad ding umiwas ng tingin.

Napa-poker face tuloy ako ng 'di oras.

Anonymous C.
Oyyy.

Dearest D.
Zecky.

Anonymous C.
Ha?

***

Binasa ko yung huling email na sinend ko sa kanya at nagulat ako dun. Ba't Zecky nakalagay doon?

Dearest D.
Wala hahaha

Anonymous C.
Sino si Zecky?

Dearest D.
Wala nga Rio.

Anonymous C.
Yung totoo?

Dearest D.
It's just—nothing. Seriously
Rio, it's nothing.

Anonymous C.
Okay okay. You're too defensive.

***

Magta-type na sana ako ng reply kay Rio nang marinig kong magsalita si Zecky, hindi ko masyadong naintindihan pero alam kong nagsalita siya.

"May sinasabi ka ba Zecky?" mahinahon kong tanong, napatingin siya sa'kin at isinara niya yung laptop niya.

"Nothing," sagot niya, agad siyang tumayo sa kinauupuan niya at umalis sa harap ko.

Anong problema nun?

Saglit ko pang tinanaw si Zecky habang papalabas siya ng resto at bumalik na ako sa pag-eemail kay Rio.

Dearest D.
I think I am defensive.

***

Aminin ko man o hindi ay alam ko sa sarili ko na naghihintay ako sa reply ni Rio pero kalahating oras na at wala pa ring Rio na nagre-reply sa akin.

What's up with this two?

Continue Reading

You'll Also Like

24.1M 707K 34
She was kidnapped by the mafia prince, Lander Montenegro, at the age of five. He stole almost half of her life, so it's only fair that he repays her...
26.5M 1M 72
He's a 29-year-old mayor of the town and she's a 19-year-old orphaned student. Jackson became Frantiska's legal guardian before anything else. Their...
366K 978 15
Fullfil your sexual imagination with these different stories that'll make your feel good.
4.9M 99.7K 67
PUBLISHED UNDER IMMAC PPH In the world of married couple, Miracle Fortalejo is not one of the lucky wives to experience the joy of it. With all the t...