Heey Popienerds! Ik ben er weer! Ik ben nu aan de zee voor een maandje en ik heb enkel internet in het weekend dus dat is vrij lastig. Ik kan dus enkel in het weekend een nieuw hoofdstuk plaatsen. De tijd dat ik geen internet heb, schrijf ik op WORD mijn hoofdstuk en dan zet ik het online in het weekend. Dus dit is dan het nieuwe hoofdstuk!!!! Veel plezier!!
------------------------------------------------------------------------------------------
POV Cody
Het was nog twee dagen voor de talentenshow en onze band had amper geoefend. Niemand had ooit echt tijd en als we dan tijd hadden, was er wel iets met de apparatuur. De gitaarsnaar van Rayn's gitaar sprong, de scheur in het drumstel van Raoul, het plotse stemverlies van Free en ga zomaar door. Het was een ramp, maar wanneer we eenmaal speelden waren we geweldig. Ik had de band vandaag gedwongen om te repeteren, ik wou tenslotte niet afgaan waar iedereen bij was, en zeker niet voor de ogen van mijn vriendin. Man, wat was het heerlijk om Terry men vriendin te kunnen noemen. Ik vond het nog steeds jammer dat ze uit de band was gestapt maar haar nieuwe concept was eigenlijk nog beter.
Duke neerhalen was het plan. Ze had samen met mij het nummer geschreven en het was fantastisch, al zeg ik het zelf. Haar plan voor het vragen van de andere exen was ook goed bedacht. Maar meer ga ik niet verklappen. Het was een verassing voor iedereen en zelfs aan mijn wou Terry niets verklappen.
Ik liep over het voetpad van de straat, richting het huis van Rachel. Ze had er voor gezorgd dat al de apparatuur in haar garage kon staan en dat was zowat onze repetitie ruimte geworden. Ze woonde niet ver van me dus kon ik te voet gaan. Ik wist haar nog wonen van de tijd dat ik iets met haar had, wat een donkere tijd... Ik schudde het weg. Ik wou niet meer denken aan die tijd. Dat wijf maakte een echte eikel van me. Ze liet me Terry pesten. Maar dat was nu voorgoed voorbij, ik hield van Terry en dat ging voorlang zo blijven.
Ik klopte op de garagepoort toen ik aan Rachel's huis stond. Meteen hoorde ik gerommel den daarna opende de poort zich automatisch. Free en Rayn waren er al. Raoul was, zoals gewoonlijk, te laat. "Is Raoul er nog niet?" Vroeg ik terwijl ik de garage inliep en Rayn een hand gaf. Hij schudde zijn hoofd en haalde zijn schouders op. "We zullen weer moeten beginnen zonder hem." We liepen naar onze instrumenten en onze microfoons. Free ging achteraan staan. Rachel was nu hoofdzangeres en Free was de achtergrondzangeres. We hadden geloot en Free was daar niet blij mee.
Rachel ging vooraan staan en begon haar stem op te warmen. "Dude, Raoul snapt dit niet. Over twee dagen is het de talentenshow en hij komt maar niet opdagen!" Ik begon van frustratie wat te tokkelen op mijn gitaar. Rayn zuchtte en net daarna kwam Raoul hijgend de garage binnen. "Ben je er dan toch?" Siste ik.
"Dude, er was file. Wees blij dat ik er ben." Hij ging grommend achter zijn drumstel zitten en begon een freestyle te doen. "Zijn jullie er klaar voor?" Riep Rachel.
1...2...3...4
Oh yeah yeah
Oh yeah yeah yeah yeah
....
We speelden het nummer en we gingen echt goed. Het was het nummer 'Locked out of heaven" van "Bruno Mars". Het was een awesome nummer dat we perfect konden spelen. Zeker met wat effecten van de piano van Rayn.
Na drie uur waren we helemaal klaar. We hadden goed doorgewerkt en we waren klaar voor de talentenshow. Nu moest ik me meteen naar Terry haasten. Ik miste haar. Ik nam mijn gsm en belde haar.
"Hey, met Terry!"
"Hey, babe. Doe je iets?"
"Ik ga om acht uur repeteren met de meisjes. Tot dan kan je wel langs komen."
"Hoe wist je dat ik dat zou vragen?"
"Je vraagt het elke dag!"
"Oh ja, dat is waar. Ik vertrek nu meteen, ik zie je over een tiental minuutjes, babe!"
"Tot dan!"
Ze legde af en ik spurtte zowat naar huis. Ik nam men autosleutels en sprong de auto in. Jammer genoeg was er onderweg een ongeval gebeurt dus was er veel file maar uiteindelijk haalde ik het huis van Terry. Ze stond al voor de deur. Ze had nog steeds de schattige grijze sweater aan met haar legging en haar zwarte Janoski's. Ze begon te glimlachen toen ik op haar afrende. Ik had haar zo gemist! Ook al was het maar een halve dag geleden dat ik zag, ik wou elke minuut van de dag bij haar zijn.
Ik omhelsde haar en gaaf haar een lange zoen. Ze nam mijn hand en leidde me naar haar kamer. Ze plofte op het bed en ik ging op de kleine sofa, aan de andere kant van kamer, zitten. Ze zat in kleermakerszit naar me te kijken en ik begon meteen te glimlachen. "Zo, waarom wou je zo dringend komen?" Ze lachte naar me. "Ik wil gewoon zo veel mogelijk bij jou zijn." Ik zag dat ze een blosje kreeg op haar wangen. "Wel, hoe was de repetitie? Was iedereen eindelijk aanwezig?" Ik stond op, ging naast haar zitten en ze liet zich met haar hoofd op mijn schoot vallen. "Ja, eindelijk kwam Raoul eens opdagen. Maar wanneer we spelen zijn we best goed. Maar we zouden beter zijn als jij onze zangeres was." Ze schudde haar hoofd. "Nee, jullie kunnen het perfect zonder mij." Ik hing naar voren en gaf een kort kusje op haar voorhoofd.
We bleven nog een tijdje zo zitten en we praatten over van alles en nog wat. Na een half uurtje vertrok ik weer naar huis want ze moest gaan repeteren met de meisjes.
POV Marry
Ik voelde me nu al dagen lastig. Het ging niet over die kus met Duke, ook al zweefde dat nog steeds door mijn hoofd, maar het was iets anders. Ik voelde me buitengesloten. Buitengesloten door Terry. Sinds ze iets had met Cody was ik haar DWV (Derde wiel vriendin). Ik zat nu veel meer alleen en ik voelde me in de steek gelaten. Ze kon nooit meer afspreken want ze was altijd bij Cody en met altijd bedoelde ik ook echt altijd. Er was geen moment meer dat ik vrij met haar kon spreken. Alleen vanmiddag had ik vijf minuutjes, daarna kwam Cody haar weer 'lenen'. Het was alsof ik niet meer bestond. Ik was dan naar de cheerleaders gegaan omdat ik toch maar alleen aan dat tafeltje zat, maar toen ik eindelijk weer kon praten met iemand, kwam Terry ze weer wegjagen. Ik wou even niet meer bij Terry zijn, ze ging me toch weer alleen laten als Cody weer eens langskwam. Dus ging ik maar gewoon mee met de andere cheerleaders. Het was best gemeen, maar wat Terry doet ook al twee weken gemeen, door me te behandel als haar DWV! Ik had er echt genoeg van. Ik wou het derde wiel aan de fiets of het vijfde wiel aan de wagen niet zijn! Ik wou het tweede wiel zijn, of Terry kon me althans toch zo behandelen!
Momenteel had ik niet echt zin om iets te doen dus ging ik maar naar buiten. Terry had waarschijnlijk toch geen tijd voor me. Ik wandelde door de straat en liep dan een klein parkje in. Ik zag jongeren hangen en roken. Ik snap niet dat jongeren roken zo leuk vinden, je krijgt er alleen maar rotte tanden en kanker van. YEAH! Ik zag zoals gewoonlijk ook jongens naar me kijken en wijzen. De jongens van tegenwoordig hadden echt geen klasse meer. Met als grote voorbeeld... Duke Liam Anderson! Ik weet nog goed hoe ik hem de deur had uitgesmeten.
"Duke! What the f*ck?! Ga nu meteen mijn huis uit!" Hij grijnsde en keek zwoel in mijn ogen. "Kom op prinses, ik weet dat je me wilt." Hij nam mijn onderrug beet en trok me naar zich toe. Hij probeerde me weer te zoenen maar het enige wat hij kreeg was een slag in zijn gezicht. Duke deinsde een beetje achteruit, keek me boos aan en nam mijn arm beet. Hij trok me naar zich toe en kuste me volop de mond. Hij duwde zijn tong naar binnen en zijn handen zochten een weg naar mijn kont. Ik probeerde me uit zijn greep te wringen maar hij had me te stevig vast. Toen zat er nog maar één ding op... de, krieken waren alle jongens hun zwakke plek. Dus ik trapte mijn knie recht in de roos. Hij boog voorover en begon luidkeels te kreunen. Ik opende de deur en duwde hem naar buiten. Ik smeet meteen de deur terug dicht en deed hem op slot. Buitenadem plofte ik neer met mijn rug tegen de deur. Ik hoorde Duke roepen en bonken op de deur maar na een tijdje stopte het. Ik stond weer op en liep naar de woonkamer om naar het raam te kijken. Toen ik Duke zag vertrekken, ontspande ik weer.
Ja het was best een spannend avontuur en ik was best trots op mezelf dat ik hem zo de deur had uitgewezen.
Een jongen, die op een bankje zat met wat vrienden, riep me. "Hey! Hey meisje!" Ik draaide mijn hoofd om en de jongens begonnen te fluiten. Ik had helemaal niets sexy aan ofzo: een lichte skinnyjeans, een zwart topje en een beige truitje zonder knopjes. Ik liep op mijn agetrapte, zwarte converse en mijn tas hing slap over mijn schouder. Toch riepen jongens me na. Het was niet alsof ik halfnaakt rondliep.
"Meisje! Hij wil je nummer!" Zuchtend liep ik door en rolde met men ogen.
Alle jongens zijn kleine kinderen!
-----------------------------------------
hey! Dit was het nieuwe chapter er zat een flashback in!!! woop woop! tot de volgende keer!
Vergeet niet de:
Vote
Comment
Follow
And flashback feelings ❤️