Elinde olsa, onu hiç bırakmazdı.
Çünkü biliyordu, kucağındaki o güzellik hayatının aşkıydı.
O bu dünyadaki bütün sevgiye, mutluluğa ve aşka değerdi.
Ona her 'seni seviyorum' dediğinde içinde hissettiği ongun seziyi asla unutamazdı.
Kucaklamak ve asla bırakmamak istiyordu onu.
Ve, aşklarına bir zarar gelmesinden korkuyordu.
*
Sonunda düşündüğü şey oldu.
Çaresizlik, onu ve beraber yaşadıkları her şeyi elinden almıştı.
Acı çekiyordu, anlatılması çok zor olan bir acı.
Peki...
Bunu düzeltebilir miydi?
Ama daha önemlisi, aşk tekrar hatırlanacak mıydı?