Pov Hicham
Shit, shit,shit! Waarom moesten die zakjes juist dan uit mijn zak vallen. Hayats blik kan ik helemaal niet plaatsen: Mengeling van verwarring,woede en verdriet. Ik weet hoe die Nassim zich voelt,maar alle mensen verdienen toch een kans?
Ik zie de tranen in Hayats ogen, ik wil naar haar toe, maar ze houdt me tegen.
Lekker dan!
Ze stormt naar boven en ik hoor de deur hard dichtklappen.
'Ben je nu blij Nassim?' zegt dat meisje, de vriendin van Nassim volgens mij.
'Hafssa alsjeblieft...' begint Nassim, maar ze laat hem niet uitspreken.
'NEE niets te Hafssa! Je doet je zusje pijn snap je dat dan niet? Stel je voor dat Soufian ook zou zeggen dat wij geen koppel zouden vormen?'
Stiekem vind ik deze meid savage.
'JA HAFSSA DAT ZOU IK VRESELIJK VINDEN JA. ALLEEN HEEFT SOUFIAN GEEN GELDIGE REDEN OM MIJ AF TE WIJZEN TERWIJL IK DAT WEL HEB! IK GA MN ZUSJE NIET VAN DRUGSGELD LATEN LEVEN,SNAP MIJ DAN OOK!' schreeuwt hij eruit.
Het meisje blijft stil en dan komt Kaoutar erbij. Een heel drama vandaag serieus.
'Ik sta aan Nassims kant. Sorry Hicham.' zegt ze droog zonder mij aan te kijken.
'Maar jij Nassim hebt het recht niet zomaar tegen haar te schreeuwen,heb je dat begrepen?' vervolgt ze daarna streng.
Hij knikt.
Eerlijk is eerlijk,ik ben nu echt gekwetst. Verslagen loop ik naar de tuin om tot rust te komen.
Pov Hayat
Kijk, nooit is mij wat gegund. Alsof alles in mijn leven fout moet gaan. Ik zucht en haal mijn Mac weer boven. Dat alles hier fout loopt, betekent niet dat ik zomaar Anouar vergeet! Ik ga me verder baseren op die getuigenis van daarnet. Ter hoogte van het Eikenbos in Molenbeek ( bestaat niet echt btw voor jullie gaan denken dat jullie daar ff kunnen picknicken) Molenbeek is die ene junkie-wijk in Brussel (no hate 💋) zou ik op één of andere manier die getuige kunnen bereiken?
Ik klik op zijn profiel en daar staat een telefoonnummer! Ik pak snel mijn reserve- telefoon en toets het nummer in.
(O= onbekend H=Hayat)
O: Hallo met Badr (...)
Shit wacht? Badr?
H: Badr? Ga je serieus zogenaamd getuigen? Ik walg echt van jou.
O/B: Wow gelijk die haat.
H: Had je wat anders verwacht dan na het kidnappen van MIJN beste vriend.
B: Pardon het is wel MIJN bloedbroertje.
Nu begonnen alle puzzelstukjes op zijn plaats te vallen. Waarom ben ik zo een domme koe.
H: Zovan je was zo een aardig broertje?
B: Wil je hem spreken?
H: Waarom geloof ik je niet?
B: Dat weet ik niet meid. Maar beantwoord mijn vraag.
H: Ja natuurlijk wil ik hem spreken.
B: Goed, kom dan vannacht naar Molenbeek, aan het Eikenbos. ALLEEN
H: Helemaal alleen naar die junkwijk? Ja hallo en dan verkracht en ontvoerd worden zeker!
B: Ik zorg ervoor dat jou niets overkomt. Vertrouw me gewoon.
H: ...
B: Dit is een eenmalig aanbod zonnestraal. Kom je, ja of nee?'
H: *zucht* Ja ik kom. Om hoelaat precies?'
B: 23 uur lijkt me goed, dan is het donker.
H: Wat jij wil. Ik zal er staan.
B: Vind het trouwens echt grappig dat je zover gaat voor mijn broer.
H: Komt omdat ik weet wat broederliefde is. Kan jij niet van meespreken.
B: Was dat een dis? In ieder geval, zie je vanavond wel. Doei doei!
En daar hing hij op. Ik ga hem niet terugbellen want ik heb hem toch niets te vertellen en hij irriteert me mateloos. Ik moet wel helemaal voorbereid zijn tegen vanavond.
'Zo gaat mijn nichtje weer wat gevaarlijks en heel riskant doen.'
Kaoutar? Zou ze heel het gesprek gehoord hebben?
'Kaoutar, stond je me weer af te luisteren?'
Ze lacht zachtjes en komt mijn kamer binnen.
'Ik hoorde het gewoon toevallig.'
Ze gaat naast me zitten en neemt me in een knuffel. Ze heeft een trieste blik op haar gezicht die mij ook triest maakt aangezien Kaoutar nooit verdrietig is.
'W-wat is er Kaoutar?' vraag ik bezorgd.
'Het is gewoon, het feit dat ik jou veel te vaak ongelukkig zie. Je hebt nooit een normale jeugd gehad en nu ben je 19 en ga je drugsdealers en andere criminelen oppakken.'
Ik vind het zo lief dat ze zich zorgen maakt om mij,maar ik wil niet dat ze weer teveel medelijden en shit heeft met mij.
'Kaoutar, ik kan zulke dingen echt wel aan! Je hoeft je geen zorgen te maken oké? Alleen beloof me alsjeblieft dat je me vanavond dekt?' smeek ik.
'Bitch je weet toch dat je dat niet hoeft te vragen, doe ik sowieso.'
Ik lach en geef haar een high five. En zo blijven we verder praten waardoor ik even alles kan vergeten.
'Ohja wat doe je nu met Hicham?' vraagt ze nieuwsgierig. Ik rol met mijn ogen en ga rechtop zitten.
'Ik weet het echt niet! Ik vind hem wel leuk, maar ergens snap ik Nassim ook: ik wil ook niet dat mijn kinderen later van drugsgeld leven! Het is gewoon zo moeilijk en ik kan er niet meer aan uit!'
Medelijdend kijkt ze me aan.
'Weetje wat, ik praat zowel met Nassim als met Hicham. Misschien vinden we zo een oplossing?' stelt ze voor, maar ik schud mijn hoofd.
'Ik regel het zelf wel. Ik moet als eerst Anouar terugkrijgen! De rest komt daarna wel oké?'
Ze knikt en rekt zich uit.
'Anyways, gaan we eten halen buiten met de meiden?'
'Yess let's go!' Al lachend gaan we de trap af en gaan de woonkamer in waar zowat iedereen chagerijnig zit.
'Chaimae en Hafssa, gaan jullie mee eten halen?' vraag ik dan maar.
Als twee bezetenen komen ze op ons afgestormd. 'Yes bitch, kom kom!' gilt Chaimae.
Ik voel de blikken van Hicham en Nassim branden in mijn rug. Ik ga er nu echt geen aandacht aan besteden: DIKKE DOEI! We doen onze jassen aan en verdwijnen meteen. On our way to get food!
Ik fantaseer helemaal over het eten dat ik niet hoor wat Hafssa tegen me zegt.
'HALLO HAYAT!' roept ze dan in mijn gezicht.
'Waarom roep je zo? Ben nog geen 80.' zeg ik geirriteerd.
'Nee maar wel al doof blijkbaar. Ik vroeg dus: waar gaan we heen?'
'Ohhh ja. Ja we gaan naar zo'n Turkse zaak. Heerlijke kapsalons!'
'Oeh lekkerrr!'
'Ja net als ik.'
We proesten het uit van het lachen en zo gaat het heel de weg lang.
Dus Badr? Te vertrouwen? 😯
Keep readingg xx
(Vote& comment ja doei)
Xoxoxo DawSatie