"Surprise! Just For Tonight Part2"
Wow! Napakaganda mo parin tignan. " manghang pagkasabi nito habang nilalanghap ang sariwang hangin. " Sarap ng hangin." dagdag pa nito.
"Oo nga no. Ang ganda, sariwang ang hangin. Perfect kapag nagpapahinga ka." pagsang ayon ko sa sinabi niya.
"Sinabi mo pa! It takes away your stress."yung itsura niya nakaspread yung mga kamay niya at nakataas, nakapikit ang mga mata at dinadama ang sariwang hangin. Habang ako naman ay nakatitig sakin kanya habang nagsasalita siya. Ang ganda niyang tignan. Tignan ko lang siya napapawi na lahat ng inis, pagod at lungkot ko. Parang magic. 😄
"Ummm. Ano bang gusto mo sa isang lalaki?"tanong ko sa kanya. Curious lang ako.
"Ako?" Tanong niya sakin sabay upo niya sa bermuda grass. At nagsalita ulit siya. "Simple lang. Hindi ko kailangan ng mayaman o gwapo, ang mahalaga mahal niya ko." tugon nito sa akin habang nakatingala siya sa langit.
"Do you mind if I sit beside you?" tanong ko sa kanya.
" Yah sure."sagot niya sakin. Then umupo na ko sa tabi niya.
"Talaga? Yun lang?" tanong ko ulit sa kanya. At nagsalita ulit siya.
"Gusto ko yung taong sasamahan ako sa lahat nang trip ko." tumingin siya sakin. "Yung patatawanin ako kahit hindi ko na kayang tumawa. Yung mamahalin ako sa kabila ng negative kung pag uugali. Yung kahit napakalayo niyo sa isa't isa, gumagawa parin siya ng paraan para makasama ka." ang lalim naman nito. Tumingala ulit siya sa langit at nagsalita ulit. "Yung paiiyakin ka niya sa kakatawa. Yung kahit ang pangit mo pag gising mo sa umaga ikaw parin para sa kanya yung pinakamaganda. Yung umiiyak ka na, tumatawa pa siya. At kapag di mo na kaya, siya yung unang taong yayakap sayo. How about you?" sabay tingin niya sakin at nginitian niya ako.
"Ang simple ha.? Hehe. Ako? Simple lang din. Yung taong hinding hindi ako iiwan kahit marami pa siyang dahilan." oh hugot din ako no. Pero I mean it
"Wow! Ang lalim ha parang malulunod ako." tumawa siya ng malakas ngunit bigla siyang nalungkot at nagsalita ulit. "Mukhang yan lang ang isang bagay na hindi ko maipapangako sa isang tao." malungkot nitong tugon sakin habang bumubunot siya ng damo sa kinauupuan niya.
"Mas malalim sayo. Haha. What do you mean?" tanong ko sa kanya. Bumunot din ako ng damo at binato ko sa kanya.
"Para kang bata. Hehe" at binato niya din ako ng damo. "I mean, ika nga nila life is short di ba. Hehe. Ibinabagay ko lang sa ambience natin. Emote ba.hahaha" pabiro niyang sabi. Napatawa tuloy ako sa sinabi niya.
"Hahah baliw. Pero isa lang ang maipapangako ko, hinding hindi ako aalis sa tabi niya kahit ipagtabuyan niya pa ako." seryoso kong sabi habang nititignan ko siya.
"Ang swerte naman niya." tugon niya sa akin.
" Hindi ha. Mas maswerte ako sa kanya dahil siya ang makakasama ko at binigyan niya ako nang chance na mahalin siya. At sigurado ako kapag dumating yung araw na yun, siya ang magiging dahilan ng bawat pag ngiti ko." tumingin ako sa kanya. Yung titig na ni minsan hindi ko nagawa sa iba. Sigurado na ako sa nararamdaman ko, nung una akala ko kung ano lang itong nararamdaman ko but now I know, I think I'm fallen for her. I want her in my life. Gusto kong maging bahagi ng masaya at malungkot niyang mundo and I want to be, the man of her life.
"Naks naman! Ang sweet. Sigurado akong mas maswerte siya." pagpilit nito.
"Pero mas maswerte yung taong mahuhulog sayo at mamahalin mo." tugon ko sa kanya.
"Malas ng taong yun kung sakin siya mahuhulog." Bigla siyang nalungkot. Feeling ko may pinanggagalingan yung Mga hugot nito.hahah
"Bakit naman? Napakaswerte niya nga eh." tanong ko sa kanya.
"Hindi no. Hahaha." At tumawa siya bigla. May sira din pala to sa utak eh. Hehe malungkot tapos biglang tatawa. Haha. "Minsan ang life may twist, hindi mo alam kung may happy ending. Tulad natin. See, we didn't expect na magkikita ulit tayo, na makikilala kita. At Tignan mo naman, 2 days pa lang tayong magkakilala close na tayo agad sakin isa't isa." tugon niya sa akin.
"Ang gaan kasi ng loob ko sayo. Ewan ko ba. Parang ang tagal na nating magkakilala. Pero may point ka din sa mga pag eemote mo diyan." tugon ko sa kanya. Nang may biglang nagtext. Epal naman to. Nasa moment of truth na kami ng baby girl ko tapos eepal epal pa. Basag trip naman eh. Sino naman kaya to?
From kulot
"Kuya where ka na?"
Si kulot lang pala. Kahit kelan talaga daot tong kapatid ko. Nang gigigil ako.
To kulot
"May pinuntahan ako."
From kulot
"Saan naman? May ka-date.?"
To kulot
"Sa malayo. Sira ulo! Wala nagpahangin lang. You know naman sinusulit ang U.S.. Di na ko makakabalik diyan. Pakisabi na lang sa kanila na sorry."
Kailangan kong magsinungaling dahil kapag sinabi ko ang totoo sa kanya na kasama ko si Anne, sigurado akong di na naman niya ako tatantanan.
From kulot
"Ah okay kuya. Sige enjoy. Ingat ha okay ill tell them na lang."
To kulot
"Pahatid ka sa jowa mo at kay insan pag uwi ha."
From kulot
"Yes kuya."
To kulot
"Okay. Bye. Busy ako."
From kulot
"Asus! May kadate ka lang eh. Sige na. Bye.👌"
"Kulot? Sorry ha, di ko sinasadyang makita."nahihiyang tugon paghingi niya sakin ng paumanhin.
"Its okay. Kapatid ko. Kulot tawag namin sa kanya nina mom pag inaasar namin siya.hehe kulot kasi yung buhok niya." pagpapaliwanag ko sa kanya.
"Ang cute niyo naman. Ilan ba kayong magkakapatid?" tanong niya sakin.
"Getting to know na ba tayo niyan?hehe" pabiro kong tanong. "Hmmm. Tatlo kaming magkakapatid. Pero nag iisa lang akong anak na lalaki at panganay din. Kaya nasa akin ang pressure.hehe" sagot ko sa kanya at humiga ako sa grass. To see the stars habang kasama ko siya. Perfect moment. Ang minsan kong inimagine, pero ngayon heto nagkatotoo. Iba nga lang yung sitwasyon dati dahil lalaki yung nasa imagination ko noon. Who would have thought na si Anne pala yung nasa picture ng imagination ko. How amazing right? Dreams also change. It happens when the right time comes.
"Ah same pala tayo. Tatlo din kaming magkakapatid. I have two brothers and I'm the youngest. Nag iisang babae, hindi pressure. Hehe pero laging binabantayan. Hirap no? Haist! Masyado silang over protective pagdating sakin."nakangiting sabi niya sakin. Syempre! Nainggit ata ang baby girl ko kaya humiga na rin siya.
"Kaya pala compatible tayo.hehe. I mean magkasundo tayo." tugon ko sa kanya sabay tingin sa kanya.
"Siguro nga. Ganda ng langit no? I always imagine this. This situation. Just like lovers always do.hehe." sabay tingin niya rin sakin.
"Hmmm. Anne?" nahihiya kong tanong.
"Yes po?" wika niya.
"May boyfriend ka na ba? Curious lang. Hehe" shocks! San ba galing yung tanong kong yun. Nahiya tuloy ako. Pero sinagot niya naman ang tanong ko. Awkward tuloy.hehe
"Boyfriend? Hmmm. Wala, ever since the my world began.hahah." natatawang sagot niya sakin. Baliw talaga to.Hehe
"Sa ganda mong yan? Mabait ka naman."tanong ko sa kanya. Nakapagtataka.
"Wala naman yan sa ganda, yaman o ugali. Minsan hindi lang talaga natin hawak yung oras at kapalaran natin." ayan na naman siya. Hugot na naman. Pero I like her being like that, being kalog and masayahin then bigla na lang malulungkot. Ang cute niya.
Wala namang taong perpekto kaya minsan kailangan din natin ng malungkot na sitwasyon.
"Huh?" naguguluhan ako sa sinabi niya. Bat naman nadamay ang oras at kapalaran?hehe
"Mahalaga sakin ang bawat oras. Wala akong time para halughugin ang mundo para lang hanapin yung taong mamahalin ko. Hehe. That's why I'm enjoying my life by traveling into different countries. Tsaka you know what. Hindi na ko pwedeng maghanap pa ng iba, dahil may nakalaan na para sa akin." paliwanag nito sa akin.
"Ang gulo mo naman. Hehe. Oo naman, lahat naman ng tao may nakalaan para sa kanila. Bakit nahanap mo na ba?" actually nag eexpect ako na ako ang sasabihin niya na nakalaan para sa kanya.Haha
"The man that I'm going to spend the rest of my life? Yes! Hindi ko siya nahanap, actually hindi ko pa siya nakikita o nakikilala. Pero there's someone na for me. Na pakakasalan ko." malungkot niyang tugon sakin.
"Whaaaat? Ikakasal ka na?" gulat kong tanong sa kanya at napaupo ako. Para akong binagsakan ng langit at lupa. Bigla akong nalungkot. May namumuo ng luha sa mga mata ko. Pero ayokong ipahalata sa kanya.
"Gulat na gulat? Yup!" parang naiiyak siya, biglang may tumulong luha sa mga mata niya at dali dali niya itong pinunasan. Nagsalita ulit siya. "Sorry, nacarried away lang.hehe" nagagawa niya pang magbiro. Kaya pala ganyan siya. "But not yet by now. When I was young kasi mama and papa already told me about this. Para daw hindi na ko magulat when the time comes. Hindi pa man ako ipinapanganak may mapapangasawa na ko." at idinaan niya lang ito sa tawa. Umupo na rin siya.
"Ay wow naman. Uso pa pala yang arrange marriage na yan ngayon?" nagkunwari na lang akong hindi nasasaktan. Dahil ayokong madagdagan ang isipin niya. Baka mas lalo pa siyang malungkot.
"Oo naman. You know it exists sating mayayaman, but you don't really believe it until it happens to you. Alam mo naman ang mga parents, alam nila ang mas makabubuti for their children's." Mga pilit na saya ang mababanaag mo sa mukha niya.
"Eh di sila na ang manghuhula. Pero sigurado, kung ako ang nasa sitwasyon mo, hindi ako papayag." inis kong wika. Naiinis ako sa mga magulang na ganyan dahil hindi nila binibigyan ng freedom yung mga anak nila na mamili ng buhay na gusto nila. Parang si dad lang.haha
"Wala ka namang magagawa dahil magulang sila eh. Yun nga lang it's against to our freedoms. At gusto lang nilang mapabuti ang kanilang mga anak." sabay tingin niya sa relo. Bigla niyang napansin na gabi na pala. "Oh 11 p.m. na pala. Tara uwi na tayo." pagyaya nito sakin at tumayo na siya. Pinapagpagan niya yung puwetan niya.
"Are you sure you're okay?" tanong ko sa kanya habang nakatingala sa kanya.
"Yup! I'm really sure. Okay na okay." at ngumiti siya sa akin. "Oh ano na? Tayo na diyan! Haha. Masyadong malalim na ang gabi baka nag aalala na si kuya. " then she offers me a hand para tumayo.
"Okay sabi mo eh. At wala naman akong magagawa for you to change your mind, right?" at hinawakan ko ang kamay niya para makatayo na rin ako. I'm not actually happy, kanina oo pero ngayon I feel like drowning in a middle of the deepest ocean. Then nagsalita na ulit siya na nakapagpapawi ng lungkot ko. Napatawa niya ako kaya kaunting naibsan yung lungkot ko.
"Na umuwi?" tanong niya sakin pero seryoso yung mukha niya. Napahalakhak tuloy ako.
"Adik! Hahahaha napatawa mo ko dun ha.Hahaha. " tumawa ako ng malakas. Then I talked again. "Na magpakasal." pahabol kong sabi.
"Sometimes it's not a matter of choice but its a matter to live. Ang tagal kasi dumating ng forever ko, yan tuloy may nauna na sa kanya. Hope to see him na lang sa next life." balik seryoso na naman siya.
"Gaga! Ano mamamatay lang?Hahaha." tugon ko sa kanya.
"Eh bakit ba! Eh hindi kami pwede ngayon kaya sa next life na lang. Maybe pagdumating yung time na yun baka siguro meant to be na kami.hahaha" depensa niya sakin sabay tawa.
"Kung sa bagay. Sana sa next life na lang." Pag sang ayon ko sa sinabi niya.
"Napakaseryoso naman nito. Batukan kita diyan eh.hahaha" sira ulo din tong babaeng to eh.haha
"Sino kaya diyan yung seryoso, kung makapag emote tinalo pa ang pangulo ng Pilipinas. Wagas! Hahaha" tugon ko sa kanya. Habang naglalakad kami.
"Sira ulo.hahaha Nadala lang po ng view. Hahaha" paghalakhak niya.
"Kung makatawa naman miss beautiful wagas.?hahaha"tugon ko sa kanya. "Mamimiss kita." I just said it out of nowhere. Hehe
"Talaga lang ha?" then I smirked.haha
"Thank you ulit."wika niya.
"Thank you for what?"tanong ko
"For being my boyfriend for tonight. Dahil naranasan ko ang magkaboyfriend for atleast one night. Masaya pala.Haha." tugon niya sa akin.
"Asus! Hugot na naman siya oh. Lalim ng bulsa ha. Hahaha. You're welcome po. Oo nga masaya pala ang magkagirlfriend. Hindi na din masama sa isang baklang tulad ko.Haha" tugon ko din sa kanya.
"Baliw!hehe. So later may ex na pala ako?"natatawa niyang sabi.
"Sakit naman nun.haha. Naging tayo pa lang tapos break agad.hehe. Mukhang di ako masaya kasama.haha" pabiro kong tugon sa kanya. Pero half meant naman.
"Hindi ha. You're the best boyfriend ever.hehe so pano na?"best boyfriend daw, malamang dahil Wala pa siyang nagiging boyfriend.hehe kulit din nito eh.hehe
"Hatid na kita, susulitin ko na yung natutirang oras na kasama ko ang girlfriend ko habang hindi ko pa siya ex at kasama ko pa siya.hehe." I mean it. Baka kasi hindi na ulit kami magkita. Mamimiss ko siya, sobra.
"Okay boyfriend."tugon niya sakin at nginitian niya ako yung ngiting hinding hindi ko makakalimutan hanggang sa pagtulog ko, siguro pati sa pag gising ko. "That's a good idea."then bigla siyang humawak sa braso ko. Para akong naninigas tuwang hinahawakan niya ako. Awkward? Gulat? Kinikilig? Or talagang inlove lang ako. With her? Di na baleng husgahan nila ang pagkatao ko or pagtawanan nila ko. Ang mahalaga, siya ang gusto ko.