POV Hayat:
Ik open mijn ogen en glimlachend denk ik terug aan gisteren. Als ik wil opstaan, stap ik per ongeluk op Chaimaes hoofd.
'OMG sorry meid!' verontschuldig ik mezelf snel. Ze gooit haar kussen op mijn hoofd en zo belanden we in een kussengevecht. Opeens komt Kaoutar ook mengen. We gillen, springen gewoonweg een heel feestje. Uitgeput vallen we neer en krijgen de slappe lach.
Uiteindelijk sta ik op en doe m'n ochtendroutine like alwaysss. Ik trek een Nike Tech pak aan en doe mijn haar in een messy bun.
Als ik beneden kom ruik ik de heerlijke geur van pancakes. Ik zie Hicham geconcentreerd naar een blad papier kijken en daarna trots naar het stapeltje pancakes dat op het bord ligt.
'Keukenprinsje enzo.' Hij kijkt alsof hij een geest gezien had.
'Ja dit was voor jou!'
Hij krijgt blosjes en ik heb de neiging om hem in zijn wangen te knijpen. Klinkt dit psycho? Hij had ook een dienblad gevuld met sinaasappelsap, wat toast, chocoladebonbons en veel rozenblaadjes . Echt cute.
'Waaraan heb ik dat danken?' vraag ik verrast.
'Omdat het me echt spijt, ik had je niet moeten slaan echt het spijt me Hayat. Kun je me vergeven?'
Met een zielige blik kijkt hij me aan en een klein glimlachje vormt zich op mijn gezicht. Wat is hij toch een schat!
'Jaja het is goed echt waar!'
Zelf ben ik ook blij dat het weer goed is. We omhelzen elkaar en hij drukt een lange zoen op mijn voorhoofd. Hij neemt het dienblad in zijn ene hand en mijn hand in de andere. Hij wil namelijk buiten eten. En zo beste mensjes had ik één van de beste ochtenden van mijn leven.
'Zeekoe het is al 15u00' hoor ik mijn zeeavocado zeggen.
'OMG SERIEUS ! DOEI IK MOET ME GAAN KLAARMAKEN!'
Ik spring van zijn schoot maar hij trekt me terug.
'Eerst kusje.'fluistert hij.
'Nee bye, laat me los voor ik je ga slaan.'
Met tegenzin laat hij me los en ik sprint naar boven. Onderweg botst Anas tegen mij aan.
'Sorry.' zeg ik kortaf.
Eigenlijk was het niet eens mijn schuld maar weetje ik dacht ik ga gewoon eens lief doen. Als ik de deur van mijn kamer open zie ik dat Kaoutar en Chaimae daar rustig op mijn bed zitten.
'HAHAHAH CUTEE ZE NOEMEN ELKAAR GEWOON ZEEKOE EN ZEEAVOCADO!' gilt Chaimae.
'Ey wat kijken jullie?' vraag ik.
'Niets hoor, ga jij je maar klaarmaken.' zegt Kaoutar snel.
'Eerst zeggen.' houd ik koppig vol.
Ze willen niet toegeven dus probeer ik Kaoutars mobiel af te pakken, wat na lang geduw en getrek lukt. Met open mond staar ik naar de beelden. Ze hebben mij en Hicham gewoon zitten filmen?
'Hoe komen jullie hieraan.'
Ik denk dat dat er wat bot uitkwam maar idc, zij moesten ons niet bespioneren. Schending van de privacy weetje.
'A-anas gaf het ons.' zegt Chaimae aarzelend. Ik geef haar zo'n aha-knikje. Meteen daarna storm ik de kamer uit met Kaoutar op mijn hielen.
'Hayat blijf kalm alsjeblieft, het heeft geen zin om een heel drama te beginnen, want wij hadden het hem gevraagd.'
Oh dat heeft het zeker wel.' antwoord ik terug.
Zonder te kloppen deze keer zwaai ik de deur van zijn kamer open. Godzijdank is hij aangekleed.
'Wat denk jij wel niet?'
Mijn stem klinkt zo kalm en zacht dat ik er zelf bijna bang van word.
'Wat denk ik dan?' vraagt hij verveeld.
Hij is echt veranderd merk ik. Eerst zat er altijd een twinkeling in zijn ogen en die is nu weg. Ook heeft hij grote wallen en is zijn huid heel erg bleek.
'Je hebt mij en Hicham zitten filmen? Omdat deze twee freaks dat vragen?'
Hij is stil en dus ga ik verder.
'Waarom? Wat was daar zo nuttig aan? En wat was de reden dat je het dan ook gewoon zou doen voor Chaimae en Kaoutar gaf?'
Nog steeds geeft hij geen antwoord.
'ALS IK PRAAT TEGEN JE ANTWOORD DAN JA!'
Ik voel mijn hart sneller kloppen. Maar mijn geschreeuw had niets opgebracht want hij geeft nog steeds geen antwoord.
'Verlaat mijn kamer alsjeblieft. Ga je maar klaarmaken, we gaan wat vroeger vertrekken.'
Het enige wat uit zijn mond komt. Ik wil hem zo graag wat aandoen. Als versteend sta ik daar, alsof ik niets meer kan. Kaoutar helpt me mee naar mijn kamer. Chaimae kijkt me maar aan met een verontschuldigende uitdrukking op haar gezicht.
Kaoutar duwt me op mijn bed. 'Ey luister moppie. Laat hem oké, het is echt niet zijn schuld en dat weten we allemaal. Hij heeft jullie gefilmd omdat wij dat vroegen en misschien omdat hij ook een beetje jaloers is. In ieder geval, nu is het belangrijk dat je je gaat focussen op Anouar. Hij is nu even prioriteit 1. Dus sta op dikkont en ga je klaarmaken. Ik beloof trouwens dat we nooit meer te nieuwsgierig zullen zijn.'
Ik glimlach bij haar woorden en spring meteen op.
'Je hebt gelijk bitchhh. Wat zou ik toch zonder jou moeten.'
'Ik vlieg haar om haar hals en zo knuffelen we een tijdje. Snel pak ik een stretch broek en een hoodie waarop stond I don't care
Ik kleed me om en doe mijn haar dit keer in een strakke paardenstaart.
'Hoe zie ik eruit?' vraag ik en draai een rondje.
'You're slayinggg!' zegt Chaimae met een overdreven Brits accent.
Ik geef ze beide een zoen op hun wang en vertrek.
'Oh en zeezandsodemineraalwatersteenstraal eens uit mijn kamer jullie beide!' Ze kijken me beide raar aan.
'Wat is dat voor taal dafuq?' 'Gewoon Nederlands, betekent opdonderen.'
Ik ga stuk om hun gezichten maar vertrek dan toch maar naar beneden. Anas stond al klaar en hij zag er best goed uit.
Nee, Hayat, je hebt Hicham nu en dat is het.
'Klaar om te gaan?' vraagt hij. Ik knik en we lopen naar buiten. Ready to go....
Pov Anouar
Tijd. Tijd tijd tijd. Zo kostbaar, alleen weten we dat niet. Hoe graag zou ik de tijd willen terugdraaien. Dan zou ik alles anders gedaan hebben. Zou ik dan alles anders gedaan hebben? Ik hoop van wel. Maar wat heeft het voor zin om hierover te denken. Ze gaan me toch doden. Over 2u en 34 minuten om precies te zijn. Ik krijg het benauwd als ik aan alle dingen denk die ik gedaan heb
Drinken
Drugs dealen
Meiden gebruiken
Ruzie met mijn ouders
Wat voor slechte persoon ben ik. En nu is het te laat. Ik zal branden in de hel. Wat mijn eigen fout is natuurlijk. Ik heb er zelf voor gezorgd en nu moet ik de gevolgen dragen. Uit het diepst van mijn hart hoop ik dat al mijn vrienden het gaan maken in hun leven. En dan bedoel ik op een goede manier. Wat zeg ik vrienden, het zijn broers en zussen. Ik zal ze altijd in mijn hart dragen, dood of niet.
'Ey flikker ben je er.' hoor ik iemand roepen. Ik ben te zwak om te antwoorden dus ik verroer me niet. De persoon, die ik nog nooit eerder gezien heb, pakt me ruw vast.
'Je gaat bijna dood man. Hoe voelt het nu als hypocriet sterven.' Hij spuwt in mijn gezicht en gooit me weer op de grond.
'Veel plezier nog hé.'
Hij lacht vals en verlaat de ruimte weer. Random. Maar ja hij had gelijk. Gespannen zit ik te wachten tot dàt moment.
Zal Anouar sterven of niet? En aan wie behoort Hayats hart nu? Keep reading guurlsss ❤❤
Btw zeezandsodemineraalwatersteenstralen is een echt woord.
Xoxoxox DawSatie