EFTALYA'dan
Kafadan kontak Kemal Hoca'yı bir anda karşımızda görünce çığlık atmamak için kendimi zor tuttum. Bu hocadan çok korkuyordum. Önüme gelen ilk çıkıştan koşup kaçmaya başladım. Zaten ben tabanları yağlayınca herkes benim seçeneğimi seçmişti.
Bediz, Pars ve Utku benim önüme geçerken Atakan elimi kavramış ve birlikte koşmaya başlamıştık. Ahenk arkadan bağırıyordu. Erkekler -bediz de dahil- bir odaya girince biz de peşlerinden girdik. En son Ahenk de girince kapıyı kapatıp arkasına dizildik.
" Yoklama alın." Utku nefes nefese konuşurken Pars saymaya başladı.
Bu sırada girdiğimiz odanın Atakan'ım ve arkadaşlarının odası olduğunu fark ettim.
" 1-2-3-4-5-6- ve Polatla beraber 7 "
" Tek tek saymak zorunda mıydın Pars?"
" Evet "
Ahenk'in göz devirişinin ardından mükemmel cümleyi kurdum.
"Erva yok. Ender de yok. "
"Nerdeler ki ? "
Kapıdan gelen tıklanma sesiyle kapıyı açılmamasın için ittirdik.
"GENÇLER BİZİZ!!!"
Erva'nın sözünün ardından kapıyı açtım. Erva, Ender'in omzunu sol omzuna atmıştı. Sanırım Ender'i taşımış
" Çekilsenize lan. "
Sinir düzeyi dalgalanmış olacaktı ki sinirle konuşmuştu.
Atakan elini omzuma koyarken utandım. Aşırı derecede kızaran bir insan değildim. Ama yine de kızarırdım. Çok azıcık. Miniminnacık.
Erva hemen Ender'i önüne gelen en yakın yatağa yatırırken anında başına toplanmamızı engellemişti.
"Buz yok mu ?."
"Yok "
"Soğuk bir şey getirin o zaman !!!"
Sesi çok endişeli çıkmıştı. Pars minik buz dolaplarından soğuk suyu çıkarmıştı. Erva'ya verince Erva doğruca Ender'in bacağına tutmuştu.
Her ne kadar inatla doktor olmak istemese de Erva kesinlikle doktorluğa yatkın bir insandı. Biz korkuyla bakarken Erva gayet soğukkanlıydı ve kendini tuttuğu belliydi. Gözlerinden pişmanlık akıyordu.
Buzu bacağına tuttuktan sonra bacağını iki kalın matematik kitabına sardı.
Kimseden ses çıkmıyordu çünkü Ender'in bacağı gerçekten çok kötü durumdaydı ve biz bunu o kadar ciddiye almamıştık.
"Ender ben ... üzgünüm yani ben... ahh. Bacağın kırılmış bu arada ya da öyle bir şey. Çok şişmiş."
Ender inliyordu ve Erva'yı duyduğunu sanmıyorum.
" Kızlar artık gitmeliyiz saat 12 olmuş."
Bediz bütün sessizliği bozmuştu. Yavaşça Atakan'a veda ettim. Olayları izlemek içimi burkuyordu.
Yavaşça odadan ayrılırken Erva son kez geri döndü.
"Ender ayağını oynatmamaya çalış. İdareyi aradım ben. Müdür yoldaymış hastaneye götürecekmiş. " Ender müdürün sesini duyunca nedense değişik bir ruh haline büründü.
"Bunu neden yapıyorsun ? "
"Çünkü bacağının kırılmasına ben neden oldum. "
Ender bir şeyler mırıldandı ve çıktık. Erva'yı az çok tanıyorsam bu depresyon kız Erva değildi. Bu Kıvanç'tan önceki , TEOG'tan önceki Erva'ydı. Depresyon Erva bunları umursamayacak kadar bencildi. Belki de hiçbir zaman içindeki çok sevdiğim o dışarıdan bakılınca en azından daha az itici kızı öldürmemişti. İçinde bir yerlerde hala yaşıyordu ve nasıl becerdi bilmesem de Ender bu kızı ortaya çıkarmıştı.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Gece iyi bir uyku çekememiştik. Ahenk sürekli anne ve babasının adını sayıklamıştı. Onun adına gerçekten üzülüyordum. Zor bir durumdu. Üstelik yarıyıl tatilinin girmek üzereydik. Yanında biz de olamayacaktık.
Sabah rutinimi yerine getirdikten sonra Erva saçıma ve kendi kahküllerine fön çekti.
Benden kapatıcımı istemişti çünkü göz altları mosmordu. Sanırım gece hiç uyumamıştı. Biliyordum! Fark ettiğim gerçeği Erva da fark etmişti.
Yemekhaneye indiğimizde sıraya girip kahvaltılıkları aldık. Tereyağı dışında hiçbir şey yiyemiyordum kahvaltıda ve gerçekten rahatsız ediciydi. Salatalık ve Domatese alerjim vardı.
Ahenk az uyumanın verdiği sinirle çatalı demir tabağa sürtüyordu ve bu iğrenç bir ses çıkarıyordu. Bediz bundan rahatsız olmuşçasına bardağını masaya sertçe koydu. Hepimizin sinirleri bozuktu.
Erva bir şey söylemek istercesine ağzını açtı ve vazgeçip tekrar kapadı. Tereyağlı ekmeğimi ısırırken masadaki garip havadan tedirginlik duyuyordum. Keşke Zümrüt burada olsaydı.
°•○●°•○●°•○●°•○●
"Apolar bir madde polar bir maddede çözünmez. Fakat yüksek basınç altında çözünebilir. Oksijenin suda çözünmesi buna bir örnektir. "
Kimyacı bir şeyler gevelerken saçımdaki bir parçayı örmeye başladım. Çok sıkılıyordum.
"Evet Eftalya. En son ne demiştim ben "
Adımı duyduğumda daldığım hayal dünyasından çekip alındım.
"'Evet Eftalya en son ne demiştim ben' dediniz hocam."
Bediz arkadan bağırırken ona minnet dolu bir bakış attım. Tüm sınıf gülerken hoca sinirle bağırdı.
"İkiniz de müdürün odasına. ÇABUK !"
Fen derslerinin hocalarını kadın yapmayın ya. Çok agresif oluyorlar.
Bediz umursamazca dışarı çıkarken ben de onu takip ettim.
"Teşekkür ederim. "
Diye fısıldamıştım. Müdürün odasına geldiğimizde içeri giremedik çünkü her zamanki gibi bizim gezgin müdür odasında yoktu.
"Bence müdür ve hemşire gizli bir aşk yaşıyorlar. Ne zaman arasak hiçbir yerde yoklar. "
Diyerek teorimi sundum. Bediz bana olabilir bakışları atarken ayaklandı.
"İyi bari kantine inelim." Dedi Bediz. Aramıza nedensizce giren sessizlik garip de olsa kantine indik. Çikolatamı alıp masalardan birine oturdum.
Kantine Erva da gelince ona garip bakışlar attım.
"Ne oldu ?" Diye sordu Bediz.
"Matematikçiyle görüştüm. Daha sonra da derse girmek istemedim ve buraya geldim "
Bediz de ben de ona uzaylıymış gibi bakışlar atarken bir anda kahkahalara gömüldük.
"Ne ? Ne var ? Olamaz mı? "
Bu bizim kahkahalarımızı daha da arttırırken Bediz konuştu.
"Hadi ama sen bizim ineğimizsin. Bir ara kitap koklayarak tinerci olmaya çalışmış insansın. Sen ve derse girmemek puhahahahah. "
Bediz'in kahkahaları daha da artarken Erva canı sıkkınmışcasına somurttu.
"Bir şey mi oldu ?"
"Ne- Hayır yok bir şey. "
Kantine tanımadığım bir kız daha girince Erva kıza garip bir bakış attı. Ne oluyordu burada böyle ?
"Sen de mi derse girmedin ? "
Sorunun Erva' ya geldiği belli olmasına rağmen Erva duymamazlıktan geldi.
Olaylar Bediz'in de dikkatini çekmiş olacak ki gülmesi kesilmişti.
"Oha. Asi inekler toplantısı var. " Kız Bediz'e sinirle dönerken bağırdı.
"Ben inek değilim !!!"
Bediz'e hızla yaklaşınca kavga çıkacağını düşündüm. Ama kız bunun yerine Bediz'in tostundan kocaman bir parça alıp ağzına tıktı ve hızlıca yanımızdan uzaklaştı. O kadar hızlıydı ki biraz düşününce gerçek değilmiş ve ben hayal görmüşüm gibi geldi.
"Az önce ne oldu lan öyle?"
"Lütfen az önceki kızın bir sincap olduğunu söyleyin." dedim şaşkınlıkla
"Merve ile tanışın. C sınıfından." diye mırıldandı Erva. Yüzündeki sıkkın ifadeye bakılırsa bir şeyler yaşanmıştı.
Kimlerle takılıyordu böyle ?
°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●
"Ender'in bacağı alçıya alınmış. Futbol oynarken düşüp bacağını kırdığını söylemişler."
Diğer kızlardan duyduklarımı iletirken Erva'nın dünkü halinden eser yoktu. Umursamazca ramenini yemeye devam etti.
"Ne kahraman ama"
Ahenk kokudan rahatsız olmuşçasına yüzünü buruşturdu.
"O şeyi yediğime hala inanamıyorum. Yağı motor yağına benziyor. "
Erva ağzındaki lokmayı yutup cevap verdi.
"Bir Erva atasözü der ki: Ramenini ye yağını sorma."
Telefonuma mesaj gelince hızla şifremi girdim. Mesaj Atakan'dandı. Heyecanla yerimde sıçrarken diğerleri bana bakıyordu.
" Dünkü sözümü unutmadım. Dışarı gelir misin ? "
Heyecanla çığlık atarken Bediz inceleme yapmış gibi bakarak beni yorumladı.
" Sanırım Akakatan'dan mesaj aldı. " Bediz ve lakapları -_-.
" Ben kaçıyorum kızlar. Öptüm hepinizi hadi baaay. "
Hızla bir makyaj yapıp saçımı ördüm. Üç odun bana iğrençmişim bakışlarını atarken hızla dışarı çıktım. Merdivenlerden koşarak inerken bahçeden gelen ışık depar atmama neden olmuştu. Sonuç olarak kapıdan çıkar çıkmaz yerle öpüşecek duruma geldim.
Etrafımdaki mum ışıklarıyla şaşkınlıkla bakarken Atakan elini uzatıp beni kaldırdı.
"10. günümüz kutlu olsun güzelim."
Kıskanç öküzün tekiydi ama beni şımartmayı gerçekten biliyordu.
Bu bölümü bir ramenyalı yazmıştır.