Σαν την καλή ζωή

By cutelady88

84.9K 6.6K 918

«Αυτό που κάνουμε είναι λάθος..» «Ναι αλλά είναι το δικό μας λάθος..» Η Αλίσια δεν θυμόταν να έχει αποχωριστε... More

...Μία δόση...
...Που νομίζεις πως πας έτσι;...{01}
...Δεν καταλαβαίνεις Κρίστοφερ!...{02}
...Άντριαν είσαι καλά...{03}
...Μήπως ξέρεις που θα μπορούσα να βρω;...{04}
...Γεια σου Ντέρεκ...{05}
...ΟΧΙ!...{06}
...Μικρή μου...{07}
...Αντέλ!...{08}
...Κρυώνεις;...{09}
...Μην είσαι τόσο αθώα Άλι...{10}
...Ντίλαν!...{11}
...ΒΟΗΘΕΙΑ!...{12}
...Μιλησέ μου...{13}
...Την προστάτεψες ξανά!...{14}
...Μόνο οι πληγές θα με σώσουν...{15}
...Μην με αποφεύγεις!...{16}
...Φοβάμαι...{17}
...Πως μπόρεσες;...{19}
...Είμαι μαλάκας...{20}
...Ας κάνουμε κάτι για αυτό...{21}
...Σε χρειάζομαι...{22}
...Μαμά...{23}
...Που θα πάμε;...{24}
...Τι στο καλό κάνεις;...{25}
...Την αγαπώ...{26}
...Όποιος αγαπάει βασανίζει...{27}
...Αυτά για την ωραία μου κυρία...{28}
...Ανακοίνωση...
...Θα σου κάνω έρωτα τώρα...{29}
...Καλά να περάσετε...{30}
...Το απαγορευμένο είναι γλυκό...{31}
...Φοβάμαι πως θα σε χάσω...{32}
...Μαζί θα τα αντιμετωπίσουμε...{33}
...Τι έχω κάνει και σου αξίζω...{34}
...Καλήτερα...{35}
...Να πας...{36}
...Ξέχασε...{37}
...Θα ήταν πανέμορφο...{38}
... Ανακοίνωση...
...«Μπορώ να την δω;»{39}....
...Καλοί γονείς...{40}
...Κύριος Μερσέντες {41}...
...Το τέλος και η αρχή...{42}

...Σε εκλιπαρώ...{18}

1.8K 181 36
By cutelady88

There is only one happiness in life.
To love and to be loved.



Για μισή ώρα καθόταν μπροστά από μία τηλεώραση με κλειστό ήχο και ένα κολονάτο ποτήρι στο χέρι του με το αγαπημένο του κρασί.
Προσπαθούσε να κρατήσει αποστάσεις με την Αλίσια,αποστάσεις που δεν έπρεπε να υπάρχουν αυτή την στιγμή.
Φοβόταν όμως τον εαυτό του,δεν ήθελε να κάνει κάτι που θα μετάνιωνε.
Η Αλίσια ήταν κάτι πολύτιμο για εκείνον!
Σηκώθηκε εκνευρισμένος από τον καναπέ και παράτησε το μισογεμάτο ποτήρι στο τραπεζάκι του σαλονιού.
Έπρεπε να ασχοληθεί με κάτι που απαιτούσε σωματική εργασία για να διοχετεύσει την ενέργεια που έτρεχε στις φλέβες του.
Ήθελε την Αλίσια.Και εκείνη βρισκόταν στο σπίτι του,στο δίπλα δωμάτιο.
Εκνευριζόταν αφάνταστα που αντιδρούσε λες και ήταν κανένας έφηβος που δεν μπορούσε να συγκρατήσει τις ορμές του,όμως αυτή τη γυναίκα για έναν περίεργο λόγο μόλις την άγγιζε τρελενόταν.

Υποθέτοντας πως εκείνη κοιμόταν κατέβηκε με γατίσια βήματα στο υπόγειο όπου στέγαζε το πλήρος εξοπλησμένο γυμναστήριο του.
Έβγαλε την μπλούζα του και τύλιξε επιδέσμους στα δύο χέρια του,έσφηξε τις γροθίες του και χτύπησε με μανία τον σάκο που είχε μπροστά του.
Ξανά...και ξανά...και ξανά!
Ιδρώτας άρχιζε να στάζει στο κορμί του και οι γροθίες του άρχιζαν να πονάνε από την τριβή,όμως δεν σταμάτησε,συνέχιζε να χτυπάει με μένος τον σάκο λες και έβλεπε κάποιον εχθρό του που ήθελε να συντρίψει.
Η ξαφνική φωνή της Αλίσιας τον αποσυντόνισε και παραλίγο να του έρθει ο σάκος στο κεφάλι.
Πήρε μία βαθειά ανάσα και έκατσε στο κρύο μάρμαρο νιώθοντας όλο του το σώμα να πονάει.
«Δεν κοιμάσαι;»ρώτησε απαλά.
Η Αλίσια ανασήκωσε τους όμους της αδιάφορα και κοίταξε το σώμα του.
Ενώ κοιτούσε χρόνια αυτό το σώμα και το άγγιζε για έναν περίεργο λόγο τώρα της φαινόταν πιο ελκυστηκό κάνοντας την επιθυμία στο σώμα της μεγαλήτερη.
Η Αλίσια τον πλησίασε και κοίταξε γύρω της μαγεμένη.Δεν είχε ξαναδεί ποτέ αυτόν τον χώρο!
«Είναι πολύ ωραία εδώ.»
Ο Άντριαν έγνεψε και έκανε ένα βήμα πίσω βάζοντας ξανά απόσταση ανάμεσα τους.
Όση και απόσταση να έβαζε όμως δεν μπορούσε να σταματήσει να αισθάνεται αυτά που αισθανόταν και το ημίγυμνο κορμί της ντυμένο με ένα μπλε πουκαμισό του δεν βοηθούσε και πολύ την κατάσταση.
«Πάω να κάνω ένα ντουζ.»αναφώνησε μα η Αλίσια του έπιασε το μπράτσο και τον σταμάτησε.
Το άγγιγμά της έβαλε φωτιά σε όλο του το κορμί.
«Τι έχεις πάθει μου λες;»τα μάτια της πετούσαν σπίθες.
Έβαλε τα χέρια της στον γυμνό του στέρνο και σχεδόν τον αγκάλιασε.
«Γιατί με αποφεύγεις;»ο Άντριαν αναστέναξε.
«Δεν σε αποφεύγω..»
«Και όμως αυτό κάνεις,είπες πως δεν θα αλλάξει τίποτα μεταξύ μας και αλλάζει!
Δεν έρχεσαι καν κοντά μου,τι σου συμβαίνει;»είχε βουρκώσει,αλλα προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να μην δείξει αδυναμία.
Έτριψε τον αυχένα του νευρικά νιώθοντας τελείως βλάκας.
Άνοιξε την πόρτα του γυμναστηρίου και βγήκε έξω αναιβαίνοντας τις σκάλες σχεδόν τρέχοντας.
Η Αλίσια τον ακολούθησε περιμένοντας μα εξήγηση,της χρωστούσε μία εξήγηση.

Μπήκε στο δωμάτιο και άρπαξε από την ντουλάπα μία πετσέτα,πήγε να φύγει αλλά η Αλίσια τον σταμάτησε για άλλη μία φορά.
«Αλίσια θα σου δώσω ότι θες;Λοιπόν τι θες;»
Τα μάτια της Αλίσιας έλαμψαν.
«Λοιπόν τι λες για ένα φιλί;»τον ρώτησε την ίδια στιγμή που τον πλησίασε απτόητη από τον ιδρώτα του.Ανασήκωσε το προσωπό της,πλησίασε το δικό του και έβαλε το χέρι της στο πίσω μέρος του κεφαλιού του.«Φίλησε με..»η φωνή της έτρεμε από προσμονή.Αργά χαμήλωσε το στόμα του στο δικό της.Παρόλο που ήταν ψιλή τώρα μπροστά του έμοιαζε μικροσκοπική και ευάλωτη.
Αυτό τον έκανε να σταματήσει.
Μήπως ήταν λάθος να υποκύψει στον πειρασμό;
Το σώμα του όμως πονούσε και ζητούσε απεγνωσμένα λύτρωση.
Όταν τα χείλη του άγγιξαν τα δικά της,ο διάλογος με τον εαυτό του σταμάτησε αμέσως.
Ο εγκέφαλος του κατέβασε ρολά και αμέσως το κορμί του ανέλαβε δράση.
Θεέ μου αυτή η γυναίκα είναι τόσο υπέροχη!
Τα χέρια του πλανήθηκαν στην πλάτη της.
Ξαφνικά τον εμπόδιζε τόσο πολύ αυτό το πουκάμισο,ήθελε τόσο πολύ το γυμνό κορμί της να αγγίξει το δικό του,όμως πρώτη από τις ανάγκες του ήταν η επιθυμία του να την προστατέψει.
Έπρεπε να βάλει ένα όριο στην πείνα του,η Αλίσια ήταν αθώα...έπρεπε να το πάει σιγά σιγά το πράγμα,αλλιώς θα τους κατέτρωγε και τους δύο.
«Αλίσια...»μουρμούρησε.«Γαμώτο!»βόγγιξε και την κόλλησε περισσότερο πάνω στο σώμα του.
Τα χείλη της ήταν απαλά και γλυκά και αυτό το φιλί στην αρχή έμοιαζε αγνό..σαν και εκείνη,σε λίγο όμως όταν η Αλίσια μισάνοιξε τα χείλη της,εκείνος βύθισε την γλώσσα του στο στόμα της.Το φιλί αμέσως βάθυνε.
Τα χέρια της που ήταν μπλεγμένα στα μαλλιά του τα τραβούσαν ελαφρά και αυτό τον έκανε να ανάψει πιο πολύ,αυτή η μικρή κίνηση πυροδοτούσε το κτήνος μέσα του.
Τύλιξε τα χέρια του γύρω από την μέση της,την σήκωσε στην αγκαλιά του και την επόμενη στιγμή την έριξε πάνω στο κρεβάτι.
Η Αλίσια τον κοίταξε μαγεμένη,το φιλί του την είχε στείλει στα ουράνια.
Ήθελε όμως και άλλο δεν της αρκούσε μόνο αυτό.
Του έριξε ένα πονηρό βλέμμα και άρχισε  ξεκούμπώνει τα κουμπία του πουκάμισού που φορούσε.
Όταν έφτασε στην μέση και όλο το γυμνό της στήθος αποκαλύφθηκε ο Άντριαν ένιωσε να ξυπνάει από τον λίθαργο των αισθήσεων που είχε πέσει.
«Σε εκλιπαρώ κάνε με δική σου.»ο Άντριαν έπιασε τα χέρια της και την σταμάτησε.
«Αλίσια...αρκετά!»είπε αυστηρά.
Απορούσε και ο ιδιος με τον εαυτό του πως είχε βρει τόσο θάρρος και την είχε σταματήσει από αυτό το ερωτικό παιχνίδι.
Το κορμί του ήταν πεινασμένο και τσιτωμένο και όλο το αίμα του είχε κατέβει νότια,το τέρας μέσα του ήθελε να συνεχίσει,αλλά η αξιοπρέπεια του σαν άντρας δεν του το επέτρεπε.
Εκείνη τον κοίταξε έντονα και κούνησε το κεφάλι της αρνητηκά.«Μην με σταματάς..όχι τώρα!Κρίμα δεν είναι;»
«Κολόπαιδο.»ο Άντριαν γέλασε άθελα του και παρέσυρε και εκείνη.
«Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό!Όχι τώρα τέλος πάντων.Είναι νωρίς για αυτό καλύψου πριν το μετανιώσω!»

Εμμμμ εμμμμ...εμμμ 😏😏😏🔞🔞🔞

Ξέρω δεν είναι αυτό που θέλατε...😂😂😂

Αλλά και αυτό καλό είναι εεε;

Άντριαν σε θέλω...σε παρακαλώ παράτα την Αλίσια και Ελα να ζήσουμε μαζί στην Αυστραλία είσαι και Αυστραλός μωρό μου 😭😭😭😂😂😂Και τωρα οι φαν σου θα με λιτζαρουν😂😂😂

Σε εσας το λεω με τις τσουγκράνες στο πλατο😂😂😂

Λοιπόν τα σχόλια τα αφηνω για εσας δεν εχω να πω τιποτα 😂😂😂

Continue Reading

You'll Also Like

411K 10.8K 28
Η Εύα είναι 25 ετών, ζει στο Λονδίνο μόνη της, αφού οι γονείς της έχουν πεθάνει. Είναι σχεδιάστρια και παράλληλα μοντέλο σε μια από της πιο γνωστές ε...
27.7K 1.6K 20
Η Ειρήνη είναι 19 χρονών και το ιστορικό της δεν είναι απο τα καλύτερα..Περνάει πολύ δύσκολα αφού εχεί χάσει και τους δυο της γονείς και συγκατοικεί...
1.1M 51.7K 56
'' Πάω στοίχημα ότι δεν με έβγαλες από το μυαλό σου χθες το βράδυ'' '' Θα το χάσεις'' του είπε, χωρίς η σιγουριά να χρωματίζει την φωνή της. '' Πες...
779K 24.2K 33
Την ένιωσα να σφίγγεται και ένα κλαψουρισμα βγήκε από τα χείλη της τα οποία τόσο θέλω να φιλήσω αυτή την στιγμή αλλά προτρέχει η ιδέα μου Όσο κατέβα...