I get jealous
I get mad
I get worried
I get curious
That's only because I care.
Το πρωινό τους βρήκε αγκαλιασμένους να κοιμούνται ήρεμα στον καναπέ του σπιτιού.
Η Αλίσια ήταν αυτή που ξύπνησε πρώτη και χαμογέλασε μόλις είδε τον Άντριαν να κοιμάται γλυκά δίπλα της.Ήταν πραγματικά χαριτωμένος όταν κοιμόταν.
Μερικές τούφες είχαν ξεφύγει από τον κότσο του και έπεφταν στο όμορφο προσωπό του γλυκά.Τα χείλη του ήταν μισάνοιχτα με ένα αμυδρό χαμόγελο να σχηματίζεται πάνω τους.
Έβγαλε τις τούφες που έκριβαν το προσωπό του και τον χάζεψε για λίγο.
Όσο σκληρός και να ήθελε να το παίξει καταβάθος ήταν ένα μικρό παιδί.
Το βλέμμα της μετακινήθηκε από το προσωπό του στα χείλη του και στάθηκε εκεί.
Πόσο θα ήθελα να τα φιλήσω..
Αυτή η σκέψη πέρασε αστραπιέα από το μυαλό της και μόλις κατάλαβε τι ανοησίες σκεφτόταν όλο της το σώμα μαρμάρωσε.
Τι αηδίες σκέφτομαι που να πάρει!
Σηκώθηκε από τον καναπέ ήσυχα για να μην τον ξυπνήσει και πήγε στο μπάνιο να κάνει ένα ντουζ.
Θα είχε επισκέψεις σήμερα και ήθελε να είναι αν όχι όμορφη,τουλάχιστον ανθρωπος.
Έπιασε τα βρεμμένα μαλλιά της μία κοτσίδα,φόρεσε τα χθεσινά της ρούχα και έτρεξε προς την κουζίνα.
Με ήρεμες κινήσεις έφτιαξε πρωινό και τον αγαπημένο καφέ του Άντριαν και τα άφησε πάνω στον πάγκο.
Έπρεπε να βιαστεί σε μία ώρα θα ερχόντουσαν όλοι για μπάρμπεκιου στο σπίτι της και έπρεπε να βοηθήσει την Ρενέ με τις ετοιμασίες.
Κάθε Σάββατο ήταν καθιερωμένο να έρχονται όλοι και να τρώνε μαζί και να θυμούνται τις παλιές και όμορφες εποχές.
Η Αλίσια λάτρευε που μετά από τόσες δυσκολίες,ήταν ακόμα όλοι τους ενωμένοι και επιτέλους πραγματικά χαρούμενοι.
Της άρεσε που εκτός από τους γονείς της είχε και άλλη μία ακόμα οικογένεια να βασιστεί.
Μπήκε στο σπίτι πατώντας απαλά σαν γατί,ώστε να μην τους ξυπνήσει μα πιάστηκε στα πράσα.
«Σε ποια κρεβάτια κοιμήθηκες πάλι;»η Αλίσια έριξε ένα ένοχο βλέμμα στην Ρενέ.
«Οοο έλα τώρα λες και δεν με είδες!»
«Σε είδα αλλά θέλω να μου πεις η ίδια.»
«Ο Άντριαν ήταν απαίσια,τον τελευταίο καιρό περνάει δύσκολα και με πήρε ο ύπνος στον καναπέ από την συζήτηση,εντάξει;»η Ρενέ έβαλε τα γέλια και έγνεψε θετικά.
«Δεν σου πάει αυτό το αυστηρό στυλάκι.»
«Το ξέρω γλυκιά μου,αλλά κάθε φορά η φάτσα σου είναι όλα τα λεφτά.»απάντησε κρατώντας την κοιλιά της από τα γέλια.
«Και τώρα πήγαινε να ετοιμαστείς σε καμία ώρα θα είναι όλοι εδώ.»η Αλίσια κούνησε το κεφάλι της και ανέβηκε τις σκάλες για το δωματιό της.
Στέγνωσε τα μαλλιά της και τα άφησε να πέφτουν απαλά στους όμους της.Φόρεσε μία κοντομάνικη μπλουζα και ένα τζιν με σκισίματα και ήταν έτοιμη.
Ο Άντριαν άνοιξε τα μάτια του και αμέσως κοίταξε γύρω του έντρομος.
«Αλίσια..»φώναξε μα δεν πήρε απάντηση.
Σηκώθηκε από τον καναπέ και τέντωσε το πιασμένο του σώμα.Μόλις είδε το πρωινό στον πάγκο ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.
*Καλημέρα,ελπίζω να νιώθεις καλήτερα σήμερα.
Ετοιμάσου και έλα για φαγητό αργότερα,μην ξεχνάς είναι Σάββατο.*διάβασε και χαμογέλασε.
Ήπιε γρήγορα τον καφέ του και πήγε στο δωματιό να ετοιμαστεί.
Όλοι βρισκόντουσαν στο τραπέζι στον κήπο και επικρατούσε μία οχλαγωγία από τις αμέτρητες φωνές.Χαμογέλασε γλυκά και σκέφτηκε πως αυτή ήταν πλέον η οικογενειά του,δεν θα έμενε ποτέ ξανά μόνος.«Ήρθεες!»η Αλίσια έτρεξε πάνω του και έπεσε στην αγκαλιά του γελώντας.
«Φυσικά και θα ερχόμουν,γίνεται Σάββατο χωρίς σαλιάρισμα του Νόα με την Ρενέ,τσακωμό του Μαρκ με την κόρη του,χωρισμό της Έλενας και του Κρις για εκατοστή φορά και εμάς τους δύο να γελάμε με τα χάλια τους;»της έκλεισε το μάτι χασκογελωντας.
Οι δύο τους προχώρησαν και πήραν θέση στο τραπέζι,ο ένας απέναντι από τον άλλο.
«Αα ελπίζω να μην ξέχασες το πάρτι της Έρρικας το βράδυ,γιατί δεν πάω αν δεν με συνοδέψεις.»
«Μην ανυσηχείς δεν το ξέχασα.»την διαβεβαίωσε και εκείνη ένιωσε μια ανακούφιση.
«Για τελευταία φορά Κρίστοφερ θα πας να υπογράψεις τα χαρτιά του διαζυγίου χθες,γιατί αλλιώς θα φύγω και δεν πρόκειται να βρεις καμία από τις δύο μας ποτέ,με ακούς;ΠΟΤΕ!»φώναξε η Έλενα έξαλλη με τα καμώματα του άντρα της.
«Δεν πρόκειται να πάω!»της απάντησε με τον ίδιο τόνο και του έριξε ένα έκπληκτο βλέμμα.
«Γιατί δεν πρόκειται να χωρίσουμε.Σε αγαπάω και δεν σε αφήνω,και αν κάνω βλακείες είναι για αυτόν τον λόγο,οπότε σκάσε τώρα και φίλα με!»ο Άντριαν χάρηκε που επιτέλους ο φίλος του βρήκε τα κότσια να μιλήσει έξω από τα δόντια.
Η Έλενα τον κοίταξε έκπληκτη και ένα δάκρυ ξέφυγε από τα μάτια της.«Με αγαπάς;Εί..είπες πως με αγαπάς!»αναφώνησε έκπληκτη.
«Φυσικά και σε αγαπάω βρε χαζή,από την πρώτη μέρα που σε είδα σε ερωτεύτικα κεραυνοβόλα.»
«Και εγώ!Μόνο που εγώ ερωτευτίκα πρώτα τον πισινό σου και μετά εσένα.»απάντησε και όλοι έβαλαν τα γέλια.
«Να ευχαριστείς τα χωράφια για αυτό.»φώναξε ο Νόα στην Έλενα και εκείνη έβαλε τα γέλια και έδωσε ένα παθιασμένο φιλί στον Κρις.
«Αυτοί οι δύο είναι μία σαπουνόπερα μόνοι τους.»σχολίασε η Αλίσια και κοίταξε τον Άντριαν,ο οποίος χάζευε τον φίλο του που κρατούσε αγκαλιά την Έλενα,έβλεπε στα μάτια του εκείνο τον πόνο και την λύπη ξανά.
Άπλωσε το χέρι της και έπιασε το δικό του.
Εκείνος το τράβηξε μακριά και έφυγε με γρήγορα βήματα από το τραπέζι.
Έτρεξε πίσω του και τον είδε στην πίσω μεριά της αυλής να κάθεται στο γκαζόν και να καπνίζει.
«Μαζί τα φυτέψαμε όλα αυτά το θυμάσαι;»
«Ήταν όταν έφυγε η Ρενέ.
Το γατάκι μου κατέστρεψε τον κήπο και ο μπαμπάς με έβαλε τιμωρία να τον φτιάξω.Δεν ήταν και στα καλητερά του τότε...και με είδες που έκλαιγα,σου είπα τι έγινε,με πήρες από το χέρι και πήγαμε στην πόλη και αγοράσαμε σπόρους από όλων των ειδών τα τριαντάφυλλα.Περάσαμε μια εβδομάδα να φυτέυουμε τους σπόρους και να διορθώσουμε τα ατυχήματα που είχαν γίνει στον κήπο...»στην θύμηση όλων αυτών χαμογέλασε.
Της έλειπαν αυτές οι εποχές...
«Μου υπόσχεσαι πως κάποια στιγμή θα μου πεις για αυτό το μενταγιόν;»έβγαλε το μενταγιόν απέξω από την μπλούζα της και τον κοίταξε έντονα στα μάτια.
«Το φοράς!»αναφώνησε..«Φυσικά και το φοράω Άντριαν κρατάω την ζωή σου εδώ μέσα,εσύ ο ίδιος μου είπες πως αυτό το αντικείμενο σημαίνει τα πάντα για εσένα!»σηκώθηκε από το πάτωμα και την πλησίασε.Η Αλίσια ένιωσε το στομάχι της να δένεται κόμπος και δεν μπορούσε να εξηγήσει γιατί κάθε φορά που ο Άντριαν βρισκόταν κοντά της το σώμα της αντιδρούσε περίεργα.
Άπλωσε το χέρι του και χάιδεψε το μάγουλό της κανοντάς την να τρέμει.
«Κρυώνεις;»ψυθίρισε με βαριά φωνη,σχεδόν ερωτική πάνω από τα χείλη της και εκείνη ένιωσε μία περίεργη ενόχληση ανάμεσα από τα πόδια της.
Γούρλωσε τα μάτια της και απομακρύνθηκε από κοντά του γνέφοντας αρνητικά.
«Είμαι..μια χαρά.»η φωνή της ακούστηκε λαχανιασμένη,λες και είχε τρέξει μαραθώνιο.
Τι μου συμβαίνει;Αναρωτήθηκε,αλλά προφανώς και δεν πήρε απάντηση.
«Παιδιά το φαγητό είναι έτοιμο.»η Ρενέ για άλλη μία φορά την είχε σώσει.Έτρεξε,έκατσε στο τραπέζι και άρχισε να τρώει προσπαθόντας να ξεχάσει αυτό που της είχε συμβεί.
Χελοο...
Τι μου κανετε αγάπες μου;
Καλά και εγω ευχαριστω για το ενδιαφερον😂
Η σουίτα στο Δαφνί ειναι έτοιμη😏
Εμμμ τι να πρώτο πω τώρα για την κατασταση που επικρατεί εδω😂😂😂
Χαμός;Χαρακτηρίζεται;
Οχι μαλλον εεε;
Εεε τότε τις Μάγδας το κάγκελο😭😂😂
(Αφήστε τα εχω πορωθει με μια σειρα,η μαγδα ειναι πουτάνα χαρακτηριστικά και με μια φιλη μου βγάλαμε καινουργια βρισιά😂😂😂)
Ελπίζω να σας άρεσε,περιμένω τα σχολιάκια σας και τα ψηφάκια σας 😈😈😈