The End
Samantha's POV
"Wake up, Samantha"
"Hey! wake up!"
Nang idinilat ko ang aking mata nasilaw ako sa sinag ng araw na tumatama sa akin mukha. May naaninag rin akong 10 silhouette ng tao na nakapalibot saakin pero nararamdaman kong pamilyar sila saakin.
Para akong nabunutan ng tinik nang makita silang buhay at nakikita ang mga ngiti nila.
"It's been a long time, guys"
"Yeah, akala ko nga iiwan mo na kami." nagtatampong tono ni Paula.
"She's right akala talaga namin hindi ka na babalik to save us"
Napatawa ako. "Syempre hindi mangyayari yun Aira and Paula"
Halos maiyak naman na makita ko siya. ganoon parin ang itsura at lalo siyang gumwapo. Miss na miss ko na talaga siya kaya di ko na napigilan ang sarili ko na lapitan siya at yakapin ng napakahigpit.
"Matagal ko na itong hinihintay, Sam" bulong niya sa aking tenga.
I miss his voice.
"I miss you"
"I miss you too"
Halos limang minuto kami sa ganoong posisyon at ngayon ko lang naramdaman ang hiya. Para na tuloy akong kamatis na namumula.
Aira, Barbie, Monique, Paula, Matthew, Jacob, Asher, Mason, Jake, Leyla but i think someone is missing.
napansin kong komleto sila pero parang hindi mapakali ang isipan ko na isipin na parang may kulang. napansin ko ring maga ang kanilang mata at may mga matsa sila ng dugo.
"W-what happen guys?"
"Samantha alam naming marami ka nang naisakripisyo saamin at ang laki na nang utang ng loob namin saiyo..." wika ni Monique.
"Kasalanan ko ang lahat nang ito at kung bakit ganoon ang nangyari kila Wilson at tita Elizabeth." umiiyak na pahayag ni Barbie.
"What happen to them?! please tell me"
"ah! i knew it! patay na sila" tanong ko sakanila habang patuloy na umaagos ang luha ko at lahat lang sila ay nakayuko.
Hindi manlang ako nakapagpaalam sakanila.
"Natamaan si Wilson ng mga bakal dahil sa pagsabog at isa roon ay nasaksak sakanya. Ang iyong ina naman ay namatay dahil sa ginawa niyang spell na ipinagbabawal para lang matalo si Chelsea. Nagtagumpay nga siya roon pero kalaunan binawian rin ng buhay" mahabang salaysay ni Asher. hanggang ngayon hindi ko parin mapigilang umiyak nang umiyak.
"N-nasaan na sila?"
"Nasa huling hantungan na sila dahil masyadong malala ang kanilang ikinamatay." singit naman ni Jake.
___________
Sa ilog kami dinala ng 3 kings at nakita ako ang dalawang kabaong na may mga pangalan.
nanginginig ako at halos nanghihina na sa sobrang pagkaiyak.
"Kaya mo yan Samantha" bulong saakin ni Jacob.
Lalo akong napahagulgul nang ilagay sa isang lumulutang na bagay ang kanilang kabaong. sinisimulan narin ang kanilang pagkanta bilang pakikiramay. Unti-unti ring nag flaflashback saakin ang mga magagandang nangyari saamin ni Wilson. masyado akong naging selfish at nasaktan ko siya.
pasensya ka na wilson at maraming salamat sa lahat...
sana makita mo na ang taong karapat-dapat para saiyo sa susunod na buhay...
at ngayon ay naaalala ko si mommy. parehas silang naglaan ng buhay para lang sa taong mahal nila. maraming salamat sainyo at i love you.
hinding hindi ko kayo malilimutan...
AFTER 1 YEAR
Naramdaman kong nag vi-vibrate ang cellphone ko at tumatawag nanaman ang boyfriend ko.
"yes babe?"
"tara pasyal tayo pass muna sa mga trabaho natin"
"nagbibiro ko ba? napakarami ko kayang gagawin ngayon"
"please babe~" pa-cute niyang tono. awts nahuli nanaman niya ako. Ewan ko ba kung bakit parang baligtad yata kami ng ugali ni Matthew.
"okay! okay! gimme 1 hour"
"1 hour?!" gulat na gulat niyang tanong sa kabilang linya.
"yes, may problema ba babe" nagmamataray kong arte.
"okay po babe basta before 1 hour nandyan na ako miss na miss ko na yung girlfriend kong maganda eh"
"okay, i love you" at nagflying kiss pa ako sakanya.
"i love you too"
Isang taon. Isang taon narin matapos nangyari ang trahedya at 9 months na kami ni Matthew. Naging maayon ang pamumuhay ko magisa at ngayon may sarili ng restaurants at si Matthew naman ay prosecutor.
Nagkapatawaran na rin kami dahil wala namang ibang magtutulungan kundi kami kami lang. Si Barbie naman ay hinahanap niya ang sarili niya dahil ang laki ng nagawa niyang kasalanan saamin pero matagal naman namin siyang pinatawad.
Yung mga kaibigan naman namin ay may sarili naring mga buhay at ang iba naman ay may anak tulad nina Leyla at Asher. Sina Paula naman at Mason naman ay nasa States para daw malimutan na nilang tuluyan ang nangyari.
Unexpected naman na magkakaroon pala ng love sa pagitan ni Aira at Jake. haha tuwing naaalala ko talaga ang love story nila kinikilig ako.
Nagsuot lang ako ng white cocktail dress at light makeup na pang korean and syempre binraid ko lang ang buhok ko para magmukhang cute. Lahat na siguro ng pagpapaganda ginawa ko sa loob ng isang oras.
Tumunog na ang doorbell na nangangahulugang nandyan na si Matthew ay agad na akong lumabas para salubungin siya. As usual gwapo parin siya at dala pa niya ang bago niyang sports car.
"Where are we going" tanong ko.
"EK!" sabi niya at kinunotan ko lang siya ng noo at napatawa siya ng kaunti.
"Enchanted Kingdom"
Napatili ako sa excitement "O.M.G excited na ako doon! May pa EK-EK ka pa kasing ganap d'yan!"
"Sabi na nga ba magugustuhan mo doon eh"
"Syempre naman minsan lang makapunta doon eh"
Halos isang oras ang byahe namin papunta doon and sa wakas nakarating na rin sa Echanted. naamaze talaga ako kapag may napupuntahan akong amusement park.
Una naming sinakyan yung Jungle Log Jam, sunod naman ay ang space shuttle and syempre hindi pwedeng hindi masakyan ang Anchors Away at marami pa kaming sinakyan na kung ano-ano mapa pambata man o pangmatanda go lang kami.
"Babe gutom na ako at pagod na rin pahinga muna tayo" sabi ni Matthew habang nanlalamig ang kamay at pinpawisan.
"Huy okay ka lang ba?" tanong ko.
"Ah oo naman" nauutal niyang sagot.
"Weh?" Pangungulit ko pa.
Dumaan muna kami sa bilihan ng mga hotdogs, burger, churros at mga drinks at napagdesisyonan na nami na kumain nalang sa ferris wheel. Dahil maggagabi na rin magandang sumakay sa Ferris Wheel dahil makikita mo ang mga city lights at malapit na ring mag 7 PM para sa fireworks display.
"Babe mahal mo ba talaga ako?"
Napatawa ako. "Naman, ano ba naman yang tanong na yan Matty"
"Naninigurado lang tsaka may tanong pa ako..."
"Ano yun?"
"Handa ka bang makasama ako habang buhay?"
"Uhm.." pangaasar ko sakanya dahil kunwari nagiisip pa ako.
"Nevermind, kumain ka nalang d'yan"
"Okay pero ang sagot ko syempre naman gusto kitang makasama habang buhay until death" seryosong sagot ko. At napangiti naman siya.
Tumayo siya at inalalayan niya akong tumayo rin. hinwakan niya ang aking kamay at lumuhod siya.
"Babe..." halata ko ang pagkakaba niya kaya tuloy lalo akong kinakabahan kung anong gagawin niya.
"Will you marry me?"
hindi ko alam ang isasagot ko dahil nagulat ako sa kanyang ginawa. Ang alam ko lang ay mahal ko siya at mahal niya ako. inilabas niya ang box na naglalaman ng singsing na simple lang pero elegante.
"Yes Matt i will marry you!" at kasabay noon ay ang pagsabog ng mga fireworks sa himpapawid.
"I love you Samantha!" at binuhat niya ako. Ngayon ko lang naramdaman na nasa tuktok pala kami ng ferris wheel at sabay nun ang pagsabog ng mga fireworks
"I love you too. Nakakainis ka naman palagi mo nalang akong sinusurpresa." Naiiyak kong bulong sakanya.
Marami mang naging pagsubok ang aming buhay siguro sa huli may saya palagi sa huli.
Kaya kung may pagsubok kayong dinadala para lang isa yang bagyo sa una nakakatakot, mahirap at nakakawalan ng pag asa. Pero sa huli may makikita kang isang napaka gandang bahaghari na masasabi mo ay isang napakagandang wakas.
Naging masaya kaming lahat at wala na akong maiihiling pang muli sa aking buhay dahil sobra sobra na ang ibinigay saakin ng maykapal. Sana maging masa na kami habang buhay at lalo na sa magiging pamilya namin. Sa talang buhay ko ito na talaga ang sinasabi nilang happy ending.
Thank you for reading. Have a good day!