The Lost Province [Biringan City Inspired]

Volume 1 • Chapter 22

Revenge

Mason's POV

"King Mason, kumain na po kayo kahapon pa po kayo hindi kumakain" sabi ng katulong. Hanggang ngayon parin kasi hindi ko parin matanggap ang nangyari para kasing kahapon lang magkasama kami tapos ngayon wala na siya at kailanman hindi ko na siya makikita. Hindi nalang ako umimik kasi ayoko magsalita at gusto kong makapag-isip. Naikwento narin saakin kung paano siya namatay. Kaunti nalang ang mga katulad niyng kaibigan dahil kaya niyang magtaya ng buhay para sa taong mahal niya.

Napakabuti talaga niyang kaibigan dahil mas uunahin pa niya ang kaibigan niya kaysa sa sarili niya.

"Pero kailangan niyo na po talaga kumain dahil malalagot ako kay King Asher kapag hindi kita napakain" pagkukbinsi niya saakin.

Ilang minuto ang lumipas ay umalis narin siya pero hindi rin nagtagal bumukas ulit ito at iniluwa nito ay sina Asher at ang mga kaibigan ni Paula.

"Mason....mula kagabi ka pang hindi kumakain at natutulog.....muwag mong sirain ang buhay mo kay Paula....kasi kahit siya hindi rin magugustuhan ang mga pinagagagawa mo" pangbungad na sabi ni Asher.

Siya ang pinaka matured sa aming tatlo at para na naming kuya siya ni Jake. Si Jake naman ay tipo ng tao—engkanto na tahimik, masungit at minsan masakit mag-salita, prangka kung baga.

"Mason alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo kaya naman sana huwag kang liliko ng landas..." Pagpapatuloy niya. Hindi naman ako nag-drodroga para mawala sa landas nag eemo lang ako dahil ang pinakamamahal kobg babae ay kailanman ay hindi ko na makikita.

"Amn.....M-mason hindi man tayo close pero gusto lang sana kitang bigyan ng advice, kaibigan namin si Paula at sana huwag mong isiping hindi kami nalulungkot sa nangyari at sana huwag mong ifocus sakanya ang lahat ng atensyon mo....tumingin ka sa paligid mo at—"

"Huwag kayong mga OA dahil isang araw palang akong nagdudusasa pagkawala niya na parang umaarte kayo parang isang buwan na ang nakalipas..." Pagpuputol ko kay Samantha. Hindi ko naman siya sinusungitan at alam kong nag aalala lang sila para saakin pero habang sariwa pa ang lahat gusto kong mapag isa muna.

"Ang gusto ko lang ay maghiganti sa puno ng lahat ng pag-hihirap natin at lalo na kay Paula" sinsiridan kong pang sabi.

Marami ring nagawang masama saamin si Chelsea at lalo na sa mga nakaka-babang antas saamin. Ngayon na ang tamang panahon para mag-higanti.

Samantha's POV

"Humanda kayo sa ating pag-lusob sa kabilugan ng buwan para makapag-higanti kayo sa mga masasamang nangyari saatin at ang pagpapahirap ni Mother Luciana o Chelsea at lalong lalo na kayo" sabi ni Mason sa mga tauhan sa palasyo. Nagpatawag siya ng pagpupulong para sa paglusob namin sa kabilugan ng buwan na magaganap sa linggo.

"Kailangan nating mag-ensayo para manalo tayo sa laban at para maging payapa na ang ating mundo at kailanman ay hindi na muling mabubulabog" sabat naman ni Asher.

"Pwede ko ba mahingi ang mga kooperasyon ninyo?" Tanong ni Asher.

Umayon naman ang lahat ng kalalakihan na mayroong buong pusong maglingkod para sa mga kababayan at sa mga taong mahal nila.

"Maraming salamat sainyo, PARA SA KALAYAAN!" Sigaw ni Asher habang 0

"PARA SA KALAYAAN!"  Mga kalalakihan

"Walang susuko saatin ar haharapin natin ang pagsubok ng tadhana!"

"PARA SA TAONG MAHAL NATIN!"

"PARA SA TAONG MAHAL!"

"Sige maari na kayong magsi-uwi sa inyong tahanan at magpalakas kayo para sa araw ng ating paglusob tayo ay malalakas." Pagpapaalala ni Mason. Agad namang nagsi-alisan ang mga kalalakihan na pinatawag kanina at hindi rin nagtagal kami na lang ang natira.

"Sigurado ba kayo sa gagawin natin?" Tanong ni Jacob. Hindi ko namang sinasabing nababakla siya kasi kahit ako ay kinakabahan dahil wala itong kasigaraduhan na magtatagumpay kami. Dahil si Chelsea ang isa sa nga makapangyarihan dito sa mundong ito. Isa siyang immortal at kami naman ay mga mortal.

"Huwag kang mag-alala kaibigan magtatagumpay tayo sa ating plano tiwala lang" at tinapik pa niyo ang balikat ni Jacob.

"Tss, nagmukha ka tuloy na nababakla" Pang-aasar ni Aira kay Jacob.

"Shut up Aira!" At pinanlakihan pa nito ng mata ni Jacob. Buti pa sila nagagawang tumawa hayst!

3rd Person's POV

At nagplaplano pa silang lumusob sa teritoryo ni Chelsea pwes mabibigo na kayo kasi makakapag handa na kami at hindi manlang sila nag ingat dahil maraming umaaligid na kalaban sa palasyo.

"Humanda kayo sa pag-babalik ko" at ngumusi ako ng pandemonyo at tumalikod na pero parang may naka-kita saakin.