İyi okumalar;
Fırat 'In anlatımı;
Defne öylece uyuyordu. O uyudukça benim canım daha çok yanıyordu. Vurulduğu an gözlerimin önüne geldikçe çıldıracak gibi oluyorum. Onu koruyamadım. Eğer o gün onu bırakıp evden çıkmasaydım belki de bunların hiçbiri olmicaktı. O sırf ege için canını hiçe saydı. Doktorlar gelip gittikçe daha çok acıyor kalbim. Çünkü bu kalbimin içinde sadece defne var. O orda öyle cansız yatarken benim kalbim acıyor. Arada sırada iç kanaması başlıyor. Sonrası yine yoğun bakım. Ellerimi cama koyup onun ellerine gözlerimi diktim. Ama bi hareketlenme yok.
"Seni kaybetmekten çok korkuyorum Defnem. Hayatımda hiç bu kadar korkmamıştım. Ama şimdi çok korkuyorum. Hani annen sana para verir sende o parayı kaybedersin ya sonra eve gidince annen seni döver diye korkarsın ya işte bende öyle korkuyorum ama ben dayak yemekten değil ben seni kaybetmekten korkuyorum.
Babam yanıma gelip elini omzuma koydu.
Babam;
"İyi olucak Defne."
Babama sıkıca sarıldım. Hayatımda hiç yapmıcam şeyi yaptım. O da bana sıkıca sarıldı. Buna ihtiyacımın fazlasıyla olduğunu hissettim.
Babam;
"Yeter bu kadar sarıldığın Defne kızım uyandığında ona sarılırsın."
Ben;
"Hele bi uyansın onu hiç bırakmicam bi dk bile yanından ayrılırsam şerefsiz olayım."
Meriç;
"Sen zaten şerefsizsin sanki çokmu sereflisin. Aslında bu mafya işini yapan herkes şerefsiz ben bile."
Meriç 'e bişey demiyordum. Çünkü sarhoştu ve durmadan içiyordu.
Ben;
"Yeter bu kadar içtiğin bırak artık elindekini."
Duru;
"Şuanda Defne burda olsaydı emin ol Meriç senle çok güzel dalga geçerdi."
Meriç;
"Sonra da benden bi ton dayak yerdi. Ama hep şunu derdi 'nolursa olsun beni hiçbir zaman bırakma' o kadar dayağımin tadına baksa bile bu lafını hep derdi bana. Ben onu bırakmıyorum ama o beni bırakmaya niyetli galiba."
Meriç 'in bu sözlerine karşı sadece göz devirdim. Uyunacakti benim sevgilim. O güzel gözlerini gözlerime dikip bana 'seni seviyorum' diyecekti yine. Meriç ayağa kalkıp duvara tekme attı.
Meriç;
"Uyandırın artık lannn! Benim Defnemi uyandırın! O çok uyudu."
Sesi sonlara doğru kısılmıştı. Doktorlar arada sırada onun bu krizine karşı sakinleştirici yapıyorlardı. Gözlerimi ondan çekip tekrardan Defne 'ye çevirdim. İçeri girmek istesemde giremiyordum. İzin vermiyorlardi. Sadece bu oda da olan kamera gibi bir cihazdan izliyordum. Onu da arada bi ama yetiyor mu? Tabiki de hayır yetmiyor. Sevdiğim kadın yanımda olmadığı sürece yetmiyor. Doktor yanımıza gelip;
Doktor;
"Neredeyse bir ay olucak gördüğünüz gibi hala uyanmiyor ve biz elimizden gelen herşeyi yaptık. Karar sizin fişi çekmemizi istiyor musunuz?"
Kendimi kontrol edemeyip doktorun yakasına yapıştım. Ne demek lan fişi çekmek.
Ben;
"Sikerim lan senin belanı. O fişi alır senin müsait yerine sokarım. Benim Defnem uyanacak anladın mı lan beni? Seni doktorluktan men etmeden siktir git yanımdan yoksa çok pis Sikerim seni şimdi kaybol."
Doktora sert bir yumruk atıp yakasını bıraktım. Meriç te ayağa kalmış. Doktorun yüzünü tutup iğrenircesine baktı.
Meriç;
"Seni hık- doktorluktan hık - men ediyorum- ama dur ya seni sikmek hık- bana farz hık- oldu."
O da kafasıni doktorun kafasına geçirip yere fırlattı. Herks bize şaşkın şaşkın bakarken Buğra bağırdı.
Buğra;
"Dağılın lan filim mi çekiyoruz burda."
Doktoru kaldırıp götürdüklerinde tekrardan gözlerimi sevdiğime çevirdim. Yüzünü tam göremesem bile bakmaya devam etmiştim. Duru yanıma gelip eliyle omzumu sıktı. O da benim gibi Defne ye baktı.
Duru;
"Hep teyze olmak istemişsindir. Bak Defne hamileyim ve sende benim bebeğimin teyzesi olacaksın. Benim senden başka kimim var Defne söylesene sende beni ailemin bıraktığı gibi bırakma. Benim hiç kız kardeşim yoktu diye ağlıyordum ya hani sende yanıma gelip bana sıkıca sarılıp 'ben senin kız kardeşin değil miyim yani' diyip surat asıyordun. Şimdi ben sana aynısını diyorum insan hiç kız kardeşini bırakıp gider mi Defne."
Sesi sonlara doğru onun da kısık çıkmıştı. Karnını tutarak ağlıyordu. Murat yanına gelip ona sıkıca sarıldı. Sonra da ona oturmasını söyledim. Murat onu oturtunca Meyra yanıma geldi.
Meyra;
"Daha yeni birbirimize kavuşmuştuk ama ben yine seni kaybettim Defne. Biliyor musun tek isteğim kız kardeşimi bulup onunla küçükken kurduğum bütün hayallerimi gerçekleştirmek istiyordum. Ama yine hayalim suya düştü Defne. Sen burda cansız yatarken ben yine yokluğunu kaybettim Defne. Lütfen uyan artık aç o gözlerini bana sıkıca sarıl. Kardeşim de canım de bitanem de. Ama böyle cansız bi vaziyette yatma. Defne ben seninle bad-boy erkek kesmek ve onları cekistirmek istemiştim hep. Ama bak hayalim gerçek oldu bad-boy bir sevdiğimiz var. Ama yine de ayni şeyleri yapmak istemiyorum anlamına gelmiyor. Uyan da biraz kaçamak yapalım Defne."
Bu son sözlerine ne kadar kızsam da bişey demedim. Defne nin kardeşinden de böyle şeyler beklenirdi zaten. Ama onu Meyra şakasına söylemişti bunu biliyordum. Ama yine de kızmıştı işte. Meriç hemen lafa atlamıştı.
Meriç;
"Bende hık- sizin o hık- gözlerinizi hık- oyardım. Hayalinize hık- sıçayım hık- bu nasıl hayal lan beni mi hık- katil etmeye çalışıyorsunuz hık- yolarım ikinizi de ona hık- göre."
Meyra ve ben Meriç 'e sadece göz devirmekle yetindik. Sonuçta sarhoş ne dediğini pek bilmiyor.
_____________________________
Meyra 'nın anlatımı;
Gözlerimin yorgunluktan göz kapaklarıma ağır basınç yapmasıyla gözlerimi biraz olsun kapadım. Ama uyumak istemiyordum. Defnem orda öyle yatarken gözüme tek gram uyku girmiyordu. Ne kadar uyumamak için dirensemde başarısız olmuştum ve gözlerimi kapayıp başımı buğra 'nin göğsüne koydum.
"Anne"
Her yer karanlıktı kimsecikler yoktu. Mezarlıktan başka ağlayarak etrafıma bakıyordum.
"Anneeeee"
Boğazım yirtilircasina bağırıyordum ama duyan yoktu.
"Yardım edinnnn kimse yok mu? Bugraaaaaa"
Kimse beni duymuyordu. Arkamdan bi ses gelince arkama döndüm. Bu kişi gerçek annemdi.
"Kızım"
"Anne neresi burası neden burdayım lütfen yardım et bana çok korkuyorum."
"Korkma meleğim annen burda."
Sağımda sinirli ses gelince başımı o tarafa çevirdim. Bu da üvey annemdi. Kafam çok karışmıştı. Noluyordu.
"Dokunma kızıma o senin değil benim kızım."
Solumda bi ses daha ışitince sol tarafıma döndüm. Buda benim gerçek babamdi.
"Herşey senin yüzünden oldu. Defne bu halde olmasının tek sebebi sensin."
Sensin !
Sensin!
Sensin!
"Hayır hayır ben bişey yapmadım. Baba lütfen beni dinle ben bişey yapmadım. Suçsuzum ben."
"Sakin ol geçti güzelim."
Gözlerimi açar açmaz buğra 'ya sıkıca sarıldım.
"Defne nin bu halde olmasının tek sorumlusu ben değilim. Ben ona nasıl kiyabilirim."
Fırat;
"Rüyanda ne gördün ki?"
Buğra dan ayrılıp herkese gördüğüm rüya mı anlattım. Sonra da elimi yüzümü yıkamak için ayağa kalkıp lavabolarin olduğu yere yürüdüm. İçeri girince elimi yüzümü yıkadım. Ve aynadan kendi yansımama baktım. Arkamda birini görünce hemen arkama döndüm.
"Herşey senin yüzünden kızım bu haldeyse tek suçlu sensin. Sen evin en uğursuzusun. Seni kendi ellerimle geberticem."
"Baba ben bişey yapmadım. Lütfen dokunma bana baba lütfen."
Babam bana yaklaşınca çığlık atmaya başladım. Boğazımı sıkmaya başlayınca nefes alamiyordum.
"Im-da-t ya-r-dim ed-in"
"Sakin ol benim Buğra."
Öksürmeye başladım. Bu neydi şimdi. Babam beni boğmaya çalışıyordu.
"Iyimisin."
"Evet iyiyim gidelim mi?"
"Peki"
Buğra koluma girince kendimi geri çektim. Hala rüyanın etkisindeydim.
"Meyra neyin var bende neden korkuyorsun Meyra."
"Biraz hava almaya ihtiyacım var. Bunaldım sadece Buğra."
Kafasını sallayıp ellerimden tuttu. Ellerini sıkınca o da benim elimi sıkıca sıktı. Birlikte hastaneden çıkıp bir banka oturduk. Havayı içime çektikçe o rüyam aklıma geliyordu.
"Sadece kötü bi rüya ve geçti gitti."
"Bak Meyra gördüğün rüya gerçek değil sadece bir kabus gördün. Ve hepsi geçti anladın mı beni."
Ona kafamı sallayıp tertemiz havayı içime daha kuvetlice çektim. Nefes almak gibisi yoktu.
____________________________
Meriç 'in anlatımı;
Çok içtiğim için olduğum yere sızmıştim. Kafamı kaldırınca bir zonklama olunca kafamı geri yatırdım. Basım resmen çatlıyordu.
Bok vardı sanki bu kadar içecek.
Defne olsa bunların acısını çıkarıp üstüne başıma masaj yapıp saçlarımı çekerdi.
"Çok içersen böyle de çekersin acısını.""
"Sadece iki bardak içtim Defne abartma istersen."
Kafama şaplak atınca kolundan tuttuğum gibi koltuğa düşürdüm.
"Of Meriç ya saçlarımı bozdun."
"Başlatma şimdi saçlarından hem böyle süslenmiş puslenmis nereye gidiyorsun hanfendi."
"Sanene Meriç sanane al şu kahveni içte bir an önce toparlan."
Saçından tutup çekeceğimi anlayınca ayağa kalkıp kaçmaya başladı. Bende başımın ağrısını umursamayıp peşinden koştum. Evde deliler gibi koşuyorduk. Allahtan annemler yanımızda yoktu bu halimizi görseler 'koca essek oldunuz hala kavga ediyorsunuz' derdi bize. Defne yine sakarlığıni konuşturmuş olacakki bütün un poşeti başından aşağı dökülmüştu. Onun bu haline anırarak gülmeye başlamıştı.
"Of ama ya bu unu kim buraya koyduysa resmen un banyosu yaptım."
"Çok güzel duruyorsun bence böyle dışarı çıkabilirsin."
"Ya öyle mi."
İçinde az kalmış un poşetini alıp bana doğru yaklaşmaya başlayınca;
"Hayır hayır daha çok gencim hayatımın aşkını bulmadan bu dünyadan göçüp gitmek istemiyorum."
Bana ağzı açık bakıp sinsice sırıtıp başımdan aşağı boşaltı. Bugün benim için bi o kadar yorgun ve bi o kadar mutlu geçmişti. Onunla un banyosu yapmıştık ve bu halimize salak salak gülüyorduk. Telefon ile bu halimizi ölümsüzlestirmistik.
"Seni çok seviyorum Defne."
"Bende seni çok seviyorum yakışıklı kuzenim benim."
Onu unlu unlu öpüp yukarı koştum. Acil yıkanmam lazımdı. O da arkamdan bağırdı.
"Beni hiçbir zaman tek başıma bırakıp gitme Meriç ben sensiz bi saniye yapmazken sensiz eglenemezken sende sakın beni sensizliğe terfi etme."
Bunu bağırarak demişti. Bizim Defne ile bağımız çok kuvetliydi hemde çok. Sırf onun için kimseyle sevgili olmazdım o da olmazdı kimseyle birlikte takılırdık. İşte kuzen ilişkimiz buydu bizim. Aşktan daha büyüktü sevgimiz.
"Emin ol seni ömür boyu evlensem bile bırakmam Defne"
İşte biz böyleydik ne o beni bırakıp gider ne de ben onu. Bizim bagımızı kimse koparamazdi. Sevgimiz büyüktü bizim.
Defne ile yaşadığım o anım en güzel anımdı.
"Yine içtim defne bak yine başım ağrıyor. Orda yatacağına bana masaj yapsana yine. Sonra sen beni kızdır bende seni kovalayim. Sonra sen mutfak dolabını açınca başına un dökülsün bende o haline güleyim. Sende sinirlenip un poşetini benimde başımdan aşağı dök. Sonra ikimiz salak salak o halimize gülelim. Lütfen artık uyan Defne lütfen sana çok ihtiyacım var hemde çok."
Fırat yanıma gelip bana sarıldı.
Ben;
"Bana hep beni bırakma diyen kız şimdi nerde beni bırakıp gidecek mi Fırat?"
Fırat;
"Benim sevdiğim kadın çok güçlü o hayatta bizi bırakıp hiçbir yere gitmez , gidemez anladın mı beni."
Başımı olumlu anlamda sallayınca 'aferin' diyip yanımdan kalktı.
Bizim Defnemiz bizi bırakıp hiçbir yere gidemez. Gitmemeli de zaten daha karpuz kesip yicez esprime tüküreyim. Ama yapmasaydım olmazdı. Defne olsa o da böyle yapardı ki bundan adım gibi eminim.
Çünkü onu benden iyi tanıyan yoktur!
Beni de onun kadar iyi tanıyan yoktur!
Sonunda bölüm geldi. Bütün işlerimi halledip tekrardan bolubölüm yazdım aferin bana neyse uzatmadan en iyisi kaçıp gideyim. Görüşmek üzere sizleri seviyorum.
😘😘😘😘😘😎😍😘😎😘😘😘😘😘😎😎😍
Gözlüklerim şekil önümden çekil ehehehhe😂😂😂😂😂😂😂 neyse ben kaçar
......