NANG makauwi si Jennica sa PS HQ ay may nakita siyang red sticky note na nakadikit sa pintuan ng kanyang Unit, 'I'm sorry', iyan ang nakasulat sa papel. Umismid si Jennica at napaisip, Anong akala niya madadaan lang ako sa sticky note?, binuksan na niya ang kanyang Unit at hindi siya makapaniwala sa kanyang nakita, roses petals and candle lights everywhere.
"Pasensya na aking mahal~ Di naman ako magtatagal~ Nais ko lang marinig mo ang bawat nilalaman~ Ng puso kong ito inaalay ko sayo~ Dinggin mo sana mga sinasabi ng awitin ko~"
"Stop it Reymond. Adrian patigilin mo nga iyan." pilit na pinipigilan ni Jennica ang kanyang ngiti.
Reymond keeps on singing and Adrian just continued to strum.
"Pilitin mang ibaling at sa iba'y isalin~ Ay di malimot ang halimuyak na hatid ng hangin~ Ng una kang makita hindi makapaniwala~ Parang panaginip at langit aking nadarama~"
"May balak ba kayong sunugin ang Unit ko?!" kunwaring pagalit na wika ng dalaga.
"Nais kong malaman mong ikaw ang aking iniibig~ Sana ay dinggin mo ang tibok nitong dibdib~ Nais kong malaman mong ikaw ang nasa panaginip~ At magkalapit agwat ng ating daigdig~"
Napakagat-labi si Jennica, naiiyak siya pero masayang-masaya naman ang puso niya. Ito na ba ang tinatawag na tears of joy?
"Hinahanap ng puso ang pag-ibig mo (makinig ka sana sakin)~ Hindi ito malilimutan ng pagmamahal at ligaya na dala mo (laman ng aking damdamin)~ Kung saka sakli na kaya mo pang ibalik (sige na wag kang magalinlangan)~ Ang dating pagtingin sa puso kong nananabik pa sa iyo~"
Reymond stopped singing at lumapit kay Jennica. Lumuhod siya rito at nakayukong sinabing, "I'm so sorry for hurting your feelings. I'm so sorry baby."
Nawala, nagunaw, nag-evaporate lahat ng inis ni Jennica nang maramdaman ang sincerity sa boses ng binata. Napatingin siya kay Adrian na nakangiting nakatingin din sa kanya.
"Go on, forgive him na Ate Jennica."
"Nize?" gulat na tanong ni Jennica. Bigla-bigla kasi itong sumulpot out of nowhere.
"Patawarin mo na, nag-effort naman eh. Haha! Tsaka nadamay pa ang babe Adrian ko."
"Kinokonsensya niyo lang yata ako eh. Haha! Sige na nga, tumayo ka na riyan. Ang panget mong mag-rap." pagsisinungaling niya.
Tumayo si Reymond and surprisingly, he shed a tear.
"Hala! Hoy pinapatawad na kita! Bakit ka umiiyak?" natatarantang saad ni Jennica habang pinapahid ang luha ng binata.
"I realized something."
"Ano iyon? Na mahal mo na ako?"
Lumapit ang binatang si Adrian sa kanyang nobyang si Lil Saint at isinandal ang kanyang ulo sa balikat ng dalaga.
"Na ayokong nagagalit ka, ayokong nagtatampo ka, ayokong binabaliwala mo ako dahil pakiramdam ko, kapag nangyayari ang mga iyon ay baka mangyari ang pinakakinatatakutan ko."
Nagtatanong ang mga matang tiningnan ni Jennica ang binata.
"Takot akong mapagod ka sa pagmamahal mo sa akin. Takot na takot ako roon Jennica."
Umiling si Jennica sa sinabi ng binata, "Hindi. Hindi ako mapapagod. Oo, maiinis ako. Oo, magagalit ako. Oo, magseselos ako. Oo, sasama ang loob ko pero ito ang pakatandaan mo . . . hindi ako mapapagod nang dahil lang nasasaktan ako. Hinding-hindi."
"Ang gay ko na." reklamo ni Reymond habang pinapahid ang luha sa kanyang mga mata.
"Siomai ka talaga." then she kissed him lovingly. Smack lang naman, may kasalanan pa ito sa kanya kaya wala itong karapatang umarte.
***
"JOSEPHINE akin na kasi iyan!" sigaw ni Oasis at pilit na kinukuha ang kanyang cellphone sa kamay ni Josephine. Kung tutuusin ay madali lang naman niya itong makuha kaya lang ayaw niyang magkaroon ng physical contact dito, nakukuryente kasi siya.
"Haha! Ikaw ha? Noon dadalawang tao lang ang nasa contacts mo, ngayon tatlo na?"
"Shut up."
"Haha! Namiss mo ako ano?" pangungulit ni Josephine sa kanyang sinisilbihang Code.
"N-never." Shit. Never my ass.
"Haha! Sino nga kasi itong si Andrea na siyang pangatlo mong contact bukod sa akin at sa mom mo?"
"Quit asking. Give me that."
"Ayoko—oops." inabot agad ni Josephine ang cellphone kay Oasis dahil tumatawag ang ina nito. "Si tita Elizabeth."
"Yes Elizabeth?" sagot ni Oasis sa kanyang cellphone habang lumalakad palayo sa dalagang si Josephine.
"Jeez son, breathe. Nakakatakot ka namang kiligin. Halos hindi ka na humihinga."
"Elizabeth . . . " saad niya in a threatening tone.
Tumawa lang ang nasa kabilang linya at sinabing, "Total mukhang inspired ka naman, pumunta ka sa HQ namin. May ipapagawa kami sa iyo tungkol sa Project Dahlia, make sure na wala kang kasama at walang makakapansin na pumunta ka rito."
"Roger that."
***
"OKAY class, get one whole manila paper. Individually I want you to draw your Ideal Partner in life, if you don't know how to draw then write it up. Just make sure na pupunuin niyo iyang manila paper. Got that?" utos si Sir Mountus sa kanyang klase.
Napatingin si Jennica kay Reymond, Sayang . . . hindi ako marunong gumuhit. I could've drawn that perfect face.
Nang mapansin ni Reymond na nakatingin sa kanya ang dalaga ay mabilis niya itong ninakawan ng halik, "Masyado kang maganda kapag nakatitig ng ganyan, alam mo ba iyon?" nakangising sabi ng binata habang nakatingin sa whiteboard. Sa kanyang peripheral vision ay nakikita niya ang pulang-pulang mukha ng kanyang nobya.
"M-magnanakaw! Eh pwede ka naman kasing humingi na lang."
"May sinasabi ka?"
"Wala. Wala akong sinasabi! Bingi nito."
"Naku naman, nabitin pa yata."
"Tse!" defensive na tugon ni Jennica. She pouted kahit hindi niya alam kung nagmumukha siyang cute o katawatawa, Sige. Magpa-cute ka pa Jennica. Grabeng pagmamahal na ito! Todo-todo na!, "Bumili ka na nga lang ng manila paper. Bilis!"
"Yes ma'am!" at nagnakaw na naman ang binata ng halik pero this time ay sa noo na.
Napailing na ngumiti na lamang si Jennica habang sinusundan ng tingin ang papalayong binata. Huminto pa talaga ito sa may bandang pintuan bago lumingon sa kanya at binigyan siya ng isang mapang-akit na kindat na sinamahan pa ng lip bite.
"Oh . . . hi Jennica!" malanding saad ng isang boses.
Dreadful na nanlaki ang mga mata ni Jennica at kahit ayaw man niya itong lingunin ay may invisible force talaga nagpapaikot sa kanyang ulo paharap sa taong nasa kanyang likuran, "H-hannah . . . ?" she looked at the girl from head to toe, "Bakit nandito ka sa Woodsen?"
Tumaas ang kilay ni Hannah Hartwell sa sinabi ng dalaga, "Sa tingin mo Jennica?" siya naman ngayon ang kumilatis sa babae mula ulo hanggang paa, "Hiyang ka yata rito sa Woodsen? Hmmnn? Bakit kaya?"
Pilit na pinipigilan ni Jennica ang kanyang sarili na sugurin ang bitchesang si Hannah dahil alam niyang kapag ginawa niya iyon ay siya lang din ang mapapahamak. Pero nagulat na lamang siya nang bigla itong umiyak, tumulo pa nga ang luha nito habang nakatingin sa kanyang likuran.
"Sir . . . h-hindi pala ako welcome rito."
Oh come on. Pati ba naman dito?!, hinaing ni Jennica sa isipan.
"Ms. Perez, anong ginawa mo sa kanya?" naguguluhang tanong ni Sir Maures kay Jennica habang pilit na pinapatahan ang bagong estudyante.
"Wala akong—"
"Sir sabi niya I don't belong here kasi raw I came from STOHS." pag-arte ni Hannah habang may payakap-yakap effect pa kay Sir Mountus Maures. Then she smirked playful, making sure na si Jennica lamang ang makakakita.
"Ms. Perez masama ang sinabi mo. Galing ka rin naman ng STOHS, hindi ba?" pagsaway ng guro sa kanyang estudyante. Bilang Code Gentle ng PS 6th Generation ay ayaw niyang may nakikitang umiiyak na babae, "Transferee lang siya at late kayong dumating ni Reymond kaya hindi niyo siya naabutang ipakilala sa sarili niya." dagdag litanya niya.
"Sir, tanungin mo man lahat ng nakarinig dito, I swear wala talaga—"
"Sinungaling! Of course takot sila sa iyo dahil boyfriend mo ang isa sa mga PS!" panunumbat na naman ni Hannah pero sa isip niya, And the Oscars Best Actress award goes to the most beautiful Hannah Hartwell!
"Okay, tahan ka na iha. Kayong lahat!" tawag niya sa kanyang buong klase, "Huwag na huwag kayong mangtatapak ng tao, masama iyon. Naiintindihan niyo ba ako?" saad niya sabay tingin ulit kay Jennica, "Ms. Perez?"
Frustrated na bumuntung-hininga si Jennica saka tumango, "Yes sir." labag sa loob niyang sagot. Ito ang kinaiinisan niya kapag nasa malapit ang bitchesang si Hannah Hartwell, imposible kasing hindi siya mapahamak kapag nasa iisang lugar sila.
"Sige na, continue your activity. Sasaglit lang ako sa faculty."
Nang makalabas na ang guro ay unti-unting nagbago ang aura ni Hannah. She stood tall at nakapangliliit na tiningnan si Jennica, "See? Wala ka talagang panama sa akin." Napansin niyang nakatingin sa kanya ang iba niyang mga kaklase kaya nginitian niya ang mga ito ng matamis.
"Ayos lang kaya si Jen?" tanong ni Mickey sa mga kaibigang babae. "Lapitan kaya natin?"
"Huwag na, mukha namang wala silang problema eh. Ngumiti nga iyong transferee oh?"
Nakakuyom ang mga kamay ni Jennica habang tinitigan ng nakamamatay si Hannah, "Bakit ka ba nandito?"
"Duh . . . tinatanong pa ba iyon? Eh di para gawing miserable ang buhay mo. Boba ka talaga."
"Sandali." marahas na hinawakan ni Jennica ang braso ng dalaga, "Hindi ka ba nagsasawa?" hindi niya namalayang hinihigpitan na pala niya ang pagkakahawak dito.
"A-aray! Ano ba?!" pilit na binawi ni Hannah ang kanyang braso ngunit malakas talaga ang dalaga kaya hindi niya ito makuha-kuha, "Oo! Hangga't nasa iyo ang puso niya, hinding-hindi ako magsasawa!" this time, halos hindi na maramdaman ni Hannah ang kanyang kamay dahil sa higpit ng pagkakahawak ni Jennica. "Bitch! Bitawan mo sabi ako."
"Jennica, stop it."
Nang marinig ng dalagang si Jennica ang boses na iyon ay agad siyang kumalma. Pabalibag niyang binitawan ang kamay ng babae saka niya binirahan ng alis ang dalawa.
Susundan na sana ni Reymond ang dalaga kaya lang pinigilan siya ni Hannah, "Hi Reymond! Ako si Hannah, Hannah Hartwell. Ang nag-iisang—"
"Believe me when I say that I don't give a damn on your whereabouts. Now if you'll excuse me—"
"Wait!" ayaw pa rin niyang paawat kahit na napahiya na siya. Wala kasi sa bokabularyo niya ang sumuko makuha lang ang kanyang gusto, "Ako na nga iyong sinaktan niya tapos—"
Tumalikod na lamang si Reymond at iniwang nakatulala ang babae.
Nagdilim ang anyo ni Hannah habang tiningnan ang papaalis na binata, Jennica bitch! Dinagdagan mo lang ang kasalanan mo sa akin.
---
If you liked this part, please do Vote.
If you have something to say, please do Comment.
If you can't do both, please do Share.
Love lots mga bebe, SheIsLexa. :*