ZÜMRÜT'TEN
Çocuğun uzattığı eli Ahenk elinin tersiyle itmişti. Hepimiz Eftalya'ya öldürücü bakışlar atarken o, iki elinin işaret parmağını birleştirmiş zoraki bir şekilde sırıtıyordu.
Önce adının Polat olduğunu öğrendiğim çocuğa yüzümü buruşturup arkamı döndüm. Benim ardımdansa Erva sırıtan çocuğa bakıp somurtarak iki elini göğsünde birleştirip peşimden geldi. Ahenk de çocuğa dil çıkarıp bizi takip edince kimsenin kalmadığını fark ettim. Bediz'in ne ara toz olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Aslında onu Eftalya gevezelik ederken de görmemiştim. Belki de o zaman gitmişti.
°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°
Yatakhaneye çıktığımızda parti için bir şeyler giyinmeye başlamıştık.
Erva sportif bir tayt ve uzun bir sweetshirt giyinmişti. Saçını ise sol yanından yüksekçe toplamıştı. Makyaj yapmamıştı.
Bediz dediğini yapmış ve Galatasaray forması giymişti. Dizlik bile giymiş o kadar yani.
Ahenk ise rahat bir şeyler tercih edip ananas desenli beyaz keten bir şort tulum giymişti. Aslında pijama da olabilir tam anlayamamıştım.
Eftalya uçmuştu. Elimdeki imkanlarla yapabileceği en iyi modeli yapmış ve ilk haftadan maşa getirmeyi hangi akılla düşündüyse saçına maşa bile yapmıştı.
Bense tshirt kot pantolon tarzıma sonuna kadar uyan biri olarak gündelik giyinmiştim.
°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°
" Aaaaaaaaa!!!!!!!"
Eftalya'nın çığlığıyla hepimiz kulaklarımızı kapatmıştık.
"Siz! Şu tiplerinize bir bakın. Beni rezil mi edeceksiniz?"
"Kanka ne var tipimizde ya?"
"Ne mi var Ahenk? Kızım resmen forma giymiş. Tribüne mi gidiyoruz partiye mi belli değil? Hele sen? Pijama giyseydin! Hem çok kısa bu. "
" Eee bu zaten bir pijama. Hem kısaysa ne olmuş ki. " dedi Ahenk sakince.
"Kısa ise erkekler bakar Ahenk! Hatta daha kötüsü okulda adını çıkartabilirler. Ergen erkeklerin ne kadar acımasız olabildiğini biliyorsun."
Buradaki imanın sebebi bendim. Aklıma yaşadıklarım gelince kendime gelmek için başımı hızlıca iki yana salladım.
"Erkekler kısa giyince biz onlara bakıyor muyuz?"
"Yürü be Ahenk! "
Ahenk'in Efta ile uğraşmasını ve Erva'nın Ahenk'in son sözünü duyduktan sonra gaza geldi ve sonra olay kafasına dank etmiş olacak ki devam etti. " Evet."
Hepimiz Erva'ya garip bakışlar attık. Kıtlıktan mı çıktın be yavrum?
"Yok yok kesin bizi rezil edeceksiniz. " konuyu tekrar çevirdi Eftalya.
"Senin ortaokuldaki rezilliklerinden sonra mı Efta? Susayım dedim ama olmuyor yani. Ben spor yapacağım. "
"Al işte. Yine depresyona girdi."
Ve böylelikle Bediz de spor lafını duyup Erva'nın peşinden gitti. Partiye Ahenk, Efta ve ben kaldık.
°○°●°○°●°○°●°○●°○°●°○°●°○°●°
Parti odasına girdiğimizde gerçekten berbattı. Hiç bir şekilde organizasyon yoktu. Müzik bile zar zor duyuluyordu. Zaten birkaç kişinin iğneleyici bakışlarını üzerimizde hissetmiştik Kabul etmeliydim ki gerçekten çok komik görünüyorduk. Üçümüz de birbirimizden apayrı ve uyumsuz giyinmiştik ve bu gerçekten dikkat çekiyordu.
"Aa okulda nasıl ezikler varmış. Şu giydiklerine bakın."
En az Eftalya kadar süslü bir kız ağzından sahte bir kıkırtı çıkartınca sinirlerim tepeme çıkmaya başlamıştı.
Kızın gözleri yanımızdaki Eftalya'ya kaydı ve gözlerinin içinden bir pırıltı geçti.
"Merhaba güzel kız ben Hande. Elbisene bayıldım." daha sonra duyabileceğimiz bir şekilde sesini kısarak devam etti. "Eğer yanındakilerden kurtulursan eminim oldukça iyi anlaşabiliriz."
Tabii üçümüz de bu ikiyüzlülük karşısında dellenmiştik ve bizi sakinleştirecek Erva'mız yanımızda yoktu. İyi oldu bu. Ellerim kaşınıyordu.
"Öyle mi. Teşekkür ederim canım ama malesef ki ben seninkini hiç beğenmedim. Bim poşeti geçirsen daha çok yakışırdı."
Eftalya'nın tavrıyla birlikte Ahenk ağzını tutamadı ve kısa bir kıkırtıyı ortaya bıraktı. Kızın değişen yüz ifadesinden anladığım kadarıyla kavga çıkacaktı.
"Kimsiniz siz, okulun ilk ezikleri mi? "
" Bana bak yelloz kim oluyorsun da sen bize ezik diyorsun? " dedim sinirle.
" Ne o, zoruna mı gitti? Sizi kim davet etti ki zaten? "
Eftalya öne çıkarak kıza öfkeli bir bakış attı. "Kusura bakma canım yüz yüze konuşmak isterdim ama malesef yüzsüzsün. " dedi internetten alınmış laf sokma sözleri edasıyla.
Kızın yüzü ekşidi. "Sen kime yüzsüz diyorsun be!" anladığım kadarıyla okula alkol sokmuştu. Süper; olası bir kavgada suçlu olmayacaktık.
"Sana." dedi Eftalya sonunu uzatarak.
Evet Eftalya kız hiç anlamamıştı zaten.
İkisinin arasındaki minik tartışma bakışları üzerimize çekmişti.
" Kime bulaştığınızın farkında değilsiniz. "
" Ben kime bulaştığımı gayet iyi biliyorum. " dedi Efta.
" Öyle mi? Kime bulaşmışsın söyle bakayım."
"Sana" dedi yine, az önceki tonlamayla. İşte şuan keyif almaya başlamıştım.
Ahenk sinirlendiği için susma tepkisini kullanıyordu. Benim kadar rahat değildi çünkü fark ettiğim detayları göremiyordu. Açıkçası ne tepki verir bilmiyordum.
Kız aniden deli gibi hareket etmeye başladı. Açıkçası bu biraz tuhaftı. Birkaç kişi onun bu gülünç haline kıkırdadı.
"Çok yaklaşmayın gençler at teper falan." dedi Eftalya kızı göstererek. Üstüne ben de bir ekleme yaptım.
"Kaçak alkol yeterince tepmiş zaten Efta."
Sonra havalı havalı partiden çıktık. Tabii parti odasından çıkar çıkmaz Eftalya normal haline dönmüş ve yere kapaklanmıştı.
Bu onunla dalga geçmemize neden oldu.
Yatakhaneye vardığımızda Bediz ve Erva'nın hâlâ dönmemiş olduğunu gördük.
"Efta sen n'aptın kızım." dedim omzuna hafifçe vurarak.
Sırıtarak vurduğum yeri ovuşturdu "Ne o, beklemiyor muydunuz?"
"Tabii ki beklemiyorduk."
"Kızlar. Şuna emin olun. Hiç kimse beni ve benim arkadaşlarımı asla ezikleyemez." dedi ciddiyetle.
Ona gülümsedim.
°○°●°○●°○●°○°●°○°●°○°●°○°●°
"Kızlar. Ben bir bizimkileri çağırayım. Büyük ihtimalle futbol oynuyorlardır zaten"
Eftalya ve Ahenk'e haber verdikten sonra çıktım. Bahçeye giderken birkaç kızın bakışlarını sırtımda hissettim. Bu okulun dedikodu ağı gerçekten gelişmişti.
Sahalara doğru ilerlediğimde bankta sırtımızı yasladığımız yere bacaklarıyla asılan Erva'yı gördüm. Bu kendimi neden onlarla arkadaş olduğuma dair sorgulamama neden oldu.
Yine!
"Selam. " Karşıma bir anda çıkan şeyle hafif bir çığlık attım.
"Benim benim Polat."
Onu görmezden gelmek için sağa kaydım. Karşıma geçti. Sola kaydım yine karşıma geçti.
"Ne istiyorsun?" dedim sabrımın son damlasına sarılarak.
"Hande'yle kavga etmişsiniz?"
"İlk olarak sanane? İkinci olarak sen bunu nereden biliyorsun?"
"Bütün okul biliyor."
"Siktir."
"Yavaş."
"Çekil şuradan."
"Bir soru daha." dedi yine önüme geçerek. "Bizim Yağan'ın otobüste tanıştığı somurtkan kız n'apıyor öyle?"
Erva'ya bakıp elimi anlıma vurdum. Akıl hastanesinden kaçmış gibi görünüyordu. Tepe taklak oturduğu bankta, kafasını sallandırarak salak salak gülüyordu. Klasik müziği nerde bu kızın?
'Ne yaptığını bilmiyorum soru sormayı kesmezsen kendimi boğacağım' demek yerine "Seninle bunu söyleyecek kadar yakın olduğumu düşünmüyorum." dedim çünkü ergen erkek düşmanı gibi davranmak kesinlikle kendimi güvende hissettiriyordu.
Yüzünde anlamsız bir sırıtış oluştu. "Yakın olalım o zaman?"
"Sizin bizimle derdiniz ne? "
" Seninle bunu söyleyecek kadar yakın olduğumu düşünmüyorum." dedi, az önce ona söylendiğim tonda. Kabul etmeliyim ki sağlam laf sokmuştu.
"Sana son uyarım çocuk. Çekil şuradan."
"Niye ki? Deli gibi yumruk atan arkadaşını mı çağırırsın? Dur ya, geveze arkadaşın ne demişti senin için? Kavgacı. "
Polat yüzüme doğru kafasını yaklaştırınca kafa attım. Tabii bu kafatasımın çökmesine neden olmuştu. Elimin kaşıntısı anlaşılan parti için değil Polat içinmiş.
Sızlanmamak için dilimi ısırdım. "Seni uyarmıştım."
Dahası da oldu. Nereden geldiğini bilmediğim bir futbol topu Polat'ın kafasına indi.
Çocuk yavaş yavaş yanımdan uzaklaşırken omzumda bir el hissettim. Kafamı çevirince Bediz'i gördüm.
"Ve Bediz vurdu gol oldu. "
"Sen mi attın topu ?"
"Yeap. Kanka Erva yine depresyona girdi. Nedeni benim annemin beni kırk kere aramasıymış sanırım. "
"Al işte. Bunun devreler hep ters işliyor ya. Kız reglken aşırı normal dışındayken hep böyle. "
°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°
"Hadi Erva. Kalk kızım saat On bir buçuk. On beş dakika içinde yatakhaneler kapanacak. "
"Kırk arama ya, kırk! Beni annem bir kere aramadı. "
Neden depresyonda olduğu anlaşıldı. Aslında derdi annesinin aramaması olduğunu sanmıyordum. Arasaydı da bu sefer çok arıyor diye sızlanacaktı. Tek istediği depresyona girmek ve acısını başka acılarla kapamaya çalışmaktı.
Bediz'e işaret verince ben kollarından o ise bacağından tutup kaldırdık.
"Tamam. Tamam durun kalkacağım."
Yüzünde oluşan küçük tebessümle bu sefer sağa sola salladık.
"Kızlar durun düşüreceksiniz. İndirin beni."
Bu sefer daha büyük gülümseyince indirdik. Bediz ikimizin ortasına geçip kollarını omzumuza attı ve kafalarımızı tokuşturdu.
°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°○°●°
"Efta. Senin için iyi bir haberim, ki bu o haber için söylenecek son şey. Ama sen sevinirsin." dedim ciddi bir şekilde.
Ahenk ne tepki verir bilmiyordum. Bediz kesinlikle olumsuz karşılayacaktı ve Erva (eski ortamcı olduğu için) da büyük ihtimalle 'Uzun zamandır neden bu kadar güzel bir şey olmadı' diyip ders çalışma depresyonuna girecekti. Ki bu onun sıradan depresyonlarındandı.
"Dökül Zümzüm kuzu." dedi Erva.
"Bugün partide kavga ettik ya. O sadece oradaki insanların arasında kalmamış."
"Ne?" dedi Eftalya önce, sonra kastettiğim şeyi anlayınca yüzü aydınlandı. "Yaşasın, popüler olduk." Cırtlak sesine kısa bir süre yüzümüzü buruşturduk.
"Bu neden daha önce olmadı ya!" dedi Erva huysuz bir ses tonuyla. Sanırım onun da hoşuna gitmişti.
Ahenk tek kaşını kaldırdı. "Şimdi işlerimi birilerine yaptırabilir miyim?"
"Bu işten hiç haz almadım." dedi Bediz gözlerini devirerek.
Omuz silktim. İnsanlar konuşurdu. Genellikle de boş bu konuşmalar boş olurdu.