[Itachi Uchiha]
Po Czwartej wojnie wybudowałem mały dom nad wzgórzem. Odosobniony od wszystkiego. Cisza i spokój. Tego brakowało mi już długo.
Siedziałem w kuchni wpatrując się w widok za oknem. Kiedy do moich drzwi ktoś zapukał. Spokojnie wstałem i otworzyłem.
- O Sakura to ty. Wejdź. - oznajmiłem i wpuściłem dziewczynę do środka.
- Witaj Itachi. Masz jakieś wieści? - spytała.
Zaprowadziłem dziewczynę do kuchni żeby sobie usiadła.
- Nie. Nic nowego. - oznajmiłem.
Dziewczyna wyglądała na nieco przygnębioną tym faktem.
- Jak się czujesz? - spytałem spoglądając na jej brzuch.
- Jest nie najgorzej. Jeszcze kilka tygodni i wreszcie będzie na świecie. - oznajmiła z uśmiechem.
Ja także się uśmiechnąłem. Kiedy spojrzałem przez okno na ogród dobry humor mnie opuścił.
- Nadal nie możesz się z tym pogodzić? - spytała Sakura spoglądając przez okno.
- Nigdy się z tym nie pogodzę. - mruknąłem.
Zawsze gdy spoglądałem na grób Midori i Hidana mój świat się walił. Stawiając go sobie w ogródku nie pomogłem sobie, ale to najlepsze miejsce gdzie może stać. Nigdy nie pogodzę się ze stratą mojej kochanej siostrzyczki.
*
Lel kto chce alternatywne
zakończenie jakby
Midori i Hidan jednak
nie umarli?
Wystarczy mi opinia jednej osoby na
ten temat i od razu zaczynam
rozmyślanie nad tym faktem.*