C: This is the last special chapter, again, I want to thank you for reading Alex and Kailee's story. Sana ay natuwa kayo sa storya nila kahit papaano.
---------------
Alex and I have been married now for twenty eight years. It was a marriage full of happy moments and sad ones that gave a lot of lesson for us and to our family.
Si Stephen na ang syang namamahala sa kompanya. I chose my husband to take the job for me ng ipasa na ni tatay ang posisyon nya bilang presidente ng kompanya, kaya ngayon ay full-time wife and mother na ako sa amin.
Park Empire has been at the top, kung noong kami ni Steven ang humawak nito ay nasa rurok na ito ng tagumpay, mas umangat pa ito lalo ng si Stephen na ang humawak ng kompanya.
Our name has become a legend in the the business industry na syang ikina-proud ni tatay sa kanyang apo.
Aliah is now twenty two years old, abala sya sa pag-aaral ng medisina sa ibang bansa kaya't namimiss ko na rin ang dalaga namin. But I am proud of her, kahit pa nasaktan sya sa kanyang nakaraan, I can say that she is a tough woman para magawa nyang magpatuloy sa buhay. She was a wrecked before she left the country, kung pwede nga lang na kunin ko ang sakit na nararamdaman nya ay ginawa ko na pero what can I do?
All I could give for her is my support and my love. My shoulders when she needed to cry. My hands to tap her back, at alam kong wala na akong ibang magagawa pa para alisin ang sakit sa kanya dahil sarili nya ang makakatulong sa kanya. Seeing her improvement now, I am glad that she's finally keeping up.
Masaya ako at natupad nilang lahat ang pangarap nila. Cleven became more famous at isa sya sa mga inaalala ko ngayon. Masyadong matindi ang charms ng anak ko na minsan ay magugulat na lang ako't tatawag ang security namin na may naghahanap sa kanyang mga babae that wants to tell me na buntis daw sila at si Cleven ang ama.
My goodness.
Pero all in all, wala pa namang nakakasungkit sa kanya, that, is what he always says kapag tinatanong namin sya ng daddy nya. Pero dahil dumaan na din ako sa edad nya, I know that someone already has my son's heart.
"Mom, why don't you go for a trip with dad? Si kuya na naman ang bahala sa negosyo and it's your wedding anniversary tomorrow." sabi ni Cleven sabay nguya ng cake na kanyang kinakain.
Inirapan ko ang anak ko at sinapo ang magkabila nyang pisngi, he's twenty one and already graduating in college pero kung itrato ko silang magkakapatid ay parang mga baby ko pa rin. I miss the times when I can still carry them in my arms.
"Not so fast my son, kailangan kong mamonitor ang mga pinag-gagagawa mo and leaving the country will give you a lot of opportunities to do whatever comes into your mind. Besides, hindi ko bati ang daddy mo! Nagtatampo pa rin ako dun!" sabi ko na napasimangot na sa huli kong sinabi. Kami lang dalawa ngayon sa mansyon dahil hindi ko sila hinayaan na bumukod sa amin na magkakapatid. Well, ofcourse, except for Aliah na nasa States ngayon. Gusto ko kasing kahit busy ang schedules nila, I want to make sure to see them by the end of the day.
Besides, it will be lonely if kami lang dalawa ng asawa ko. Speaking of, lalo akong napasimangot at naupo sa tabi ng anak ko't nakikain din ng cake.
Nagkaroon kasi kami ng hindi pagkakaintindihan kahapon. I told him to buy me some chocolate brownies from Ari's bakeshop and yet hindi nya ginawa, sounds childish pero gustung-gusto ko lang talagang kumain noon. He went home without it kaya ayun, hindi ko sya pinatulog sa kwarto namin, since he was so tired and all from work ay nagkasagutan din kami and all.
Nakonsensya naman ako dahil nga pagod sya sa trabaho and I should understand that he forgot it since tumatanda na rin naman kami, kaya nga gusto kong humingi ng pasensya sa kanya so I cooked his favorite food and yet, ang loko, narinig ko kaninang umaga na may kausap sa telepono at all smiles pa!
Kaya sa inis ko ay hindi ko na lang sinabing para sa kanya ang niluto ko at inilagay ko sa ref, I cooked another dish at iyon ang pinagsaluhan naming mag-anak.
"Mom, I heard some rumors." Sabi ni Cleven so I looked at him with brows furrowed.
"Naku Cleven ha? Kalalaki mong tao, nakikinig ka sa mga tsismis. That's bad anak." Sabi ko pero umiling lang sya.
"No mom, seriously. I heard dad bought a ya--aww! Dad naman!" Angal ng anak ko ng makatanggap sya ng batok sa tatay nya kaya parehas kaming nag-angat ng tingin sa asawa ko na nasa likod naming dalawa.
Nagkatinginan kaming dalawa ni Steven pero inirapan ko sya't pinagpatuloy na lang ang pagkain. He went to his seat at nakikain din sa amin.
"Dad naman, bakit ka nambabatok? I'm just telling mom that--"
"Well Cleven, I also heard from your manager that you didn't show up in one of your mall tour and you need to pay for the damage, am I right?" Saad ng asawa ko kaya nanliliit ang mga matang tinignan ko ang bunso namin.
"You did that Cleven? And why would you miss an event like that kung alam mong maraming naghihintay sa iyo doon. Paasa ka anak." Sabi ko pero sya ang sumimangot.
"Ako nga ang napaasa eh." Bulong nya pero narinig ko pa rin.
"I heard that, and you'll tell mommy about that later. But now, what about the damage? How much ang sinisingil sayo?" Kunot-noong tanong ko at doon na sya napangiwi.
"Well, I am planning to pay it myself pero kulang---"
"I already payed it young man, now shut up and eat." Sabi ng asawa ko at ng tignan ko sya ay para syang may itinatago.
Nang tignan ko si Cleven, nakita kong ngingisi-ngisi na syang nakatingin sa ama nya na parang alam nyang may itinatago itong kalokohan.
Now I'm sure. Sa tagal na naming mag-asawa ni Steven, kilalang-kilala ko na sya.
"You're hiding something from me Steven." I said ng makapasok kami sa kwarto naming mag-asawa.
He hugged me and kissed me saka sinapo ang magkabila kong pisngi.
"No hon, I am not hiding anything." Sabi nya pero inirapan ko lang sya.
"Wag mo'kong maloloko Alexander Steven King dahil kilalang-kilala kita. Why? Don't you love me anymore? Do you have someone else now?" Namamasa na ang gilid ng aking mga mata at mukha namang nataranta syang inalo ako.
"What?? No! Why would you think that?" Takang tanong nya.
"I heard you last night! May kausap ka sa phone mo and you were smiling widely! Sino yon ah? Ipagpapa--" Tanong ko but he kissed me to shut me up.
Kahit talaga palagi nya akong hinahalikan, kahit na may edad na kami pareho, his kiss always felt the same, its electrifying and full of love. Doon pa lang alam ko na ang sagot.
"Look my queen, never in my entire that I'll leave you for somebody else. When I layed my eyes on you, never akong naghanap at maghahanap pa ng iba because I already have you and our kids. I love you so much and I am not stupid to kill myself because you're my life."
"Talaga? Di ka nagloloko? Ang gwapo mo pa naman kahit may wrinkles ka na." I said as I lightly pointed his nose.
Nanatiling nakakapit ang mga bisig nya sa bewang ko at nakalapat ang aking mga kamay sa kanyang dibdib. Steven aged and so am I, pero hindi naalis sa kanya ang kakisigang taglay, kaya kapag pinaglapit sila ni Stephen, mukha pa rin silang magkapatid.
"Yes, I never lied to you hon, and I will never break our promise for each other. I promised to you that we'll grow old together and stay together until our last breath didn't I? Being married to you was one of the best things that happened to my life and that I'll love you for the rest of my life."
"So? Bati na tayo queen? Bibili kita ng brownies mamaya, nakalimutan ko lang talaga kagabi and I'm sorry." He said at doon na ako napangiti. I kissed him this time and he responded pero agad din akong bumitaw maya-maya.
I didn't knew we are already swaying our body habang magkayakap kahit na walang tugtog.
"I love you too Steven and yeap, bati na tayo even without the brownies. Pero teka, then whose the one you've been talking to last night?" Sabi ko and he sighed.
Pero bago sya sumagot ay kiniss nya muna ako ng mabilis sa labi saka iginiya papalabas ng kwarto namin.
"To clear your mind, I'm going to show it to you now kahit para ito dapat bukas." Sabi nya habang pababa kami ng hagdanan at ako naman ay nagtataka.
"Huh? Bukas? Ang alam ko lang naman na okasyon bukas ay yung wedding anniver--" natigil ako ng marealize ang sasabihin ko.
Nakita kong napangiti si Steven na parang alam na nya kung ano ang tumatakbo sa isipan ko.
"You know I hate surprises." Nakasimangot ko ng sabi but he kissed my forehead then my lips saka ako iginiya sa chopper na nasa malaking field sa likod ng mansyon.
"I'm sorry hon, but I can't help not to. I want to give you everything I could, every best in this world because you, deserve the best." Sabi nya na ikinasaya ng puso ko.
"But I already have you, and Stephen, and Aliah, and Cleven. You're the best for me." Sagot ko and he smiled saka ako hinalikan muli ng mabilis sa labi at inayos ang buhok ko.
"We know and we are thankful to have you. Now let's go." Sabi nya kaya wala na akong nagawa kundi ang magpatangay sa kanya.
We rode the chopper at magkahawak kamay lang kaming sumakay doon, sa una ay mga kabahayan at gusali pa ang makikita sa ibaba pero maya-maya ay mga puno na, and then I saw the ocean below. May mga maliliit na kabahayan na gawa sa kahoy at bamboo, akala ko doon kami titigil pero hindi pala.
From above I can see that the place was beautiful, asul na asul ang tubig at maputi ang buhangin.
Pero may nakakuha ng atensyon ko na isang isla na may isang malaking bahay na nakalagay sa gitna. It was surrounded by trees at malinaw na asul din ang nakapalibot na tubig dito maging ang napakaputing buhangin.
"Don't tell me nagpapaka-Jun Pyo ka?" Biro ko sa asawa ko kaya't kumunot ang noo nya.
"What? Whose that guy?" Takang tanong nya pero natawa na ako.
"Hindi mo kilala si Goo Jun Pyo?" Kunwaring shock na tanong ko.
"No, is he a friend from Korea?" Tanong nya kaya natawa ako.
"No hon, he's a character from a korean drama." Sagot ko na.
"Psh. Whoever he is, I'm sure I am more handsome than him." He said sabay nakaw na naman ng halik kaya natawa ako.
Maya-maya rin ay naramdaman kong lumapag na ang chopper na sinasakyan namin. Steven got out first at saka ako inalalayang bumaba and there, nagulat pa ako ng may nagpop na party popper pagkababang-pagkababa namin. Pero di tulad noon, hindi na ako natatakot, I have overcome my trauma after Steven and I got married, tyinaga ako ng asawa ko na samahan ako magpakonsulta sa doctor and gladly, nalagpasan ko na ang traumang iyon.
"Advance Happy Wedding Anniversary mommy and daddy!!" Sabi ng mga anak namin and I was touched.
Lalo akong naiyak ng makita si Aliah dahil sya ang nangingibabaw ang boses dahil sya ang nagiisang babae.
"How come your here? Kelan ka pa umuwi? I thought you're busy?" Sunud-sunod kong tanong ng makalapit kami sa kanila.
I hugged my daughter tight and she did the same.
"I went home kanina mom, we had a week of vacation and I wouldn't miss dad's surprise and your anniversary ofcourse." Sabi nya sabay halik sa pisngi ko.
Sunod na lumapit sa akin si Cleven na nagkakamot sa batok.
"Ikaw, how come na nandito ka kaagad eh kanina lang nasa mansyon ka rin ah?" Takang tanong ko.
"Mom, si dad kase, late ako nainform sa surprise nya! Hindi ko alam na yung binili nyang yate ay para pala sa inyo at nang umakyat kayo sa kwarto saka lang ako pinasakay ni Ninong Johnny sa bukod na chopper papunta dito."
Paliwanag ni Cleven na akala mo hindi twenty years old kaya natawa ako ng pandilatan sya ng ama nya dahil nabuking na nya ang ginawa ng ama.
"You bought a yatch?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa asawa ko at sya naman ang napakamot sa batok nya.
Mag-ama nga.
"Yeah, it was supposed to be another surprise, but there, you're son already said it." Angal nya kaya natawa ako sa pagkacute ng mag-ama at parehas ko silang hinalikan sa pisngi.
"Thank you." I said at sunod ko namang binalingan si Stephen na mukhang nahigit din sa kalagitnaan ng meeting dahil nakabusiness suit pa ito.
"Hi mom. Happy wedding anniversary to the both of you." He said saka humalik din sa pisngi ko.
Nabahala naman ako when I saw how tired his eyes were.
"Are you okay? Mukhang pagod na pagod ka anak." I asked habang sapu-sapo ang magkabilang pisngi nya.
"I'm fine mom, it's just...it's just work and all." He said but I knew better. So I hugged him and tapped his back.
"We're going to talk later okay?" Bulong ko at tumango lang sya't sinubukang ngumiti.
I lightly patted his cheek at saka kami niyakag na ni Steven na pumasok sa loob ng rest house na binili nya.
It was amazing and beautiful, the dominant colors are white, blue and brown, sa isang parte ng bahay ay malayang tinatangay ng hangin ang puting kurtina dahil nakabukas ang sliding door na ang bungad ay ang mismong dagat na.
"Let's all have a rest first. Aalis lang kami ng mommy nyo." Steven said kaya binigyan kami ng nanunuksong tingin nina Cleven at Aliah.
"Si daddy gustong masolo si mommy." sabi ni Aliah kaya nakangiting napapailing na lang ako sa anak ko.
"Oo nga, dad. Umuwi kayo kaagad ah? Bawal magpagabi sa labas." seryosong saad ni Cleven kaya natawa na ako.
"And dad, by eight pm, you and mom should be back here." dagdag ni Stephen kaya parehas na kaming natawa ni Steven sa mga anak namin.
"Kanino ba kayo nagmanang mga bata kayo?" nakukunsuming saad ng asawa ko at lalo akong natawa ng sabay-sabay na sumagot ang mga anak namin.
"Sa inyo dad."
Naiiling na hinigit ko na si Steven papalabas sa bahay at pupunta sa may dalampasigan.
Naglakad kami sa tabi ng dagat habang nakayapak dahil pino naman ang buhangin, he held my hand kaya napaangat ako ng tingin sa asawa ko.
I smiled at him as he fixed my hair, puno ng pagmamahal ang mga mata nya at alam kong nirereflect noon ang nasa akin.
"I love you so much Kailee." he said almost a whisper pero dinig na dinig ko.
"I love you too." sagot ko ng may ngiti saka sya mabilis na hinalikan sa labi na ikinangiti nya saka kami nagpatuloy na maglakad at ninamnam ang ganda ng paligid.
The view was refreshing, at napansin kong papalubog na din ang araw kaya lalong naging romantic ang aura ng lugar. Nililipad ang buhok namin parehas at banayad na alon ang lalapit at lalayo sa may dalampasigan.
"Do you know when was our first kiss?" tanong nya maya-maya kaya napatigil ako sa paglalakad at napatingin sa kanya.
"New Year. On my first birthday sa mansyon simula ng makabalik ako." siguradong sagot ko but he gave me a playful smile at umiling.
"Nope. Wrong." sabi nya na ikinakunot ng noo ko saka nagcrossarms sa harapan nya.
"At kelan aber?" tanong ko.
"It was actually when you went to my hotel for the first time, the time that I gave you a tour." sabi nya na may ngiti pa rin sa labi nya and realization hit me kaya napasinghap ako't napatakip sa bibig.
"Seryoso??" hindi makapaniwalang tanong ko.
"Yeap. You were sleeping that time and I couldn't help not to kiss you." sabi nya saka kinuha ulit ang kamay ko saka kami nagpatuloy na maglakad.
"I thought I was dreaming that time. Ikaw ah? Pakipot ka talaga kahit kailan mister." Pang-aasar ko and this time ako naman ang may mapaglarong ngiti habang sya ay namumula na ang tenga.
Para tuloy kaming bumalik sa pagkadalaga't-binata.
"Psh." komento nya lang kaya natawa ako sa ka-cute-an nya. Sa kanya nakuha ni Stephen ang pamumula ng tenga kapag nahihiya o kaya nabuking mo sa kalokohan nya.
"Asus, akala mo ba na hindi ko alam na ikaw talaga ang nagbigay sa akin nung unang cellphone ko ng makatungtong ako sa mansyon? You said it was from my father at pinabibigay nya lang but the truth is you were the one who bought it. Ikaw din ang naglagay ng number mo sa speed dial ko kaagad. Itinangggi mo pa nung tinanong kita noon." pang-aasar ko sa kanya kaya napatingin sya sa akin na hindi makapaniwala.
Napaubo sya at inakbayan ako kaya ikinawit ko naman ang isa kong braso sa likod nya.
"Kanino mo naman nalaman?" tanong nya.
"Tatay told me on our wedding reception, habang nakwento naman nina Ella at Pamela yung tungkol sa speed dial." sabi ko at nagulat ako ng buhatin nya ako na pabridal style pero isinandig ko na din ang ulo ko sa kanyang dibdib.
"Well, I was unsure of my feelings before, I tried ignoring you but my heart always shouts for your name. I can't help not to be worried for you, I can't help not to think of you. Noong umalis ka ng bansa, wala na akong nagawang matino sa opisina dahil tinititigan ko lang yung cactus plant na ibinigay mo the whole day, and I'm sorry if I have inflicted pain on you before." he said kaya napangiti na lang ako't umiling.
"Ang tagal na nun Steven, nabawi naman ng mga taon na magkasama tayo pati na ng dumating ang mga bata sa atin. I accepted you to be my husband at kasabay non ang pagtanggap ko sa kung ano man ang kamalian sayo at sa nakaraan mo. Besides, you've become the husband that I never thought I could have, you are the best husband for me and the best father to our kids." I said at naramdaman kong naupo sya sa isa sa mga beach chairs sa malapit at nanatili akong nakakandong sa kanya.
"Ano? Mabigat na ba ako mister at napagod ka na kakabuhat?" biro ko kaya natawa sya't umiling saka inayos ang buhok ko't inilagay sa likod ng tenga.
"Nope, you're too sexy para mabigatan ako sayo." pambobola nya kaya napailing na kinurot ko ang ilong nyang napakatangos.
"Nambola ka pa eh mag-asawa na tayo." sabi ko but he just lay down at tinangay ako at magkayakap kaming nahiga sa upuan.
"Hindi ako nambobola, it's the truth. I am blessed to have you and have I told you I love you?" he asked kaya nag-angat ako ng tingin.
"Yeap, you never fail to tell me how much you love me and to answer that, I love you too." I said saka umangat ng kaunti para mahalikan ang baba nya.
He smiled saka ako mas niyakap ng mahigpit, kahit malamig ang simoy ng hangin ay hindi naman kami nilamig dahil enough na blanket na ang init ng katawan nya.
Just how our life as husband and wife, as long as I am in his arms, as long as we are holding each other together with our kids, kaya naming malagpasan ang lamig na dadating sa buhay namin.
People say that our family already have everything , we have the fame, wealth, and everything we wanted. But just like an ordinary family, as long as we're together, it gives us not just the peace we want but also the love and contentment that we need.
————————————————
C: Because I'm happy and I passed one of my major subjects, here's the last special chapter of Kailee and Steven.
Hope you like it. 😭😭😘😘