Almost perfect
Oliver's
We went to a different house. Hindi ko alam kung anong gagawin namin sa bahay na iyon but I overheard Uncle Simoun calling the man of the house Jude. May nararamdaman akong kaba. Bakit nandito si Uncle Yvo? At sino itong Liway na tinatawag na Kuya si Mr. Emilio? Alam kong magkapatid sila pero anong koneksyon niya kay Uncle Yvo?
Uncle Yvo and Ninang Thea's family are based in New York. Si Orion lang ang nandito sa Pilipinas. Andromeda and Cassiopea are taking the New York corporate world by storm. Kaya nakakagulat na andito si Uncle Yvo ngayon.
Pumasok kami sa isang kwarto na may napakalaking round table sa gitna. The chairs around it were of different colors -- blue, red, silver, green and red. Mr. Emilio sat on the silver chair and looked at all of us like he is God and he's about to punish each and everyone of us. Pumangalumbaba pa siya.
"Hindi ko maintindihan, Simoun, bakit nandito iyang gagong iyan?" He asked him. Napatingin lang ako kay Uncle Yvo na naupo sa walang kulay na silya at saka ngumisi.
"You're treating my nephew like a crap, Ido. Alam naman natin kung bakit ka nagkakaganyan and don't you think it's time to move on?"
What the hell really happened back then? Hindi ko maintindihan pero nang muli kong tingnan si Liway ay parang alam ko na kung ano nga ba ang naganap noon.
"Gago ka no?" Sagot ni Mr. Emilio. "Gusto mong kalimutan ko iyong ginawa mong pananakit sa nag-iisa kong kapatid na babae. Ilang baldeng luha ang iniiyak ni Liway nang piliin mo si Thea? Mukhang balde ang kapatid ko but she didn't deserve what you did to her! Naging napakabait niya sa mga anak mo! Kinaibigan niya pa si Althea! She did nothing to you but you broke her heart!"
"Kuya, past is past. Magkaibigan kami ni Yvo at ni Thea. Masaya na rin ako kay Romano ngayon. Please naman. Forgive and forget."
"Bakit, Ido?" Sabad naman ni Uncle Yvo. "Wala naman ginagawa sa'yo si Oliver pero sinasaktan mo siya at ang mag-ina niya. Ninong ka ni Orion. Mataas ang pagtingin niya sa'yo. Gugustuhin mo bang tularan ka niya? Alam natin na ikaw ang paborito niyang Ninong. Gusto mo rin bang masaktan si Andeng at si Casi kapag nalaman nilang ipinagdadamot mo sa pinsan nila ang anak nito? We maybe ruthless but we have an extra ordinary family bond. Masasaktan ang mga dalaga ko kapag nalaman nilang pinahihirapan ng paborito nilang ninong ang pinsan nila. To think na ikaw ang itinuturing ng mga bata na pangalawang ama and frankly wala akong problema roon but how can you love my family so much tapos ganito ka kay Ollie?"
Gusto ko sanang sumigaw nang go Uncle Yvo! Pero pinigilan ko ang sarili ko dahil baka mabaril na talaga ako. Hindi halos ako humihinga dahil ang intense ng usapan nila. Galit pa rin ang expression ng mukha ni Mr. Emilio. Iniirapan niya ako. Si Liway naman ay hinawakan ang kamay ng kapatid niya na para bang kinakalma niya lamang ito but he doesn't seem to appreaciate it.
"Kuya h'wag mong ipagkait kay Etang at sa magiging apo mo ang buong pamilya. You gave that to your daughter ipagkakait mo ba sa aapuhin mo? I'm sure Ollie is a good kid."
"Well that will be a surprise." Komento ni Uncle. Masama ang tinging ibinigay niya sa akib. Malamang naalala niya ang ginawa ko.
Wala namang natapos na usapan nang gabing iyon dahil nag-walk out si Mr. Emilio at iniwan kaming lahat kaya nagpasya na rin si Uncle Azul na pauwiin kami.
Kay Uncle Yvo na ako sumakay. He drove his car tapos iyong driver naman niya ang pinag-drive niya ng sasakyan ko. Sinabi ko na sa ospital niya ako ibaba.
He looked at me.
"I am not your father, Ollie but I want you to hear this. Thaddeus Emilio is a good man but he hates me for reasons that I do understand. Nandito ako dahil pinakiusapan ako ni Orion na kausapin si Ido para sa'yo pero sa oras na ulitin mo kay Rocheta ang ginawa mo noon kay Salve Sison, ako mismo ang dadampot sa'yo para dalhin kay Ido and I will watch him torture the fuck out of you. Naiintidihan mo ba ako?"
"Yes, Uncle."
Napatango siya. Ibinaba niya ako sa ospital pero hindi ko magawang ihakbang ang mga paa ko papasok sa loob para puntahan si Rocheta.
Kumakabog nang mabilis ng puso ko dahil narinig ko ang pangalan ni Salve. Halos ilang taon na rin ang nakakaraan noon mula nang mangyari ang kagaguhang kong iyon kaya heto ako, sinusubukan kong bumawi at baguhin ang dapat sanang desisyong hindi ko ginawa.
Nakuyom ko ang mga palad ko. I sometimes wonder how Salve is right now. Alam ko kung nasaan siya pero wala akong lakas nang loob para puntahan siya dahil hanggang ngayon wala akong mukhang maiharap sa kanya at sa pamilya niya...
Eleven years ago...
"I'm cumming... damn!"
I released all may man essence inside Salve. She's on pill so she's always safe. I rolled beside her and took a stick of my Malboro Blue and smoked. Nakakatensyon rin ang week na ito. Napepressure kasi ako kay Mama at kay Papa. Sa isang linggo ay papasok na ako sa PMA pero iniiyakan ako ni Mama na h'wag ko raw gawin ang pagkakamali ni Ate at ibang course na lang ang ipagpatuloy ko.
Hindi naman kasi niya maintindihan na gusto ko talagang maging sundalo. I want to be just like Papa and Ate na buong pusong nagseserbisyo sa bansa. Maaga man nagretire si Papa dahil kay Lola pero naniniwala akong naging mabuti siyang sundalo.
Nagulat ako nang yakapin ako ni Salve mula sa likuran at hinagkan sa leeg. Umiwas ako. I stood up and stepped outside the balcony at saka ipinagpatuloy ang paninigarilyo.
Salve is just a woman I fuck. Hindi ko naman siya mahal. Pero masaya ako kapag nasa kama kaming dalawa. Babaero ako pero kapag may partner ako, sinisiguro kong siya lang ang babae sa buhay ko at kapag nanawa ako, saka lang ako hahanap nang iba at alam kong malapit na akong manawa. Pitong buwan na rin kaming naglolokohan nito.
"Ollie..." Tinawag niya ako. I look at her. She was still naked habang papalapit sa akin. She was smiling so wide.
"Bakit?" I asked.
"Next month na pala ang pasok mo sa PMA. Mami-miss kita." Sabi niya pa. Napailing na lang ako.
"Salve... I'm sorry..."
Kailangan ko nang tapusin ang bagay na ito. Hindi na rin naman ako masaya at alam kong kapag malayo na ako ay magloloko lang ako. Hindi ko na siya pwedeng saktan pa. Ngayon na lang para isang sakitan na lang.
"What for?" She asked me.
"I am breaking up with you. Ayokong dala pa kita sa PMA kailangan malaya ako kapag naroon na ako..."
She looked as if she has seen a ghost. Mukhang hindi siya makapaniwala. Tumulo ang luha niya pero wala akong pakialam. Nilagpasan ko siya at saka nagbihis na. Sa bahay na lang ako maliligo. Ayoko nang iniiyakan ako ng babae.
"Pero hindi pwede, Oliver." Humihikbing wika niya sa akin. "Mahal kita..."
"Hindi kita mahal..."
"Hindi pwede! Ollie, Ollie buntis ako. Iyon ang sasabihin ko sa'yo eh."
Pinagmasdan ko siya at saka ako tumawa.
"You're not. You're on pill."
"Itinigil ko na three months ago pa matapos mong sabihin sa akin na papasok ka ng PMA."
Nagdilim ang paningin ko. Sinampal ko siya nang malakas kaya napahiga siya sa kama. Umiyak siya nang umiyak pero wala talaga akong pakialam dahil sa galit na nararamdaman ko.
Naisahan niya ako! Paano niya nagawa sa akin ito? Hindi ako handa sa responsibilidad na ibinibigay niya sa akin.
"Putang ina mo!" Sigaw ko. Kinuha ko siya sa buhok.
"Tama na---" She cried. "Ayoko lang namang mawala ka. Ollie mahal na mahal kita..." She muttered.
"Wala akong pakialam! Hindi ko matatanggap iyan! Tang ina!"
Iniwan ko siya sa unit niya nang iyak nang iyak. Hindi naman ako dumiretso sa bahay. I went to a bar kung saan madalas rin nagpupunta ang mga pinsan ko. Gusto kong magpakalunod sa alak. Tang inang babaeng iyon! Malas! Hindi ako pwedeng magkaanak! Napakarami ko pang pangarap sa buhay! Niloko niya ako! Kung alam ko lang na hindi na siya umiinom ng birth control sana matagal ko na siyang hindi ginalaw. I should've known! Dapat injectables na lang ang ginamit ko sa kanya.
"Ollie..." Napansin kong naroon pala sa tabi ko si Yael na langong lango na sa alak.
"You look like hell." Sabi ko sa kanya.
"Tang ina kasi ng babaeng iyon. Tang ina mo Alyza Mae! Bakit ba nabuntis ka?! Dapat talaga nainom niya itong gamot siguro ngayon wala na sana akong problema! Tang inang mga babae! Walang kwenta!"
Naging interesado ako sa problema ni Yael kaya ipinakwento ko sa kanya ang lahat. Nabuntis niya ang ex ng boyfriend ngayon ni Hya. And he wanted to get rid of the baby - and that's exactly what I want right now - to get rid of that fucker growing inside Salve's womb.
Hindi ko kailangan ng problema kaya nang malasing si Yael ay kinuha ko ang powdered medicine na hawak niya at bumalik sa unit ni Salve.
Natagpuan ko siyang umiiyak pa rin. She only looked at me. Dumiretso naman ako sa kusiba at kumuha ng tubig. Inihalo ko ang gamot. Halos hindi iyon kumulay. Wala ring amoy.
Nilapitan ko siya at iniabot sa kanya ang baso ng tubig.
"Drink this. It's for the better."
"Ayoko, Oliver. H'wag mong gawin sa akin ito at sa magiging anak mo. I am two months pregnant. Please..."
Sinipa ko siya kaya nahulog siya sa kinauupuan niya.
"Wala akong pakialam! Kapag sinabi kong iinumin mo ito! Iinumin mo ito! Tang ina! Ang kapal ng mukha mo!"
Sinampal ko siya at saka kinuha sa buhok. Ayaw niyang buksan ang bibig niya kaya ginawa ko ang lahat para lang pumasok sa katawan niya ang tubig na ito.
Ilang beses ko siyang sinampal hanggang sa mawalan na siya nang lakas para lumaban. I made her drink the water.
Hindi naman nagtagal ay sumigaw na siya habang nakahawak sa puson niya. She was crying. Agad ko siyang pinangko at dinala sa bathtub. Binuksan ko ang tubig. Hindi naman nagtagal ay nahaluan na nang dugo ang tubig na iyon.
I just watched her. Nang mawaln siya nang malay ay dinala ko siya sa ospital. Iniwan ko lang siya sa labas niyon at saka umalis na.
Malaya na ako. Wala akong ibang naiisip kundi ang malaya na ako. Pumasok ako sa PMA tulad ng plano ko pero hanggang sa pauwiin ako ni Papa ay hindi mawala sa panagip at sa isipan ko ang ginawa ko kay Salve. Hindi ako mapakali.
Hanggang isang araw, nakita ko si Yael na karga ang kanyang anak na lalaki. He seemed to be very happy with his son. May party noon sa bahay namin at nakita ko siyang masayang-masaya habang isinasayaw niya ang bata.
And that left me with a question... ano kaya ngayon ang anak ko? Alam kong huli na. Pero sinabi ko sa mga magulang ko ang lahat and as expected they were disappointed. Halos dalawang taon akong hindi kinibo ni Mama. Si Papa naman ay pinilit akong hanapin si Salve at nang makita ko siya -- sa probinsya ng mga magulang niya, tulala pero nang makita ako ay nagiiyak siya at nagsisigaw.
I sighed. It's been eleven years at alam kong hindi ko na mababalik ang ginawa ko noon kaya nga kahit man lang kay Rocheta Grace ay babawi ako pero mahirap dahil nandyan si Mr. Emilio.
"Where have you been?" Rocheta asked me nang makabalik ako sa kwarto niya. Tulog si Ave sa couch. Hinalikan ko naman siya sa noo.
"I talked to your father. Hindi naman naging maayos pero at least nag-usap kami. Kumain ka na ba?" Tanong ko. She nodded. I smiled at her. "Aalagaan kita. Tandaan mo iyan. Aalagaan kita."
Rocheta smiled at me. I kissed her lips.