I dedicated this chapter to theglamprincess !! thank you gurl for supporting my stories!!
dahil sa ang kukulit niyo! Ito pa!!!!! bukas na ulit!! siguro tapos na to bukas!!!! hahaha!! lalo kayong bitin!
Chapter 58
KATH’S POV
bukas na ang kasal nila Aria. Hindi ako papayag na maging kanya si DJ. Ayoko...kung dati wala akong nagawa ngayon hindi na ako papayag.
Masaktan na ang masaktan pero ayoko nang mag-isa. Tama na ang limang taon. Tama na. Gusto ko siyang makita. Hindi bilang Brent kundi bilang Daniel. Ang unggoy na nagpatibok sa puso ko noong highschool pa lang kami. Ang unggoy na tinutulan ng destiny.
Hinawakan ko ang tiyan ko. Hindi man ako makilala ng Daddy mo....pipilitin ko siyang kilalanin ka. You deserve to have a father like him. He’s perfect.
DANIEL’S POV
Kinaumagahan pinuntahan ko si Daddy sa study room niya. Mula kasi ng pagkauwi ko kagabi eh wala ako sa mood para kausapin siya o si Aria. Niloko nila ako. Pinaglaruan. Ninakawan ng pagkatao. Pero sa tingin ko tama lang na sabihin ko na sa kanya ang nalalaman ko. Minahal niya ako ng parang tunay na anak. Kaya hindi ko nga halos naramdaman ang kasinungalingang matagal na nilang itinatago. He deserve a chance. A chance na ipaliwanag ang lahat.
Kumatok ako at binuksan na rin ang pinto.
Nakatingin siya sa akin. kilala na niya ako kaya siguro alam niyang alam ko na ang totoo.
Miguel: Patawad.
Dj: Ayoko ng sumbatan ka. Dahil alam mo naman ang sasabihin ko. Galit ako sayo. Sobra.
Miguel: Anak....
Dj: Pero Daddy...may ibang taong nagdusa...at alam mo ba na parang wala akong mukhang iharap sa kanila? Dahil naapaloko ako.
Miguel :Kasalanan ko...nagpadala ako sa pangungulila ng mawala ang asawa ko at si Brent.
Dj: Brent??
Miguel: oo...si Brent...namatay siya sa aksident ilang linggo bago kita mahanap. Si Brent ang kasintahan ni Aria. Namatay siya sa aksidente kasabay ng asawa ko at mommy ni Aria. Yon ang totoo.
Dj: Daddy.....lahat tayo ay biktima ng pagkakataon...;lahat biktima ng tadhanang hindi natin nacontrol. Pero buhay ko to. Sana maintindihan niyo kung babalik ako sa buhay ko.
Miguel: kasal mo na bukas...Brent...DJ...paalis na ako papuntang Madrid. Babalk na ako roon.
Dj: Pano ho si Aria?
Miguel: Pipilitin ko siyang isama...pero kilala mo siya.
Dj: Sige ho...alam kong handang handa na ang kasal bukas....hayaan niyo gagawin ko ang nararapat. Nalilito po ako pero kailangan kong magdesisyon.
Miguel: Follow your heart...it ca never be wrong.
Tumango ako. Limang taong pagsisinungaling.Bukas tatapusin ko ang lahat.
ARIA’S POV
He knows everything. Parang nanghihina ako. nung hindi niya pa nga naalala ang lahat eh handa siyang iwan ako para kay Kath...ngayon pa kaya?? Ayoko...
Madali akong pumasok sa kwarto ng malaman kong palabas na siya ng study room. Humiga ako sa kama. Hindi niya ako pwedeng iwan ng ganon ganon na lang. Tuloy ang kasal bukas. Wala naman siyang nasabing hindi niya itutuloy. Brent.....wag mo akong iwan. Hindi pwede.
Madali akong nagbihis. May isang tao akong kakausapin. Hindi man siya madala sa mga pananakot, siguro naman madadala sia pag nagmakaawa ako.
KATH’S POV
Nakakainis ang feeling pag buntis ka. Paiba iba ka ng mood. Minsan sobrang mainit ang ulo ngayon naman parang napakasensitive ko. Parang feeling ko sumasakit ang tiyan ko. Bigla kong tiningnan ang piling ng saging na nakain ko. Nakakailang saging na ba ako sa isang araw?
Madalas pa rin akong mahimatay. Gaya ng pagkakahimatay ko sa may sementeryo at napagalaman kong si Don Miguel ang naghatid sa akin sa bahay. Sabi pa nga ni Auntie Thelma, yon raw ang lalaking naabutan niya noon. May kasama para itong kasing edad kong babae. Naisip ko..malamang si Aria iyon.
Pahiga ako ng makarinig ako ng mahinang pagtawag.
Thelma: kath may bisita ka...
Bigla akong bumangon.
Kath: Sino ho??
Thelma: Aria raw? Kath...yun yong babae na kasama nung nakita ko sa puntod kasama nung naghatid sa iyo nng kelan.
Kumunot ang noo ko. Anong ginagawa niya dito? She wants ROUND TWO???
Ilang saglit lang ay bumaba na rin ako.
Nakita ko siyang nakaupo sa sofa. Ng nakita niya ako ay tumayo siya.
Kath: Anong ginagawa mo rito??
She’ was not the Aria na nakaaway ko kahapon. Ito...mukhang haggard. Mukhang maraming iniisip at hindi nakatulog. She looks wasted. Nakaramdam ako ng awa.
Aria: I want to talk to you...malumanay ang sagot.
Kath: Maupo ka.
Umupo naman kami. She grabs my hand. Hihilahin ko sana ng dalawang kamay niyang hawakan ito. Mahigpit.
Aria: Kath...I am sorry.....I really am.....nagsimulang tumulo ang luha niya. Parang ako gusto kong umiyak na rin. Pero ayoko!
Aria: I lied....I am not pregnant...wala akong sakit.
Naningkit ang mga mata ko.
Kath: Bakit mo sinasabi sa akin ang mga bagay na yan?
Aria: Dahil gusto kong malaman mong nagawa ko lang yon dahil sa pagmamahal ko sa kanya....,mahal na mahal ko siya. siya na lang ang meron ako.
Kath: Gusto mo bang ibigay ko siya sayo?? Hindi siya sumagot. Sorry pero hindi ko yata kaya yon...
Aria: Kath...siya na lang ang meron ako inuulit ko...namatay ang magulang ko kasabay ng tunay na Brent at namatay ang Daddy ko after a month. Hindi ko kayang mag-isa. Umiiyak siya ng todo. Puno ng pagmamakaawa.
Kath: Nawalan din ako. namatay kasama niya five years ago. Hindi lang ikaw ang nagdudusa,....I am still alive but I am barely breathing....ganon kahirap ang wala siya. kinuha ko ang kamay ko. Patayo na sana ako ng magsalit asiya
Aria: Pero nakaya mo diba?? Kaya mo diba?? Ako..hindi ko kaya...mababaliw ako. mamatay ako.
Kath: Hindi ko siya kayang i give up....ngayon pang magkakaanak na kami.
Aria: Maaatim mo bang bumalik siya sayo dahil sa anak niyo? Dahil sa kanya lang??
Tinitigan ko siya.
Aria: Kasal na namin bukas......bukas malalaman natin kung sino ang mas mahal niya.
Kath: Ano?
Aria: Hayaan mo siyang pumili. Pag pumunta siya sa kasal, sa akin na siya...pero kung hindi....hahayaan ko na kayo.
Kath: Nababaliw ka na ba?
Aria: Oo...nababaliw na.
Hindi ako sumagot. Umalis na siya. she has a point. Kung akin siya, pipiliin niya ako hindi dahil buntis ako..kundi dahil ako ang mahal niya. Kasabay ng kasal nila ang flight ko sa Greece.
Bukas...ang pagtatapos o ang pagsisimula. Daniel....sana ikaw pa rin ang unggoy na nakilala ko noon. Hihintayin ko ang desisyon mo. mahal kita...mas mahal kita kesa sa buhay ko kaya hindi kita ipupushed sa isang desisiyong mapipilitan ka lang. Daniel............. I cried again.
o ANO??? GUSTO NIYO TO HUH????? INVITED PALA KAYO SA WEDDING!! NINO??? BASTA!